Hvern á maður að berja, ef maður nær ekki í skottið á þeim sem manni langar að berja? Hvaða rass á mahrr að kyssa til að fá smá snjókomu? Pirrhhmmmpp ...

Já, nú er ég að hugsa um að fara og lúskra á eins og einum Guði eða svo ...

Það er ekki að því að spyrja með suð-vesturhornið - það er ekki fyrr farið að hvítna en að það fari allt í bál og brand. Ég fór glaður að sofa um hálf fjögur síðustu nótt - vaknaði enn glaðari - en um leið og ég kíkti á gluggann minn hvarf sú gleði í bjevuðum vatnsaustrinum sem var fyrir utan.

Fjárans rigning alltaf - að snjómuggan skuli ekki geta haldist smá stund hérna á þessu landshorni er bara ömurlegt.

Og ég sem var svo glaður þegar ég kom heim rétt fyrir þrjú í nótt sem leið - allt hvítt - bylur og hvasst - skaflar að myndast upp með útidyrunum mínum - og ég þurfti að krafsa snjó frá þeim svo ekki skaflaðist innfyrir .. en núna! Skömm og synd bara .. ég sem hlakkaði svo til að fara á þoturassinum mínum niður brekkuna hér fyrir ofan.

Over and out .. hundfúll, hundblautur og hundlatur!

Á samt bara einn kött .. og Fríðu litlu .. nýjasta fjölskyldumeðliminn .. hamstrastelpan sem ég get bara ekki hugsað mér að fara með til dýralæknis.

Myndir. Are you being a good friend, or am i just peeing in my pants? Hvernig lítur þú út - up side down? Bloggkreppa mæ ass...

Ef þetta er ekki daglegt líf kreppunnar - þá veit ég ekki hvað það er.

 Þessi skilaboð eru til stjórnvalda og Landspabba ...

      

Ef við værum egg - þá væri þessi gaffall í hendi Landspabba!

     

Ætli þetta sé ekki mynd af hinni týpísku fjölskyldu á krepputímum! Í það minnsta helmingur fjölskyldunnar "steiktur" ...

 

Ok, ég er í bloggkreppu. Hef haft of mikið að gera til að eyða tíma á blogginu eða netinu yfir höfuð. Ég átti reyndar von á því að verða dálítið óvirkur þegar ég kæmi aftur úr fríinu og það reynist rétt - en ég vona bara að ég fari að hafa meiri tíma hérna því ég verð bara að viðurkenna að ég sakna atsins hérna og bloggvinanna.

En, samt - bloggið mætti alveg loga minna af kreppukjaftæði. Það eru einhvern veginn allir að eyða púðri í kreppuna, eins og maður fái ekki nóg af henni í öllum fjölmiðlum landsins...

Er annars bara góður. Reyni að fara að verða virkari hérna. Over and out...

Thanks for being my good and true friend!

Ætli Björk hafi nokkurn tíman komið við mold - hvað þá stungið niður strákorni? Er hún græn í gegn - eða bara að nafninu til? Safe the Gras, smoke chicken.

Já, allt í lagi - vegna fjölda áskoranna ákvað ég að setja hérna inn nokkrar myndir sem sýna ákveðið verk "Grænna fingra" - eða þannig! Þó ég hafi alist upp í stórum og fallegum blómagarði - þá var garðurinn að mestu verk móður minnar. Ég stend frekar yfir pottum og elda góðan mat - en að stinga skóflu í mold og gróðursetja blóm og fleira.

Hér er þó minn svo til fyrsti blómagarður (blómabeð). Þetta er alls ekki heill og stór gaður sem ég er búinn að vera að eiga við - bara stórt beð sem ég ákvað að þyrfti upplyftingu. Svo er það bara spurning um hvort var betra - grasið eða verðandi blómahaf.

Upphafið er náttúrulega að stinga upp allt grasið, rífa upp grasþökur sem voru bara ljótar í raun og veru.

 

Í raun og veru heilmikil vinna við það að hólfa niður grasblett og stinga niður - og svo fara með skófluna undir hverja þöku fyrir sig til að losa hana frá jarðveginum.

Því næst var að fá mold til að bæta við það litla sem var undir þökunum. Ákvað að fá mold blandaða í sand vegna þess að ég ákvað að vera með mikið af blómum og jurtum sem finna má uppi í heiði, t.d. Hvönn, geldingahnappinn, blóðberg og miklu fleiri fallegar tegundir sem lifa mikið til í grjóti og sandi ..

 

Þá er að fara í margar fjöruferðir til að ná í sjóbarið grjót til að setja "utanum" blómagarðinn (beðið). Einnig náði ég mér í grófa möl til að setja fast upp við húsið til að fá ekki moldarslettur alltaf á húsið þegar rignir.

 

Nú, svo voru það fjallaferðir og ferðir uppí heiði - og ferðir í garð systur minnar til að næla sér í skrúðgarðajurtirnar. Það er heilmikið hægt að finna á heiðinni - sem og bara í garði fjölskyldunnar - sem hægt er að nýta, svo ekki þarf að vera mikill kostnaður í því að gera svona smá garð.

  

Svo er að fara fleiri ferðir í fjörur í leit af stærra grjóti til að dreifa á meðal blómanna, bæði sem hálfgert skraut og sem smá skjól fyrir veðri og vindum.

 

Eins og ég sagði þá er ég alls ekki neinn snillingur í svona löguðu - en læt oft eftir mér að ráðast á "garðinn" þar sem ég hef ekki áður stigið niður fingri. Mesti kostnaðurinn í þessi læti felst í bensínkaupum vegna tíðra ferða í fjöru og uppá heiðar - sem kemur ekki á óvart þegar hugsað er til stöðu mála í bensínmálum nú orðið.

Garðurinn/beðið er langt frá því að vera fullbúinn. Á morgun fæ ég nokkra stóra "stuðlasteina" sem eiga að mynda smá blómakórónu í miðju beðinu. Svo mun verða lína af trjám í annan endann á beðinu til að loka þar af. Svo mun í beðinu verða dálítill grjóthóll með sand og mold í - en þar verða t.d. blóðberg og geldingahnappur um allt. Svo eins og þið sjáið hérna - þá er garðurinn bara rétt að byrja að myndast. Mun örugglega taka mynd af honum þegar ég er sáttur - og svo auðvitað næsta vor þegar allar jurtirnar koma upp sterkar og fallegar, en margar þeirra fengu vægt sjokk við að vera stungnar upp í heiði svona seint. Ræturnar eru þó sterkar og góðar.

En, svona undir lokin - ein mynd af blómaálfinum með lítinn blómaálf í fanginu. Litli blómaálfurinn í fanginu er pabbi litla guttans úr síðustu færzlu. Sem sagt - mynd tekin fyrir sirka 24 - 25 árum. Úff hvað maður var nú myndó í gamla daga sko, hvert fer eiginlega myndóið þegar mar verður gamall kaddlur ...?

Langaði til að biðja ykkur að lokum um að kíkja á síðu sem Karitas - 9 ára frænka mín - er með, en það er blogg. Það er verið að kjósa skemmtilegasta bloggarann þar en hún er ein af fimm efstu á þeim bloggstað. Persónulega finnst mér hún vera með skemmtilegasta bloggið þar, ekki afþví hún er frænka mín heldur vegna þess að hún er svo einlæg og góð - hún er með skemmtilegt blogg.

Ef þið skellið ykkur - heimta ég auðvitað að þið kjósið hana fyrir mig. Farið inn á þennan tengil sem ég læt fyrir neðan; finnið "kjósa" (skoðanakönnun/kjósa) og þar kjósið þið. Allt á sömu síðu og ekkert flakk eða flækja.

Hér er tengillinn; Karitas-bestaa.blogcentral.is ... endilega kíkið og metið hvort ykkur finnst hún eiga það skilið að verða kosin heit eða geit. Knús á ykkur skottin mín ...

Óður til náttúrunnar í Laugardal

Hér er skelfileg hræðslufærsla í boði myrkrahöfðingjans. Hvað finnst ykkur um þessa mynd í fararbroddi?

Skelfileg mynd! Mér finnst þessi mynd alveg skelfileg - ótrúlegt að ég skuli ekki vera búinn að henda henni fyrir löngu síðan. Ég rekst alltaf af og til á þessa mynd í tölvunni minni - og ef þetta er ekki "dónaleg" mynd, þá veit ég ekki hvað! Ég segir ykkur það satt að mér líður illa í hvert sinn sem ég sé hana - veit samt ekki af hverju.

Ég var á netflakki einhvern tíman síðasta vetur þegar ég rakst á þessa mynd, fannst hún virkilega Fyndin fyrst til að byrja með - vistaði hana í tölvunni minni en því oftar sem ég rekst á hana - því skelfilegri finnst mér hún. Ég fæ bara í hjartað við að sjá kallinn - en svona ímynda ég mér að hrokafullir og vondir menn væru útlits ef útlitið endurspeglaði innri mann.

Ég er alls ekki að segja að viðkomandi maður sé bæði hrokafullur og vondur kall - alls ekki - kannski bara að stjórnmálamaðurinn sem var á bakvið myndina hafi verið slíkur. Í það minnsta er svo margt sem tengist honum/stjórnmálamanninum - sem mér hugnast mjög illa. Hefði alls ekki grátið það þó þessi maður hefði aldrei komist uppúr borgarstjórastólnum. En, reyndar hefði það kannski heldur verið gott - því þá væri hann örugglega ennþá með taumana á borginni og héldi borgarbúum í heljargreipum sínum (sem hann gerir örugglega ennþá á bakvið tjöldin - eða það kæmi mér allavega ekki á óvart). En hér með er ég búinn að koma þessari mynd frá mér - og nú mun ég eyða henni út úr tölvunni minni svo ég fái ekki martröð í hvert sinn sem ég rekst á hana. Knús á þig fúli kaddl og gúdd bæjó.

 

Talandi um að fá fyrir hjartað - vera hálf/hellings smeykur - eða bara já - dauðhræddur.

Þegar ég var smjattpatti þá var ég þokkalega myrkfælinn. Svo mikið myrkfælinn að ég gat helst ekki sofið í myrkri. Ég gat illa farið á milli húsa ef ekki voru ljósastaurar eða einhver með mér, en stundum hefði það verið betra að vera einn en með hrekkjóttum einstakling sem ekki var svo myrkfælinn. Skammastín Kurr.

Stundum þegar móðir vor var að baka yfir vetratímann - svona undir kvöld og myrkur úti - kom í ljós að hana vantaði eins og eitt egg eða smá mjólk eða pínu sykur eða eitthvað álíka. Þá hafði hún verið að baka mikið og ekki áttað sig á því hve mikið hafði verið til og hve mikið hún notaði. En þegar það kom í ljós að eitthvað vantaði - þá sendi hún mig og Kurr systur mína yfir til frænku okkar sem bjó 5 hús frá okkur til að fá lánað þar til daginn eftir.

Viti menn, Kurr var alltaf svo kát að fara en ég aftur á móti ekki alveg eins kátur - enda ástæða fyrir því. Ok, við vorum nú ekki nema kannski 5-8ára - og Kurr árinu eldri sko - en hún var svo hrikalega stríðin stelpuskottið að það hálfa hefði verið hellingur, ég elska hana samt! Gott og vel - allt reyndist gott og blessað á leiðinni yfir til frænku - en á bakaleiðinni var það oftar en ekki að Kurr byrjar að leika - og segi ykkur það satt - sú kunni á það sú stutta. Hún lítur öðru hvoru hræðslulega aftur fyrir okkur og sussar "hrædd" á mig - sem fer í kerfi með litla hjartað mitt. Svo tekur hún í mig og segir mér flýta mér - það sé einhver að elta okkur. Hún byrjar svo að "hlaupalabba" og á endanum sleppir hún mér og kallar "hlauptu hlauptu - það er ljótur kall á eftir okkur og hann ætlar að taka okkur" og svo hleypur hún hratt af stað og skilur mig eftir dauðskellkaðan og byrjaðan að gráta *grátur*... auðvitað var hún alltaf skömmuð og ég huggaður þegar heim kom - en þó hún væri svona stríðin og hrekkjótt við mig - þá vissi ég alltaf að ef raunveruleg hætta væri á ferðinni þá myndi hún gera allt sem hægt væri til að vernda mig - hún var jú stóra systir og svo sterk að strákarnir í hverfinu voru hræddir við hana.. hihihi.

Ok, það var ekki erfitt að fá mig til að fara að vola - enda með lítið hjarta sem ekki mátti illt sjá eða heyra - hey - ég sko setti kodda fyrir andlitið þegar einhver var að læðast í myndum í sjónvarpinu - til að hrökkva ekki eins mikið við.

Ég segi ekki að ég hafi verið hræddur við skuggann minn - en það vantaði ekki mikið á það.

Eitt sinn kom myrkfælnin mér í smá vanda. Ég var að leita af tveim yngri systkynum mínum sem áttu að koma inn - en það var að fara að dimma brátt og þau áttu að koma heim að læra og borða og þannig stúff. Ég leitaði á öllum helstu stöðunum sem ég vissi að þeim þótti gaman að leika sér á - en engin þar. Ég var búinn að kemba alla staði - nema einn sem er rétt fyrir utan bæinn - og að mér sótti heilmikil hræðsla því það var byrjað að dimma og ég ekki til í að fara út fyrir bæinn og hafa engin götuljós. Ég fór þó að bæjarmörkunum, þar sem síðasti ljósastaurinn var en stoppaði þar og þorði ekki lengra. Nú voru góð ráð dýr - en rétt eins og kallað kom þar að eldgömul jarðýta sem var á leið út úr bænum í þá átt sem ég þurfti að fara. En við systkynin fórum oft rétt út fyrir bæinn að fallegum læk sem rann frá fjallinu - og neðst í læknum - fyrir neðan veg var hægt að veiða síli og litla fiska. Nú, þarna hljóta þau að vera núna.

 

Ok, skemmst frá því að segja - að ég elti jarðýtuna út í sveitamyrkrið - alveg eins og ljóska - hugsandi að ég myndi geta labbað með systkynum mínum til baka. Þetta myndi nú ekki verða svo slæmt því ljósin á jarðýtunni voru björt og svo var náttúrulega maður að keyra hana svo ekki var ég einn á ferð. Já, rétt eins og ljóska - hugsaði ég alls ekkert um það hvernig það væri ef systkyn mín væru svo bara alls ekki þarna

Þegar að læknum var komið hélt ýtan áfram veginn út í myrkrið - en ég hljóp eins og eldibrandur niður fyrir veg til að ná í systkyn mín - en hjálpi mér allir heilagir - þau voru ekki þarna! Nú stóð ég aleinn uppí sveit í myrkri sem gerðst alltaf svartara og svartara og ég þaut aftur uppá veginn því ég sá allsskonar furðuverur koma hlaupandi úr öllum áttum til að sækja mig. Þegar uppá veg kom var komið algert myrkur og ég lamaður af ótta - stóð þarna smá stund án þess að vita hvað ég átti að gera - en svo fór ég bara að gráta. Ég man ekki hve lengi ég stóð þarna, en það var ekki mjög lengi þó.

Ég sá bílljós nálgast frá bænum - bíll sem var á leið uppí sveit - og ég trylltist af fögnuði og hljóp í myrkrinu út á miðjan veg og baðaði út öllum öngum - uppí bílinn skyldi ég sama hvað gerðist. Mér til mikillar lukku keyrði bíllinn ekki yfir mig - ég ljóslaus og endurskynslaus og skoppandi á miðjum veginum. Í bílnum voru eldri hjón sem stoppuðu og tóku þennan hágrátandi pjakk uppí bílinn, snéru við og keyrðu hann alla leið heim að dyrum og skiluðu honum inn til móður sinnar - og systkyna sem höfðu komið heim rétt eftir að drengurinn fór að leita af þeim. Mikið hefði nú verið ljúft ef Farsímar hefðu verið til á þessum tíma. En, ég fór aldrei aftur uppí sveit eftir myrkur nema í fylgd með einhverjum öruggum.

 

 

 En svona í lokin. Raunverulegt skrímsli í dag er sykur - en sykurinn veikir ónæmiskerfi líkamans og skemmir mjög mikið, t.d. tennur og fleira. Nefni þetta bara vegna þess að laugardagar eru "nammidagar" - og við fyllum börnin að sykurkenndum sætindum á þessum degi. Sagt er að sykur æsi upp þau börn sem eru að einhverju leiti ofvirk. Reynið að kaupa eitthvað annað en sykurkennt sælgæti á nammidögum - það er til hellingur af "hollu" en samt ótrúlega góðu nammi eða snakki.

Knús í loftið handa hverjum þeim sem hafa verið á ferðinni í færslunum mínum undanfarið - og líkt og undanfarið - er ég nú farinn að skoða ykkur sem hafið verið sýnileg á síðunni minni í síðustu færslu. Eyði mun minni tíma á blogginu nú en áður - og er að njóta þess í botn, enda góðir dagar að baki hvað veður varðar.

 Hafið góða helgi ljúflingar og munið að ég elska ykkur í tætlur og ræmur.

Hver á að stíga af stallinum og setjast í helgan stein? Hér eru nokkrar hugmyndir um þá sem eru barn síns tíma!

Það er sannarlega gott og blessað þegar menn eða konur átta sig á því hvenær nóg sé komið, nú sé tími fyrir helgan stein. Dágóður þorri núverandi alþingis- og stjórnmálamanna ættu að taka Bjarna Tryggvason sér til fyrirmyndar og hendast inn í framtíðina - í helgum stein.  Persónulega væri ég til í að sjá nokkra valinkunna aðila í þjóðfélaginu leggja leið sína í þennan helga stein.

Davíð Oddson; Löngu kominn tími til að maðurinn átti sig á því að hann á ekki land og þjóð, ekki heldur bankakerfið. Tími hans er löngu liðinn og því væri það öllum til góðs ef hann skoðaði helga steininn. Pot hans í allar áttir og valdagræðgi gerir meira ógagn en gagn...

Borgarstjóri ásamt fylgifiskum; Hefðu aldrei átt að komast til valda, hafa gert meiri usla en nokkuð annað. Hversu háar fjárhæðir ætli valdagræðgi þeirra hafi kostað borgina og borgarbúa? Ef maður skoðaði málið frá A-Ö .. allt það fólk sem er í vinnu við að breyta merkingum á hurðum valdabröltaranna - til allra þeirra "verkefna" sem borgarstjórnin er að ausa hinum og þessum fjárhæðum í - á atkvæðaveiðum fyrir stólaskiptin - þegar Villi REI mun aftur máta stólinn, vonandi það að við séum búin að gleyma öllum þeim hamagangi sem hann og fólk hans olli okkur. Tími fyrir þetta lið að setjast í helgan stein, eða allavega stíga til hliðar og halda sig þar.

Dómarar skipaðir af Sjálfstæðisflokknum; Lélegar dómsniðurstöður í alvarlegum málum, sem og allt of vægir dómar fyrir t.d. kynferðisbrot - einkenna þessa sjálfstæðisstétt. En, einu sinni sjálfstæðismaður - alltaf feitir stólar með súperglú á setunni. Tími til kominn að þessir dómarar stígi af pallinum og setjist í helgan stein, eða í það minnsta tími kominn að sjálfstæðisflokkurinn hætti að skipa minna hæft fólk í sínum röðum í feit embætti þegar mun hæfari einstaklingar standa til boða.

Nágrannakonan mín; Löngu orðið tímabært að hún hætti að margelta mig á náttkjólnum um nætur með loforðum um nýbakaða kanelsnúða og ilmolíunuddmeðferð, enda er hún mun eldri en ég og að auki er hún með karluglu þarna inni hjá sér. Tími til kominn að hún annaðhvort setjist í helgan stein eða standi við stóru orðin.

Bankastjórar og forstjórar; Nú er lag fyrir þessa stóru karla að taka þátt í því að hemja verðbólguna, stíga til hliðar - yfir í helga steininn - eða sætta sig við EINA MILLJÓN á mánuði - á meðan verkamaðurinn neyðist til að gera allt það sem þarf til að lifa mannsæmandi lífi fyrir 100 til 200 þúsund á mánuði. Tímabært að þessir stóru karlar hætti að væla um lítil laun sín og láti sér nægja hærri laun á dag en mánaðarlaun verkamanns.

Starfslokasamningar, dagpeningar og bitlar; Alger tímaskekkja. Maður með fjöldan allan af milljónum á dag ætti ekki að þurfa á því að halda að rífa af skattgreiðendum fé til að nota á ferðalögum sínum "í nafni hins opinbera". Maður með milljónir í laun á mánuði á ekki að þurfa að vera með puttana í skattfé almennings og slíkur maður á allra síst að þurfa á "starfslokasamningi" að halda - samningi sem setur í vasa hans tugi milljóna sem betur væri varið í góð málefni um víðan völl - t.d. til að stofna velferðakerfi sem ofurskutlan gæti haft umsjón með. Löngu tímabært að setja slíka samninga, sem og dagpeninga - í helgan stein!

Móttaka fleiri flóttamanna; Það er sannarlega gott og blessað að taka á móti flóttamönnum, jafnvel eyða í þá þessum 160 milljónum sem nú eru allt í einu til hjá ríkisstjórninni. Því ekki að setja svona upphæð í velferð þeirra sem liggja á götunni hérna heima? Því ekki að byggja upp velferð okkar hér á landi? Löngu kominn tími á að staldra við í málefnum erlends fólks til landsins, tími til að endurskoða þróun undanfarin ár. Mál til komið að taka til, hreinsa aðeins og koma lagi á núverandi ástand - senda þá sem hafa brotið lög okkar aftur heim til sín og átta sig á því hvernig má taka á móti fleirum án þeirra vandamála sem hafa komið upp síðustu mánuði og ár. Yndislegt að taka á móti flóttafólki, og setja 160 milljónir í það að búa þeim velferð í ár í nýju landi - en hlúum að okkar fólki fyrst - tökum svo til í núverandi vanda varðandi lögbrjóta - og bjóðum svo nýja landa velkomna.

Bloggarar með nafni; Löngu tímabært að bloggarar sem koma fram undir nafni hætti að vaða um allan bloggheim. Það hefur alla tíð verið mjög augljóst að nafnlausir eru þeir sem halda uppi blogginu með gríni og glens, beinu orðalagi og ófeimni við að segja skoðun sína - án ábyrgðar. Sannarlega tími á það að nafngreindir bloggarar átti sig á því að bloggið er ekkert án nafnlausra bloggara, enda eru nafnlausir þeir einu sem þora að segja skoðun sína án þess að draga neitt undan. Nafnþekktir bloggarar reyna hvað þeir geta til að blogga milliveginn til að tapa ekki lesningu og hætta ekki á að fá á sig skítkast með því að vera reiðir þar sem við á, illir og orðljótir þar sem þess er þörf og hrauna yfir þá sem þeim ekki hugnast - eins og þeir nafnlausu þora svo sannarlega, enda nafnlausir og ábyrgðarlausir - en samt hugrakkur skríll.

Ok, nú gæti ég haldið endalaust áfram að mótmæla - enda er kominn upp í mér 1. Maífílingur. Kannski ég skreppi út í göngutúr, ætla að æða um kringluna í mótmælahamagangi og mótmæla hinu og  þessu. Hlakka endalaust mikið til að fá tölvuna mína aftur, enda þarf ég að vera svo fljótur að pikka og ýta á "vista og birta" svo það frjósi ekki allt hérna og hverfi. Er orðinn hundleiður og mótmæli tölvuvírusum og göllum í hlutum sem maður er að kaupa dýrum dómi. En, áður en ég hverf af braut, segi ég bara gleðilegan 1. Maí og munið að finna ykkur eitthvað skemmtilegt til að mótmæla í dag. Út og yfir héðan af 1830 vélinni og stórt broskallalaust faðmlag til ykkar kæru bloggvinir og blogglesendur.

Bjarni sest í helgan stein

Óður - en samt góður...

Ég er alveg óður af söknuði. Tölvan  mín crassaði í gær og ég er tölvulaus allavega fram á morgun - eða næsta. Þar af leiðandi mun ég ekki mikið vera hérna inni - og þið laus við hamaganginn í mér í bili. Hugsanlega verð ég orðinn gráhærður, kominn með fráhvarfseinkenni og hver veit nema ég verði byrjaður á kökudropunum áður en ég kemst almennilega aftur online.

Þið ljúfasta lið - sakna ykkar og vonandi takið þið ekki eftir hvarfi mínu - ekkert frekar en að almenningur tekur eftir hvarfi velferðakerfisins sem ofurskutlan er alltaf að leita af.

Til hamingju Kennarar með himinháa launahækkun..

Skammist ykkar sinubrennuvargar...

Áfram Júróbandið ...

Sé ykkur um leið og tölvan mín kemur í hús... over and out elskurnar.

Ótrúlegustu sjúkdómar gætu fylgt hinum saklausustu heimilisvinum...

Allir vita að flugur geta borið með sér bakteríur og sjúkdóma. Talið er að á síðasta ári hafi 1,2 milljónir manna látist af völdum hinnar "saklausu" húsaflugu sem allir þekkja. Sú saklausa sem flögrar svo vinsamlega og ljúf um híbýli okkar daginn út og inn að sumarlagi getur borið með sér bakteríur og sjúkdóma á borð við mislinga, skarlatssótt,taugaveiki, berklaveiki, svartadauða, blóðkreppusótt, listeriu, campylobacter, salmonellu, cycospora, cryptospoidium, E-coli 057 og fleiri skaðmiklar bakteríur...

 

Húsaflugan er 5-8mm að stærð og verður kynþroska eftir 7-14 daga. Hún verpir allt að 130 eggjum í einstöku varpi og er líftími hennar frá 30 dögum til 5 mánaða. Húsaflugan hefur rana í stað munns sem sogar næringuna upp. Þær hrækja fyrst meltingarsafa til að leysa upp efni í fæðu, saur eða sorpi. Þær dreyfa sýklum þegar þær setjast á matinn því um leið og þær fljúga upp - skíta þær þeim efnum sem þær sugu síðast - en það gæti verið hundaskítur fyrir utan húsið þitt eða eitthvað frá öskuhaugunum. Húsaflugan ferðast allt að 20 kílómetra frá þeim stað sem hún klekst út.

 Ef fólk vill losna við húsafluguna úr híbýlum sínum er öruggasta ráðið og það besta - að láta meindýraeyði úða fyrir henni sem og öðrum flugum sem hrjá fólk. Best er að gera það strax og menn verða varir við húsfluguna á vorin til að stoppa varp hennar og næstu kynslóðar. Auðvitað er hægt að setja upp alls skonar flugnanet fyrir glugga og hurðir til að varna flugum inngöngu í híbýli manna.

Það má aldrei úða í mykjuhauga eða inni í gripahúsum með dýrin inni og yfirleitt á alls ekki að úða með skordýraeitri þar. Fólk sem þarf að fá meindýraeyði skal óska eftir að fá að sjá starfssskírteini gefið út af Umhverfisstofnun og eiturefnavottorð útgefið af sýslumanni/lögreglustjóra. Einnig er mikilvægt að vita hvort meindýraeyðirinn hefur starfsleyfi í viðkomandi sveitafélagi.

(Upplýsingar úr 24stundum, Guðmundur Óli Scheving skrifaði)...

 

Og ég sem hélt alltaf að þessar blessuðu húsflugur væru sauðmeinlausar og engin sérstök hætta fylgdi þeim. Nú sér maður fram á að endurskoða þessar saklausu pöddur, en það er bara nánast útilokað að halda þeim úti - þær hafa alltaf einhverjar leiðir til að komast inn hjá manni. Maður nennir varla að hafa net fyrir öllum gluggum og hurðum - eða allt lokað yfir sumartímann.

Engin nauðsyn er að commenta á þennan pistil, henti þessu bara inn að ganni og okkur til fróðleiks. Eigið góðan dag ljúflingar...