Peningaaustrið á sér öngvin takmörk. Því eru ætíð til fjármunir í baktjaldabrúðustjórnendur en ekki drukknandi alþýðuna?

Enn og aftur kemur í ljós hve mikilvægt það er að hafa rétta menn á réttum stöðum. Því í ósköpunum eru ekki gerðar lágmarkskröfur í átt að ákveðinni menntun eða þekkingu á málefnum þeim sem undir ráðherra/seðlabankastjóra eru sett?

Þvílíkar fjárupphæðir væri hægt að spara ef allir forustusauðir væru teknir úr embættum - sem þeir hafa ekki kunnáttu til að sinna, og í stað þeirra væru settir raunverulegir hagfræðingar eða sérstaklega menntaðir einstaklingar.

Burt með óhæfa "stjórnendur" sem standa á bakvið frontana sína. Burt með óhæfa baktjaldastjórnendur sem gera ekkert annað en bera titla á ofurlaunum!

Látum þá sem raunverulega hafa þekkingu á hinum ýmsu málefnum taka við taumunum úr höndunum á valdagráðugum stjórnmálamönnum - og nýtum féð sem fer í óhæfa stjórnendur - til að stofna velferðakerfi eða til að veita hinum bágstöddu meiri hjálp.

Annars er ég bara aldeilis góður með mig, handviss um að Tryggvi Þór á eftir að gera góða hluti þar sem hann tekur til hendinni.

Hvað segið þið annars um enn eina dómaraskipun Sjálfstæðismanna - gegn ráðleggingum nefndar sem sér um að meta hæfi einstaklinga sem sækja um slíkar stöður? Til hvers í grilluðum kanínum er verið að halda uppi slíkri nefnd ef það er vitað mál að Sjálfstæðismenn fara aldrei eftir neinu nema eigin dintum og dúntum? Hvers vegna eru þeir fjármunir sem halda uppi slíkum óþarfa nefndum - að mati sjálfstæðismanna - ekki notaðir í drukknandi málefni sem aldrei virðist vera til peningur í?

Geir fær efnahagsráðgjafa

Hvað getur maður gert til að létta þeim byrgðina sem bera hana þunga?

Tek mér það bessaleyfi að birta hérna smá áskorun af síðunni hennar Höllu. En Halla Rut á vinkonu sem er mikil hetja en hana vantar örlitla vináttu eða stuðningsvin.

Öll getum við gefið okkur örlitinn tíma til að hlú að öðrum, öll getum við gefið af okkur og glatt - málið er bara að skoða tíma sinn og athuga hvort ekki sé hægt að leggja eitthvað niður til að gefa af sér í staðinn.

Látum hjartað ráða, ekki peningabudduna. Það þarf ekki að vera nema 4 tímar á viku sem er lítið fyrir okkur sem höfum það gott - en heill ævintýratími fyrir þá sem standa í miklum veikindum!

Ef þú telur þig geta hjálpað - kíktu þá hérna inn!

*****

Verð á ferðinni á eftir á blogginu, en komst ekki í samband við netið í gærkvöldi!

Landsþekktur hagfræðingur telur Landspabba óhæfan bankastjóra! Landsflótti er ei fögur framtíðarsýn.. Ert þú viss um að þú hafir sett upp rétta andlitið í morgun?

 "Já, Davíð hefur ekki hundsvit á því hvernig á að taka á vandanum - hann er engan veginn fær um að vera bankastjóri, í hæsta lagi lélegur lögfræðingur!" ...heyrðist landsþekktur hagfræðingur segja Í heita pottinum í gær!

Hversu mikið þessi þjóðþekkti heimsspekihagfræðingur hefur fyrir sér í þessu - veit ég ekki - en næsta víst er að ég er að fá mun minna í launaumslagið vegna kreppuástands sem er að sigla hratt inn á all flest heimilin í landinu.

 Draumasýnin um framtíðarheimilið er allt í einu orðin svo ótrúlega fjarlæg og óraunveruleg. Miðað við þróun undanfarinna mánaða í fjármálaheiminum - er það orðið gersamlega útilokað að maður skelli sér í heimiliskaup, nema kannski erlendis. Næsta víst er að erlendis er hægt að kaupa draumakastalann - á meðan hér heima fæst lítill hjallur fyrir sama fé.

 

Einnig heyrði ég áðurnefndan hagfræðing tala um þá sem standa nú verst að vígi og þá sem munu nú í hópum falla.

Það erum jú við - hinn almenni launþegi í landinu. Hann talaði sérstaklega um þá sem hafa keypt sér húsnæði eða bíla undanfarna mánuði - að þeir væru nú að súpa síðasta sopann. Maður hefur jú lesið um þá gjaldþrotahrinu sem er á leiðinni með haustinu. Talaði hagfræðingurinn mikið um hve óhæfur Davíð væri í því að taka af fagmennsku á svona málum - sem bankastjóri - enda væri arfavitlaust að ráða stjórnmálamenn sem ekki eru menntaðir eða með tilheyrandi menntun sem prýða þarf góðan og hæfan bankastjóra.

Þessi ágæti hagfræðingur taldi að við myndum sjá mun meira af ungu fólki flýja land næstu mánuði - að þetta erfiða ástand gæti varað í að minnsta næstu 3 - 5 ár!

"Fólk er hrætt - það getur ekki lengur barist við Vindmillur"

Það er heilmikið í þessu hjá karlinum, þekki sjálfur nokkrar fjölskyldur sem eru að missa heilmikið úr höndunum og eru byrjaðar að pakka niður - eru á leiðinni erlendis.

Einnig hefur maður heyrt af fólki sem er búið að vera erlendis um nokkurra ára tímabil - hafði verið búið að gæla við það að koma heim á næstu mánuðum eða svo, en hvað haldið þið? Jú, það fólk sem ætlaði sér heim eftir langa búsetu erlendis - er hætt við að koma því það sér alls enga framtíð fyrir fjölskylduna hér á landi.

Enn og aftur er mér hugsað til orða Davíðs hér fyrir nokkru um erfiðleikana sem blasa við fjölda fólks sem eru á síðasta stráinu í fjármálunum, við það að missa heimili sín, bíla sína og hreinlega verða gerð gjaldþrota. Það var eitthvað á þessa vegu;

"Ástandið lagast á sirka ári eða rúmlega - látum þetta bara vera eins og það er og spyrjum að leikslokum" ..

Málið er náttúrulega að það er löngu komið að leikslokum hjá ótrúlega mörgum fjölskyldum - fólk er að missa allt sitt - NÚNA - eða þegar búið að því. Það er löngu komið að leikslokum hjá fjölda fjölskyldna í landinu.

Eða eins og ég skrifaði hér á blogginu fyrir nokkru;

"Þér háu herrar sem stjórnið og stýrið fjármálum landans - megið alveg endilega vita af því að mörg heimili í landinu eru núna kominn lengra en að síðasta hálmstráinu og eru sökkvandi.

Hvaða leikslokum eruð þér að bíða eftir ágæti vellauðugi og hátt launaði starfsmaður okkar? Eða erum það ekki vér landinn sem erum að greiða yður feitasta eftirlaunatékka ever? Eruð þér ekki að þyggja himinhá laun af því sem er dregið af okkar litlu lúsarlaunum? En, eins og ég sagði - ég vil ekki vera að kvarta í þig ljúflingur - bara segja þér að það er langt síðan það var komið að leikslokum hjá Fátækum launþeganum í landinu, wake up dear fyrrum Einræðisherra.

Smell the air right now - það er ekki vorilmur í lofti - vorið er farið framhjá, sumarið búið, haustið liðið og þegar kominn harður og grimmur bítandi vetur hjá velflestum þeim sem eru ekki að fá mannsæmandi laun í dag - og geta því ekki glímt við grimman og gráðugan vaxtapúkann sem þér haldið í taumi yðar."

*****************

Verð á ferðinni í athugasemdakerfinu ykkar í kvöld ljúfu vinir, þakka ykkur innlitið í síðustu færslu - bæði gömlu og nýju andlitin þar - skoða ykkur ölli í kvöld.

 

Ok, nei - myndin er ekki af mér - en samt á ég svona vegg - vel af honum á hverjum morgni, en uppistaðan á mínum vegg eru glaðleg, brosmild eða jákvæð andlit - nutthin else!

Knús, kveðjur og kram í loftið! 

Óvissa fælir fólk frá markaðnum

Fáklædd söluvara labbar um miðbæ Reykjavíkur, nuddar nautnalega lærin með dollaramerki í augum. Hefur þú keypt þér rós nýlega?

Lítið vissi ég um þegar ég bloggaði í gær um fegurstu rósina í miðbænum;

"Fegursta rósin vex oft í mesta skítnum"  - að ég ætti í raun og veru eftir að horfa á raunverulega fagra rós - standandi berleggjuð á horni Hverfisgötu og Vitastígs - strjúkandi á sér lærin með dollaramerki í augum - augum sem vandlega fylgdu hverjum bílnum sem ók hjá eins og um síðasta Fönixinn væri að ræða. Máltækið var haft eftir Guðmundi Odd "Goddur" Magnússyni, um veggjakrot í miðborginni

Í gærkvöldi, Sunnudagskvöld 13 Júlí, ók ég nokkurra hringja skoðunarrúnt um miðbæ Reykjavíkur með tveim vinkonum og gesti af Skemmtiferðaskipinu Aurora sem nú liggur við höfnina Við Klettagarða.

Ætlunin var að sýna ferðafólki hve Reykjavík væri nú dönnuð og flott, laus við vandamál höfuðborga annarra Evrópulanda - hve ólík höfuðborg Íslands væri því sem gerist á erlendum vettvangi. Ég átti í raun og veru ekki von á öðru en að hugmynd mín um Reykjavík væri nefnilega nákvæmlega þannig - flott borg án alþjóðlegra vandamála, en mikið kom það mér á óvart þegar ég horfið á það með eigin augum að nákvæmlega sama ferli eða þróun á sér stað í hjarta Reykjavíkur - og maður sér víða erlendis við hringtorg eða á hornum stórborganna - jú - einmitt - gleðikonur sem selja aðgang að líkama sínum hverjum þeim sem keyra framhjá eða óska eftir greiðanum.

Þegar við nálguðums áður nefnt horn, Hverfisgötu/Vitastíg, varð einum gesta minna að orði "Hey man, there is a prostitute on that cornor, damn she´s hot looking". Við litum öll þangað sem gesturinn benti okkur - og viti menn, þarna stóð hún. Svona líka falleg stúlka af asískum uppruna.

Ég átti ekki orð, hafði nú ekki verið mikið í miðbænum síðustu misseri og hef ekki djammað í miðbænum árum saman - enn síður verið þar á ferðinni svona seint, en klukkan var um miðnætti.

Þarna á horninu stóð sem sagt þessi fallega líkamssölustúlka, svo fáklædd að mig langaði til að stoppa - til að bjóða henni jakka eða peysu til afnota í norðan-nepjunni sem var í gærkvöldi. Hún leit út fyrir að vera undir tvítugu, glæsileg á að líta og yndisleg - en skjálfandi í kuldanum var hún í agnarlitlu mínípilsi og stuttum jakka sem náði ekki niður að pilsinu svo það glitti í fagran naflann.

"Þetta er örugglega ekki gleðikona, hún er örugglega bara að bíða eftir einhverjum - það eru ekki svona götuportkonur á Íslandi" sagði ég afsakandi við gestina mína. En það sem blasti við sagði okkur þó að ég hafði sannarlega rangt fyrir mér. Þarna í miðborginni - við aðalrúntgötur miðborgarinnar - stóð ung asísk stúlka, næstum klæðalaus - og í hvert sinn sem bíll keyrði framhjá þá beygði hún sig aðeins fram, horfið með eftirvæntingu á bílinn - setti aðra hendina niður á mitt lærið og strauk nautnalega lærið og upp undir pilsið - án þess að fara þó alla leið í dimmuborgir með hendurnar.

Ég get sagt ykkur það satt að andlitið sem ég hafði sett upp um morguninn - spariandlitið og andlitið sem var svo stolt af landi og þjóð - andlitið sem var alveg með það á hreinu að höfuðborg Íslands væri sannarlega og raunverulega öðruvísi en aðrar höfuðborgir heims - það andlit var runnið niður á gólf í bílnum og á mér var sviplaus vantrú og ... vonbrigðarsvipur.

Ok, ég vissi vel af því að sögur hafa lengi farið af mannsali, vændi og ýmsu öðru misjöfnu í Reykjavík - en ég hafði ætíð haft svona ákveðinn fyrirvara á því að trúa að slíkt væri í raun og veru að grassera hérna. Verð þó að viðurkenna að ég hef áður rekist á ákveðið gleðikonuform - en það var fyrir einhverjum áratug eða svo að íslensk kona kom að mér á veitingahúsi/skemmtistað og bauð mér næturblíðu gegn fríum drykkjum það kvöldið - sem ég ykkur að segja - hafnaði kurteislega en gaf henni þó einn drykk með von um að hún þyrfti ekki að leggjast svona lágt og léti sér þann drykk nægja. Sá hana þó fljúga á miðaldra mann rétt hjá mér stuttu síðar og heyrði sömu spurninguna fljúga á hann og mi skömmu áður. En þetta hélt ég að væri eina svokallaða vændið í Reykjavík - mikið getur maður verið shallow stundum.

Við tókum nokkra hringi þarna um miðbæinn, keyrðum upp Hverfisgötu og niður Laugarveg - og þrisvar var stúlkan strjúkandi lærin er við keyrðum framhjá, even though she must have seen that there were more than one person in this car.

 Í fjórða hring sáum við hana stökkva inn í bíl hjá eldri manni þegar við keyrðum framhjá - gestunum var skemmt - en mér ekki. Númerið á bíl mannsins er ... neinei... ég er nú ekki svona vondur.

Ég vona að einhver frá borginni sé á vakt og skoði svona mál, að svona verði tekið úr umferð svo þetta blasi ekki við hverjum þeim sem aka um miðborgina.

Þó við séum sennilega öll til í að hafa fagrar rósi í miðbænum - þá erum við sennilega flest sammála um að þessi rósartegund væri ekki æskileg í henni fallegu Reykjavíkurborg, eða hvað?

Að þessum hugleiðingum loknum - verð ég að segja að ég hugsa að Vesturbærinn sé nú ekki lengur vinsælasti staður Reykjavíkur - heldur eru rósir Hverfisgatu/Vitastígs búnar að færa miðbæinn ofar á vinsældarlistann með Rósum í hnappagat þurfandi landslýðsins..

Vesturbærinn enn vinsæll

Getur maður ætlast til að fólk haldist óbreytt árum saman, en skilja við það ef breytingar henta manni ekki? Hvert fer Paul Ramses? Er fegursta rósin í skítnum?

John McCain forsetaframbjóðandi er á engan hátt hæfur í hlutverk eins af æðstu embættismönnum heimskringlunnar! Þvílíkur sauður - eða bara aumingi sem blessaður maðurinn er - ef satt er það sem ég er að lesa um kvekendið. McCain telur að Carol, fyrrum eiginkona hans sé ekki "sama" konan og hann giftist - og því skildi karlinn við hana.

Í fréttablaðinu í dag er lítil klausa um karlinn, meina forsetaframbjóðandann þar sem fram kemur að hann er sakaður um tvíkvæmni - en fyrirsögnin er eftirfarandi;

"Lá of mikið á að giftast Cindy"

Ok, gott og vel - skilnaður og nýtt hjónaband - eða tvíkvæmnisástandið - gera hann ekki að vondum manni né óhæfum til setu í stól Bandaríkjanna, en það sem kemur fram í klausunni gerir hann að þvílíkum fáráð í mínum augum að ég tel að hann sé hvorki hæfur né nógu trausts verður til að stjórna eins miklu batterí sem felst í forsetastarfinu.

Ástæða skilnaðar hans við fyrri eiginkonu er nefnilega virkilega meinfýsin og rætin.

"Ástæða skilnaðarins við Carol, fyrrum eiginkonu hans, á að hafa verið að hún þyngdist verulega og minnkaði um 13 sentímetra vegna alvarlegs bílslyss. Hann á að hafa sagt að þetta væri ekki sú Carol sem hann kvæmtist en á þeim tíma sem hún lenti í bílslysinu var hann í fangabúðum í Víetnam" ..

I rest my case! Hann ætlar sér að verða forseti Bandaríkjanna - en sýnir á sér þá hlið að hann yfirgefur bátinn um leið og erfiðleikar steðja að. Hvers skonar hjarta er í manni sem yfirgefur maka sinn vegna þess að makinn hefur þyngst eða minnkað eða bara breyst eitthvað? Hjartalaust kvekendi að mínu mati.

Kosningabaráttan þarna vesturfrá tekur oft á sig undarlegustu myndir. Stundum virðist hún vera æði rætin og meinleg - og stundum yfir strikið - en sjaldan eins ljót og þegar kjánar úti í bæ fara að taka þátt í henni á sinn hátt - líkt og maðurinn á myndinni.

Svona athugasemdir finnst mér vera óþarfar neðanbeltisárásir á persónuna Hillary - en ekki frambjóðandann Hillary. Endalaust ljótt þó að sumum kunni að finnst heilmikið grín í þessu.

En svona er heimurinn - uppfullur af fólki sem stundum gengur yfir strikið - fólki sem veður áfram án þess að hugsa um tilfinningar og æru þeirra sem vaðið er yfir. Fólk sem hugsar ekki um börnin sem þurfa að horfa uppá svona, börn eða barnabörn frambjóðendanna eru með tilfinningar og það bitnar oftar en ekki á þeim þegar fólk fer yfir strikið í árásum á einkalíf persónunnar í stað þess að einbeita sér á málefnalegan hátt að opinberu hliðinni á persónunni. 

***********************

Eftirfarandi eru nokkur spakmæli/ummæli vikunnar úr Mbl.

 

"Fegursta rósin vex oft í mesta skítnum"

Guðmundur Oddur "Goddur" Magnússon, um veggjakrot í miðborginni.

"Ég leit á þessi gögn sem mín persónulegu skjöl"

Guðmundur Þóroddsson, fyrrverandi forstjóri Orkuveitu Reykjavíkur, fjarlægði skömmu áður en hann lét af störfum sem forstjóri gögn tíu ár aftur í tímann. Guðmundur hveðst ætla að skila gögnunum eftir helgi. 

 

"Góðu heilli eigum við vel til mögru áranna"

Atvinnuleysistryggingarsjóður fitnaði vel í góðærinu, að sögn Gissurar Péturssonar, forstjóra Vinnumálastofnunar.

"Þarna er þetta gert í bútum til að það þurfi ekki að fara í umhverfismat"

Stefán Sigurðsson, íbúi á Káranesinu í Kópavogi, er síður en svo sáttur við tillögu að nýju skipulagi á nesinu.

"Þetta er ekki spurning um hvort ég yrði drepinn, heldur hvernig"

Paul Ramses, aðspurður hvað bíði hans fari það svo að hann verði sendur aftur til Kenýa. 

"Málið hjá ríkisstjórn er að halda fast í buddu landsmanna, vera með fingur í launum þeirra og sjá til þess að fólk með lægstu launin geti varla lifað mannsæmandi lífi yfirhöfuð"

Landspabbi þegar hann er inntur eftir því hvar hann gróf góðærið, en grunur leikur á því að hann hafi margan drauginn grafinn á landareign sinni - undir kastala sínum. Góðæri hvað fruzzar karlinn framan í málefnalega spurningu greinahöfundar.

Vinsamlega athugið að síðustu ummælin eru uppspuni því höfundur kæmist aldrei með hljóðnemann nálægt Landspabba, hvað þá að karlinn myndi svara spurningum höfundar.

Eigið ljúfan og góðan Sunnudag! Over and út of héðan.

You will never know what hit you - untill it sníks uptú yar bíhænd.

Írar, do i need to say more?

 

It´s bad, but hold tight to your balls - it can always get better, can´t it? 

 

 Annars segi ég bara "Power to the people" - burt með ríkið og þyrlulið - eða var það þotulið - eða var það bara Landspabbi sem ég vildi losna við? Æi, ég er orðinn of Gas-aður til að muna nokkuð anymore.

Eigið ljúfan Sunnudag allir mínir kátu og léttgeggjuðu bloggvinir sem og aðrir lesendur. Gangið glaðlega um lífsins dyr og elskið hvert annað - allavega þar til ég næ í skottið á ykkur og get tekið við því sjálfur - að elska ykkur meina ég náttúrulega.

Over and út of héðan - smá bloggrúntur!

Milljónpundakonan kemur fram með hauspoka - í hverju verður Milljón dollara konan?

Milljóndollarakonahvað? Hvað er í gangi? 

"Ég vil byrja á því að þakka Bónus fyrir hauspokann sem ég nota ætíð þegar ég kem fram á sviði, enda frekar feimin lítil stelpa - vil nebblilega ekki láta þekkja mig á götu" gæti milljónpundastúlkan verið að hugsa um að segja þegar/ef hún vinnur keppnina..

Milljón dollara keppnin hvað? Er maður að missa af einhverju skemmtilegu? Afhverju er ekki fjallað meira um þetta í fjölmiðlum?

Mér finnst þetta vera miklu meira mál en Ísbirnir og Hvalfjarðagöng, þyrlueign landsmanna og jafnvel meira mál en nýfengin rigning eftir margra vikna eyðimerkurþurrka á höfuðborgarsvæðinu!

Hvernig stendur á því að maður hefur ekkert séð af þessu í blöðum eða sjónvarpi? Eða er ég bara búinn að vera svona annarshugar og busy að ég hafi bara ekki séð það, hefur kannski verið fjallað um þessa keppni?

 

Auðvitað mun maður halda með landa sínum í þessu, ætli við getum kosið einhversstaðar eða hvað? Skilst nú að þessi keppni eigi að sjónvarpast í byrjun næsta árs - svo maður hefur nógan tíma til að skoða keppendur .

Vona allavega að okkar stúlka sýni sýnar bestu hliðar, er náttúrulega handviss um það að hún verður okkur til mikilla sóma - enda gullfalleg stúlka að sjá á myndinni sem fylgir fréttinni.

Annars - veit einhver hvar maður getur komist í að skoða keppendurna? Er eitthvað á netinu um þetta? Hot dam, ég er bara eitt spurningamerki núna..

Orðrétt í meðfylgjandi frétt af Milljón dollara konunni er eftirfarandi klausa;

"Enn bætast við keppendur í leitinni að Milljón dollara konunni er Ásdís Rán komst í. Ekki verður byrjað að skjóta þáttinn fyrr en í byrjun næsta árs og þangað til verður bætt við keppanda í hverjum mánuði. Nýjasti keppinautur Ásdísar er 19 ára stúlka frá Bandaríkjunum og er töluvert yngri en aðrir keppendur. Á bloggi sínu bendir Ásdís líka á að hún sé eini keppandinn frá Evrópu."

Ætli þetta verði ekki svona nokkur skonar raunveruleikaþáttur? Það verður gaman að fylgjast með þessu, þó svo að mér þyki alla jafna ekkert gaman að horfa á raunveruleikaþætti og finnst þeir oft á tíðum vera mjög óraunsæir og hreint út falskir - eða þannig.

En, allavega .. fannst þetta bara áhugavert. Ég verð greinilega að flétta dagblöðum meira eða horfa meira á sjónvarpið, ekki vill maður láta svona skemmtiefni fram hjá sér fara..

Keppendur bætast við í leitinni að Milljón dollara konunni

Ég sting mér ekki til sunds þar sem það er bannað, en fer samt kannski í fótabað á sama stað og bannað er að synda. Eru strákar óþekkari en stúlkur eða eru stúlkur stanslaust að synda með flækjufæti?

Ómæ, nú er það aldeilis komið uppá yfirborðið að ég mun ekki lenda á séns á næstunni - enda þegar komið nóg af slíku. Hef verið lagður í einelti á kynlífssviðinu og endalaust verið hrelldur af liði sem á ekkert með að vera á þvælingi í mínum buxum ..

Samkvæmt viðtengdri frétt - mun ég ekki eiga eftir að ná mér í kvonfang á meðan ég er eins og ég er, eða þannig!

Ég er of prúður og stilltur, of feiminn og of dannaður til að stinga mér til sunds þar sem ekki er leyfilegt að synda - of hæglátur til að eftir mér sé tekið í raun og veru.

Stúlkurnar taka jú bara eftir þeim sem ganga á skjön við normið - þá sem einmitt stinga sér til sunds á stöðum sem ekki er ætlast til að þeir skutli sér út í...

Skotturnar taka bara eftir strákunum sem t.d. prumpa í bílnum - og skellihlægja þegar þeir segja "OOOhhmæGooood - finnuru fýluna?" ...

Á meðan stoppa ég bílinn, hoppa afsakandi út yfir og segist hafa séð dáinn fugl á veginum - að ég ætli út til að jarða greyið - og sleppi lausu óveðri þegar ég er einn úti í náttúrunni þar sem engin mun finna ilminn nema náttúruvættirnir einir. Svo mun ég snúa aftur í bílinn án þess að þurfa að bögga farþegana eitthvað frekar.

Nei, vitið þið - ég er nú ekki alveg svona góður í mér - ég er hreinlega algert villidýr sem vert er að hafa gætur á. Ég læt stúlkurnar bera mínar byrgðir, læt þær sjá um mig eins og sannur Húsbóndi sinna kvenna!

Ég hvísla ekki heldur öskra að þeim ljúfum orðum í ástarlotum, flengi þær ef þær eru óþægar og hóta þeim látlaust með bloggopinberun ef þær hreinlega sitja/standa ekki nákvæmlega eins og mér sýnist. Þetta vilja þær, er haggi?

Guð minn góður .. hvar er millivegurinn? Hvernig á maður að átta sig á því hvernig á að haga sér svo á mann sé litið - með réttu augnráði. Hvað á maður að gera til að vera mitt á milli þess að vera Good and Bad?

Goðsögnin er samt sterk og heilmikið til í henni. Mjög margir laðast ósjálfrátt að því sem veitir ákveðna lausn endorfíns í líkamanum. Við erum svo ótrúlega mörg sem viljum spennu, hraða og unaðslegar óvæntar uppákomur. Meina, ef allt væri siglandi lygnan sjó í lífinu - hvað væri þá gaman af því? Þó að heilmargir kjósi lygnan sjó og rólegt heimilislíf með fyrirsjáanlegum maka sem varla hreyfist þó rok sé innan veggja - þá eru mun fleiri sem kjósa það sem er fullt af óvæntum uppákomum með sífelldum nýjungum og spennu. Segi kannski ekki að stúlkur kjósi til frambúðar að byggja framtíðina sína á lygnum og svikulum, ótrúum bandítta sem veit ekki hvað tryggð, ljúfmennska og heiðarleiki þýðir.

 

Þó stúlkur elti oftar "vonda og óþekka" stráka - þá gruna ég að það sé eingöngu í augnabliksvímuleit en ekki í framtíðarmakaleit.

Ef stúlka ætlar sér að fara í framtíðaráform - þá leitar hún að góðum, traustum, heiðarlegum og rólegum manni - manni sem hún veit að hún getur ætíð treyst á. Manni sem hún veit að verður til staðar til að hjálpa henni með barnauppeldi, heimilisverk, tekjuöflun og bara hreinlega allt sem þarf til að byggja upp kærleiksríkt og fallegt heimili - er haggi? Jú, örugglega - svo ég er ekki með miklar áhyggjur, ég geng út til frambúðar á meðan óþekki strákurinn verður í stans-lausu-lofti án fasts punkts sem hann getur ætíð verið öruggur á.

En, hvað veit ég svo sem? Eruð þið óþekkar stúlkur - á eftir óþekkum strákum? Eða eruð þið góðar stúlkur - á eftir óþekkum strákum? Eða viljið þið milliveginn? Vitið þið hvar millivegurinn er og hvernig hann virkar? Er málið kannski ekki bara traustur og heiðarlegur, ljúfur og nærgætinn - óþekkur strákur sem kann að taka áhættur og er ekki feiminn við að stíga í drullupollinn - án þess að fara nokkurn tíman alveg yfir strikið? En hvar er þá strikið - hvar viljið þið stúlkur að strikið sé?

OmæGood hvað lífið getur stundum verið flókið og furðulegt. Ætli óþekkar stúlkur séu líka svona? Ætli góðir strákar laðist ekki frekar að óþekkum stúlkum frekar en þeim góðu, bara til stundagamans .. úff! Flækjan!

Vondu strákarnir sigra

Geta bloggsamfélög eða álíka samfélög á netinu haft áhrif á líf og limi okkar eða þeirra sem eru okkur samferða á netinu – jafnvel valdið dauða?

 

Getur gagnrýni á stafsetningu okkar, málfar, orðalag eða þau persónulegu málefni sem við erum að tjá okkur um – orðið þess valdandi að við verðum fyrir þvílíkum áföllum að við föllum í djúpt þunglyndi – eða jafnvel tökum eigið líf, allt vegna óvæginna athugasemda eða heiftarlegrar gagnrýni á það sem við erum að skrifa á netið?

 

Hvernig er það með þá sem eru mjög alvarlega þunglyndir fyrir – eru kannski að deila með okkur mjög erfiðum málefnum á netinu, á blogginu eða líkum vetvangi – þar sem allir geta lesið okkur, svarað því sem við segjum eða geta sent inn athugasemdir við því sem við erum að skrifa?

 

Við sem sitjum fyrir framan tölvuna og erum að taka þátt í slíku samfélagi sem t.d. bloggið er – höfum ótrúlega mikið vald og getum haft gífurlega mikil áhrif á þá sem sitja hinu megin við skjáinn okkar. Hvernig við notum þetta vald – er í raun og veru vitnisburður um uppeldi okkar, að mínu mati.

 

Sýnum við umburðalyndi og kærleik – eða erum við óvægin við þá sem stafsetja flest orð vitlaust, hafa kolrangt orðalag eða segja frá hlutum sem mörgum finnst vera eitthvað sem betur hefði verið ósagt eða ætti ekki að eiga heima á síðu þar sem allir geta lesið?

 

Jú, líklega reynum við vel flest að vera umburðalynd og vel flest erum við full af kærleika þegar við rekumst á einhvern af samferðafólki okkar á netinu sem hefur glímt við mikla erfiðleika eða ástvinamissi eða álíka.

 

En, það er til vetvangur þar sem allt annað er uppi á teningnum. Það eru til síður þar sem börn og unglingar eru alls ráðandi og þar grasserar oft ýmislegt misjaft.

 

Öll vitum við að börn og unglingar hafa stundum ekki þroska og vit til að sýna aðgát í nærveru sálar, sýna umburðalyndi og kærleika sem og skilning ef einhver er að tjá sig um það sem viðkomandi telur vera sér mikilvægt – setur fram í von um smá skilning eða jafnvel ákveðnar ráðleggingar og úrlausnir við því sem hann/hún skrifar.

 

Vegna þroskaleysis geta börn og unglingar oft verið anzi óvægin og grimm – ekki endilega viljandi – við hvert annað, sérstaklega á netinu. Ég vil nota hér tækifærið til að biðja fólk endilega um að það opni augu sín fyrir því hvernig börn þeirra og unglingar koma fram við aðra á netinu. Talið við börn og unglinga og segið þeim hve mikilvægt það getur verið að vera fullur af kærleika og virðingu á netinu gagnvart öllum þeim sem virðast ekki eins heppin og þau sjálf.

  

Það sem þau telja vera “hipp&cool” getur verið banvænt í augum annarra sem eiga um sárt að binda. Þau gagnrýna grimmt þá pisla eða greinar sem sendar eru inn af einhverjum - ef eitthvað er misjaft í stafsetningu, uppsetningu eða orðalagi hjá höfundi – áður en þau segja eitthvað um raunverulegt innihald greinarinnar.

 

Nýlega las ég einmitt slíka grein senda inn af ungum manni inná síðu þar sem börn og unglingar ráða ríkjum – þar sem hann sagði stutt frá lífi sínu, erfiðleikum og ástarsorgum. Heilmikil runa af leiðinlegum athugasemdum ringdi inn um málfar og villur í texta og Guð má vita hvað, en mest lítið var um raunverulega umræðu um það málefni sem hann setti fram í von um smá ráðleggingar eða hjálp.

 

Sirka 10 dögum síðar tók þessi ungi maður líf sitt.

 

Í ljós kom að þessi viðkvæmi drengur átti við erfiðleika að stríða, sennilega þunglyndur á háu stigi og átti í mikilli ástarsorg - hann var lesblindur – sem skýrir villur í texta – og hugsanir hans voru ruglingslegar og að því er virðist í skrifum hans - þegar komnar út í sjálfsmorðshugleiðingar. Hefði hann tekið líf sitt ef yfir hann hefði ringt góðum hugsunum, góðum ráðleggingum eða ljúfum og kærleiksríkum athugasemdum við grein hans? Hugsanlega ekki, en kannski hefði slíkt engu skipt ef hann hefur þegar verið búinn að gera upp hug sinn varðandi líf sitt.

 

Auðvitað getur engin ætlast til að við séum skyggn og bara áttum okkur á því hvað liggur á bakvið skrif hvers og eins sem við mætum á netinu – en það er í okkar hendi að leggja þeim lið sem líður illa, við höfum vald til þess!

 

Það kostar ekkert að vera jákvæður og ljúfur í skrifum & samskiptum við aðra á netinu, setja fram góða og kærleiksríka athugasemd – með hjálp í huga eða bara velvilja – frekar en að setja eitthvað neikvætt – bara til að segja eitthvað. Frekar ættum við að fara af síðunni án orða og leiðinda en að henda einhverju fram sem ekkert gerir annað en særa!

 

Með því að kasta fram neikvæðum og illa hugsuðum athugasemdum – þar sem slíkt hefði ekkert endilega þurft – eða án þess að við endilega höfuðum eitthvað að segja yfir höfuð um það sem við vorum að lesa, getum við sært gífurlega mikið viðkvæmar sálir. Með því að setja fram góðar og jákvæðar athugasemdir sem miða að því að “peppa upp” viðkomandi höfund – getum við stuðlað að bættri líðan einhvers, sett bros á kannski tárvott andlit eða jafnvel bjargað mannslífi þess sem er kannski á síðasta strái að henda fram erfiðleikum lífs síns í von um skilning og vinsemd þeirra sem lesa grein eða pistil hans.

 

Við sem núna sitjum við skjáinn – stoppum við og hugsum!

 

Ef við lesum eitthvað sem snertir okkur ekkert, kemur okkur ekkert við eða við höfum ekkert gott að segja um – þegjum frekar og förum áfram frekar en að stoppa við og eyða tíma í að skrifa eitthvað leiðinlegt og kannski særandi! Sýnum velvilja og aðgát, sýnum vinsemd og kærleika og kennum börnum okkar slíkt hið sama, það skilar sér til framtíðar. Það sem okkur hefur verið kennt – það er leiðarljós okkar núna og verður leiðarljós barna okkar ef við kennum þeim og ölum þau upp í slíkum kærleik og vinsemd gagnvart öllum þeim sem við mætum á lífsleiðinni!

 

Við uppskerum eins og við sáum í börn okkar, vald okkar er mikið – nýtum það til að gera okkar í því að fegra internetið. Munið – margir smáir og fallegir hlutir – geta gert svo óendanlega mikið gott. Falleg orð hér og þar, umburðalyndi og skilningur við þá sem eru ekki alveg eins “fullkomnir” og við sjálf – þetta skilar sér allt. Hafið það ætíð hugfast að allt sem þið skrifið á netinu gæti orðið til þess að setja bros á sorgmætt andlit – eða sett tár í augu viðkvæmra sem áður voru brosandi.

 

Eins og máltækið segir svo vel “Penninn er máttugt vopn /penninn er máttugri en sverðið” – þetta máltæki er hægt að yfirfæra á lyklaborðið ykkar þar sem þið sitjið nákvæmlega núna!

 

Foreldrum og aðstandendum unga mannsins sem hvarf á braut alltof ungur – vil ég votta mína innstu samúð ef eitthvert þeirra leggur leið sína á Moggabloggið og les þetta. Ég skrifaði þennan pistil í hans minningu og veit að þau átta sig á því ef þau lesa þetta hérna! Guð veri með ykkur!

Fær skátinn hafragraut með lýsi í morgunmat - eða er það nýveiddur fiskur úr Ljósafossvirkjun? Blörraðar myndir ... eða þannig.

Ok, þá eru komnar myndir af smá flækjufæti. Ákvað þó að setja ekki inn verstu önglamyndirnar - enda er maður alveg nógu feiminn fyrir - þó maður fari ekki að setja inn myndir af því hve mikill fiskimaður tappinn er ---> NOT!

Maður klæðir sig náttúrulega ekki eins og sannur veiðimaður - og það finna kvekendin í vatninu og bíta því bara alls ekkert á.

 

Segi ykkur satt - var þarna að reyna að fiska heillengi en ekkert gekk upp. Þurfti svo aðeins að ná mér í Kristal til að drekka og rétti bróður mínum stöngina á meðan  - og viti menn - það beit á um leið og ég var búinn að láta frá mér stöngina, enda greinilega ekki fiskimaður hér á ferð.

Það voru ekki margir bílar í upphafi en svo bættist á þegar leið á tímann. Svo stendur litli bróðir í ströngu þarna úti í miðju vatni sko - enda ætíð uppklæddur eins og sannur veiðimaður, hvort sem hann er í fiski, fugl eða whutt ever - veiði.

 

Jú, blurruðu bílarnir eru eitthvað af okkar bílum - minn er þessi sem brosir svona sætt. Svo er þarna litla systir og mágur minn - alltaf sama kelivesenið á þessu unga fólki sko!

   

Nú, auðvitað fór maður í sólbað smá stund af og til. Mátti nú til með að draga inn magann og fara úr bolnum - bara fyrir ykkur náttla. Eins og þið sjáið þá er ég ætíð brosandi og kátur!

 

Jú, mikið rétt - þarna er ég og litli bróðir, ég er í rauðu peysunni minni - enda komið kvöld og aðeins farið að kula. Finnst ykkur við ekki líkir? Báðir alltaf brosandi...

 

Auðvitað var skátinn all over - enda var þetta á Úlfljótsvatni þar sem alltaf er kátt og læti - í skátanum. En að þessu sinni voru lætin öll í drukknu barnafólki - því miður.

 

Búrfellið í allri sinni mynd. Skemmtilega fallegt umhverfi þarna allstaðar.

 

Og auðvitað eru virkjanir á sínum stað - minnir að þær heiti Búrfells - og Ljósafossvirkjanir - en er ekki mikið í því að taka eftir svona nöfnum og staðarnöfnum yfirleitt. Enda villtist ég þegar ég var á leiðinni að Úlfljótsvatni og endaði á Laugarvatni!

 

Og svo að stubbalingnum. Hann kom auðvitað í gær - en hann ratar alltaf beint á ísskápinn hjá frænda sínum, enda ísskápurinn hlaðinn að utan með ýmsu skemmtilegu fyrir svona rúsínur.

 

Maður var kominn með hann uppí um klukkan hálf tólf í gærkvöld - og viti menn - maður bara sofnaði líka með honum og enginn vaknaði fyrr en klukkan átta í morgun. Reyndar rumska ég alltaf á mínútufresti - eða alltaf þegar litli kallinn snýr sér eða hreyfir sig eða umlar - enda frændinn yfirmáta passasamur að ekkert komi fyrir svona gullmola! Undirmeðvitundin var náttla vakandi hverja mínútu þó augun hölluðu sér aftur ...

 

Núna er stubburinn búinn að vera sofandi í um tvo tíma - fékk nýgerðan hafragraut með lýsi og svo smá banana í morgunmat og svo pelann uppí rúm og sofnaði aftur um klukkan 11.

Nú er klukkan að nálgast eitt - og maður er bara búinn að eyða slatta af tíma til að setja inn myndir af vélinni og í tölvuna - og svo hingað inn - ásamt því að blörra rétta staði og teikna bros á aðra.

Jamm, ég fór í Blaze, Selfossi - á Laugardaginn - en þorði ekki að spyrja um bloggvin þar. Kíkti bara á hitt og þetta og flýtti mér svo bara aftur burt - vandræðalegri en orð fá lýst. Verð að fara að vinna í þessari feimni greinilega. Ertu ekki örugglega í Blaze Tína mín ..

Verð á ferðinni inni á ykkar síðum í dag og kvöld - en verið þolinmóð þó þið sjáið mig ekki strax - áður en dagurinn er úti munið þið sjá spor eftir mig hjá ykkur öllum sem hafið verið að kasta á mig kveðjum undanfarnar færslur! Þakka ykkur kærlega fyrir að skilja eftir ykkur spor handa mér rúsínurnar mínar ...