Trúir þú öllu sem þú sérð í sjónvarpinu? Ég er ein heljar brunarúst eftir daginn! Tilraun...

Jú, líklega tekst þetta ekki - en það er þá bara eins og frægðarsólin mín sé hér endurborin. Ég átti mínar 15 mínútur af frægð hér um árið, þannig séð. Tók þátt í nokkrum auglýsingum og gerðist krimmi í tveim sjónvarpsmyndum - en þetta tók fljótt yfir og var horfið áður en nokkur nálægur mér áttaði sig alveg á mér. En það voru ókunnir mér sem voru erfiðir - það var virkilega mikill horror að standa frammi fyrir fólk sem trúir öllu sem það sér í sjónvarpinu! Í þessum spilara þarna uppi á að vera smá svona "wannabí-fame-and-fortune" - en ekki víst að það virki því ég er ekki alveg með það á hreinu hvernig á að henda svona spilara hingað inn.

Ég ætlaði mér að verða frægur, frægur og ríkur - lifa kóngalífi þar sem fólk væri að heimta af mér eiginhandaáritanir og myndir. En lífið er ekki allt sem sýnist og stundum kemur það manni illa á óvart með skelli og látum. Það var svo sem allt með kyrrum kjörum til að byrja með, aðeins vinnufélagar og fólk sem ég hafði samskipti við daglega - tók eftir því að kappinn var farinn að sjást einstaka sinnum á sjónvarpsskjánum. Enda jú - hver horfir svo sem á auglýsingar, en það var það fyrsta sem ég lét plata mig út í og ég var sko heljar ljóska því ég lét plata mig alla leið út í drullupollinn - án þess að hafa hugmynd um hvað myndi fylgja í kjölfarið!

Byrjunin var róleg og heljarskemmtileg, maður tók þátt í heilmiklu prógrammi og undirbúning - sem svo endaði með slatta af tökum og aftur endalausum tökum á sömu atriðunum aftur og aftur. Ég var nátttúrulega bara byrjandi, engin raunveruleg reynsla og stundum fannst mér líka eins og að "leikstjórinn" væri bara fúzkari, en þetta gekk samt allt á endanum og útkoman varð sjónvarpsefni sýnt á primetime. Það var náttúrulega geggjað að horfa á sjónvarpið það kvöldið - mar bara var súperstar - og ég átti varla orð yfir öllum sms - og hringingunum það kvöld, til hamingju þar og hér - og allir sem mig þekktu sammála um að ég hefði leikið brilljant vel þenna ljóta krimma sem ég tókst á við, en daginn eftir - og nokkra daga í röð - og einstaka sinnum ennþá svona löngu seinna - komu fylgifiskar sem ég hafði ekki átt von á - og kærði mig sko alls ekki um.

 

Jú, ég var náttúrulega alger óþokki á skjánum - en ég var/er það ekki in real life - surprise! En það voru sko alls ekki allir sem gátu gert greinamun á leiknu efni í sjónvarpi og beinum útsendingum af vígvelli stríðshrjáðra.

Ég fékk þó nokkur illu augnráðin, marga fokkfingur og í mig var hreinlega kastað illyrðum og fúkyrðum á götunni og í búðinni og í Kringlunni og víða. Gömul kona hrækti fyrir framan fæturnar á mér - og kona neitaði að fara í sömu lyftu og ég.

Vitið þið - þegar mesta undrunin var liðin hjá mér - þá ákvað ég að núna væru mínar 15 mínútur í sjónvarpi liðnar og kæmu aldrei aftur.

Ég sem er svo hrikalega ljúfur og góður drengur (er það víst sko) fékk svo sannarlega að kenna á tevatninu. Sumt fólk raunverulega trúði því að myndin hefði verið tekin upp um leið og hlutirnir gerðust - fólk drepið og eiturlyf notuð - sprautur og heilmikill grautur. Ég hefði aldrei trúað því að fólk gæti verið svona shallow - eða grunnt - að það myndi trúa því að raunverulegir glæpamenn myndu bara leika fyrir myndavélarnar allt það illa sem þeir frömdu - og að myndatökufólk og fleira fólk væri bara á staðnum til að mynda slíka atburði - án þess að grípa inn í eða kalla til lög og reglu.

Ok, ég verð víst að viðurkenna að fólk er misjaft - svo misjaft og undarlegt sem það er margt. En ég er ennþá yfir mig bit á því hvernig sumir komu fram við "stjörnuna". Reyndar skil ég ekki hvernig alvöru stjörnur fara að því að lifa og eiga sér líf eftir hverja myndina af annarri - og sérstaklega þeir sem leika alltaf skúrka.

Ég myndi aldrei endast í svona löguðu - enda var ég ekki búinn að gera mér grein fyrir látunum áður en ég stökk eins og ljóska beint á vegginn og í gegn. Ég vildi víst ekkert verða frægur eftir allt saman - okok - alveg til í að vera moldríkur en ekki lengur frægur. Aðrir mega standa í þannig vandamálum mín vegna - ekki ætla ég að trufla það. En ég tel leikara vera heljar hetjur að geta staðið í því að eiga sér ekkert líf í raun og veru. Fólk af götunni og bara alls staðar telur sig hafa eitthvað um viðkomandi að segja, gagnrýni - góð eða slæm - í blöðum og bara í búðinni á horninu - og um allt er fólk að hnippa í viðkomandi og spyrja um hina myndina eða þessa.

 

Minn maður tók þátt í einu stykki í viðbót eftir þennan horror - en síðan var leikferillinn úti. Ég pakkaði saman og lét mig hvefa á braut hægt og hljótt - með allt mitt hafurtazk.

Mér var boðið að taka þátt í nokkrum stykkjum á næstu mánuðum - en ég sendi alltaf vinsamlegt "nei takk" sem svar - og á endanum var hætt að leita til mín. Sennilega hefur Umbinn hent prófilnum mínum bara út og gleymt mér, sem betur fer bara.

Enn í dag eru einstaka persónur í verslunum eða á kaffihúsum sem hnippa í mig og spyrja mig hvort það geti verið að ég hafi leikið í "þessu eða hinu" - og ég horfi alltaf jafnsaklaus á það fólk og segi með stórum saklausum hvolpaugum - "ha, ég? Neinei ég hef aldrei leikið eða verið í sjónvarpi" - og svo flýti ég mér að klára það sem ég var að gera og kem mér á bak og burt - aftur með allt mitt hafurtazk. Gott að hafa góðan trukk þegar maður þarf að flytja mikið hafurtazk svona aftur og aftur. Reyndar hef ég aldrei flúið eitt eða neitt - og aldrei tekið mitt hafurtazk með mér yfir höfuð - en þið skiljið hvað ég meina, ekki satt?

En, nóg komið í bili. Vitið þið hvað - ég henti út öllum brosköllunum mínum!!!  Það voru svo miklir vírusar með Sweet I am forritinu að ég nennti ekki að hafa það lengur - eða allavega í bili eru þeir úti. Ætla að sjá til hvort ég geti fundið eitthvað annað - eða þá bara nota myndir áfram en líka litlu broskallana.

 Ég sofnaði úti í sólinni í dag - í rúmlega einn og hálfan tíma - og ég er eins og strekktur dúkur núna - og vel brunninn, enda er ég svoddan kálfur - nota aldrei sólaráburð.

Knús út í loftið og hafið það gott mínir kæru vinir og vandamenn. Luv ya all ...

Brake me down Frú Sigríður. Hver er brúðustjórnandinn hérna??

Frú Sigríður Breik Munúð - mun taka við embætti Breikmídáwn-Ráðherra hjá Brakeflokknum í borginni í Mars á næsta ári. Brakeflokkurinn hefur átt við mikla erfiðleika að stríða undanfarin misseri, enda eru flestir komnir í gömlu-dansana aftur og því er ekki eftir neinu að bíða.

Langur tími er síðan Brake var síðast dansað og er brake-dans yfirleitt ekki inn hjá unga fólkinu í dag. Eintthvað er þó af ungu fólki í fremstu röð Brakeflokksins sem enn kann að Breika á gamla mátan. 

"Gvööööð, við erum alltaf að gefa hvert öðru breik - og nú var sko löööngu komin tími til að ég fengi mitt breik" sagði Frú Sigríður á blaðamannafundi sem haldinn var á heimili hennar og Billa Breik.

Brakeflokkurinn vonast til að skipun Frú Sigríðar muni skapa ró og vonast er til að fólk gleymi bara gömlum töktum sem tilheyrðu breikinu í gamla daga. Kjósendur eru jú fljótir að gleyma, ekki satt (innskot blaðamanns).

"Gvööööð, ertu að segja satt? Hafa kjósendur hætt að styðja við Brakeflokkinn? Æi, er það bara ekki bábilja og þegar núna skapast ró - fáum við aftur breik! Sko, ef ég þekki fíbblin þarna úti - þá koma kjánarnir aftur skríðandi og volandi eftir því að fá að kjósa okkur aftur - en við ætlum sko ekki að geeeeefffa neinum breik sem sveik okkur um atkvæði - ekki satt Billi minn Breik?" gólaði Frú Sigríður Breik Munúð um leið og hún skimaði um allt eftir karli sínum. En, rétt eins og kjósendur - þá var karlinn stunginn af.

Það var hans tillaga að Frú Sigríður ástkona hans tæki við Breikmídáwn-embættinu. Hann hafði brotið illa af sér og gerst sekur um ýmis elli- og embættisglöp í sinni tíð og var nú að reyna að klóra yfir það.

Bill Breik var gamall Breikpoppari og uppgjafadansari enda hafði hann lengi átt við súludanssyndrúm að stríða og höfðu glöp hans meðal annars komið fram á súlunni hjá Stera Boldfinnder. Þar hafði Billi Breik fengið að leika lausum hala en nú hafði Frú Sigríður komist að öllu saman og hótað því að koma öllu í blöðin ef hún fengi ekki Ráðherraembætti í Brakeflokknum.

Heimildir höfundar herma að Billi Breik - fái ekki nýtt breik á súlu en hann er nú kominn í meðferð á Brake-me-down stofnuninni, en það er stofnun þeirra sem gleyma því sem liðið er ef þeir hafa ekki minnismiðana í vasanum.

"Jedúddamííja, ef Landspabbi reynir að koma og skipa mér fyrir - eða kippa í mig .. ehh .. í spotta meina ég - þá mun hann sko komast að því að ég er ekki bara Frú Sigríður heldu er ég skörungur sem kalla ekki Dabba & Co ömmu mína" Sagði Frú Sigríður að lokum með kökukeflið á lofti.

Blaðamaður sá sér þann kostinn vænstan að forða sér á hlaupum þegar Frúin réðst að honum með keflið - enda er blaðamaður nauðalíkur Landspabba sjálfum - enda skyldur honum í gegnum ákveðna sjónvarpsstöð.

Blaðamaður óskar Frú Sigríði til hamingju með nýja starfið og er handviss um að kerlingin á eftir að standa sig vel sem Breikmídáwn-Ráðherra. Heimildir blaðamanns herma í það minnsta að þeir séu ófáir karlmennirnir sem hafa lent undir Frú Sigríði - og hún hefur brotið þá alla niður meira og minna.

Er það ósk þjóðarinnar - að Brakeflokkurinn haldi áfram að Breikpípúldáwn eins og undanfarið hefur gerst? Ætli Landspabbi viti ekki örugglega af þessu - ætli hann sé á bakvið tjöldin hér eins og ætíð? Hvenær mun Frú Sigríður fá taugaáfall og Brakedown?

Já, þegar mikið stendur til þá eru alltaf margar spurningar á lofti.

Give me a brake.

Hanna Birna verður borgarstjóri

Skarta þjófar Sloggy eða Dior? Myndir þú láta ná þér með allt niðri í öðru en blúndubuxum?

 "Neinei, það er löngu úrelt að hylja fargins feisið með svona lúðalegu dóti eins og á þessari mynd þarna" sagði annar ræninginn við blaðamann þegar hann var spurður út í hina ótrúlegu hulniðsaðferð þeirra félaga í síðasta ráni.

 "Við höfum alltaf reynt að tolla í tískustrauminum - en það er alltaf að verða erfiðara og erfiðara að nálgast ekta Dior blúndudúllur - svo þess vegna fengum við lánaðar ömmusloggy í Hagkaup, reyndar tókum við þær bara - enda erum við jú þjófar" hélt þjófurinn glaðhlakklega áfram og veifaði gömlum ömmusloggy framan í blaðamanninn.

Lögregla á Selfossi hefur haft hendur í hári tveggja ræningja, sem kallaðir hafa verið nærbuxnaræningjarnir, eftir að þeir notuðu kvenmannsnærbuxur til þess að hylja andlit sín þegar þeir rændu verslun í Kópavogi um síðustu helgi.

"Við erum bara óðir þegar blúndur og pífur eru annarsvegar" sagði hinn ræninginn grátklökkur og saug hressilega uppí nefið.

"það er bara svo hræðilegt hve dýrar blúndurnar eru orðnar í dag og enn hækkar verð á silkiefni í nærbuxur - svo núna á þessum erfiðu tímum verðum við að sætta okkur við 5 flokks nærbuxur á hausinn, nefnilega sloggy - en segðu engum lifandi manni frá þessu samt" hélt sá grátklökki áfram í gegnum ekkann.

Þrátt fyrir að mennirnir tveir hafi reynt að hylja sig sjást andlit þeirra greinilega á myndbandsupptökum, sem var sjónvarpað um allt landið um helgina - og svo sett á jútúbe.  Mennirnir tveir, sem eru 19 og 24 ára, gáfu sig fram til lögreglu eftir það.

"Við áttum nú ekki von á því að við yrðum svona frægir bara fyrir nærbuxnaþjófnað - og þetta er ekki einu sinni almennileg merkjavara sko" vældi fyrsti viðmælandinn og reyndi að þagga niður í grátandi félaga sínum.

"Mér finnst að það ætti að stofna Naríu-flokkinn og helsta stefnumálið ætti að vera "Ódýrar Dior silkiblúndubuxur fyrir alla, líka ræningja"" hélt hann áfram og horfði á blaðamann með bænaraugum.

  

"Ertu ekki til í að auglýsa okkur - við ætlum í framboð?" spurði hann - en þá ákvað blaðamaður að nú væri nóg komið. Hér væru á ferð hættulegir glæpamenn, með sloggy á hausnum - og blaðamaður ætlaði ekki að láta bendla sig við þá - ekki heldur við kvenmannsblúndubuxur.

Að sögn lögreglu ætluðu mennirnir að krækja sér í silkinærfatnað í miðbæ Kópavogs en fundu engar snúrur með nærfatnaði á. Því rændu mennirnir sígarettum og reiðufé úr verslun þar í bæ en þeir voru óvopnaðir en eru sagðir hafa ráðist á afgreiðslustúlkuna og veitt henni áverka - enda neitaði hún því að afklæðast nærfatnaði sínum á staðnum.

Nærbuxnaræningjar gómaðir

Enn skelfur jörð fyrir austan!

Ekkert lát virðist ætla að verða á jarðskjálftunum - en núna rétt áðan varð eitt stykki á Hellisheiðinni uppá 4-5 stig á Richter.

Þessi fannst á höfuðborgarsvæðinu meðal annars. Reyndar fann ég ekkert fyrir þessu en var bara að lesa um skjálftann. Vonandi fer þetta nú að hætta, skelfilegt fyrir fólk þarna fyrir austan að búa við þessi læti.

Það eru þónokkur hús sem nú teljast ónýt eða um það bil ónýt - hvað sem það þýðir - annað hvort eru hús ónýt eða ekki. Ljótast af öllu er þó að það hafa borist fréttir af því að óprúttnir aðilar eru farnir að gera vart við sig þarna fyrir austan - og eru að stela úr yfirgefnum húsum. Það er sko ekki beint til fyrirmyndar og ættu viðkomandi að skammast sín fyrir ljótleikann!

Snarpur kippur á Hellisheiði

Þvílíkur viðbjóður ef sannarlega satt er og rétt með farið! Ef rétt reynist vona ég að grimmilega verði tekið á málunum og gerendum refsað eins grimmilega og verknaðurinn sannarlega er!

Skelfilegt bara þvílíkur viðbjóður, ekki neitt annað en hreinasta hörmung. Undarlegir dómar, stuttir og jafnvel ekkert fangelsi - bara smá skömm í hattinn og svo út með þig. Dómar á Íslandi eru skammarblettur á þjóðfélaginu sem ætti að þrífa sem fyrst, hella klór á herlegheitin til að sjáist aðeins oftar í réttlátari dóma, grimmari dóma í takt við grimma glæpi. Sumir glæpir eru svo bara smámál við hliðina á ýmsu öðru sem kemur uppá yfirborðið víða um heim.

Það logar allt um allan heim, misnotkun hér og misnotkun þar - eitthvað nýtt poppar upp á hverjum degi. Nefna má t.d. Josef Fritzl sem dæmi um einn hroðalegan verknað - en annað er líka komið upp sem fær Fritzl-málið til að blikna - en kannski hefur þetta verið til árum saman, jafnvel áratugum saman.

En, núna er komið í ljós að - svo virðist vera - sem friðargæsluliðar og hjálparstarfsmenn á Fílabeinsströndinni séu að misnota börn og unglinga kynferðislega - og að því er virðist - komast upp með það. Skiljanlega þora börn og unglingar - sem alin eru upp á stríðshrjáðum stöðum - ekki að leggja fram kærur á hendur þessum aðilum.

Fjórtán ára drengur sem starfar eitthvað í friðargæslubúðunum á Fílabeinsströndinni heldur því fram að friðargæsluliðar og hjálparstarfsmenn biðji reglulega um ungar stúlkur á hans aldri til kynlífsathafna - "oft séu 8 - 10 menn að deila tveim til þrem stúlkum sín á milli - þegar þeim er bent á eldri stúlkur segjast þeir frekar kjósa þær yngri - allt niður í 6 ára aldur" .. Bíddu við - hvað er að??? Hvaða viðbjóður er í gangi - ef satt er?

Á maður að trúa því að það séu hópar af barnanýðingum að störfum - í hópum saman - á stöðum þar sem stríðshrjáð og "auðveld" börn eru til staðar og þurfa á hjálp að halda??? Að þeir séu að komast upp með að misnota börn gegn "greiða" - gefa mat, pening, sápu, og í einhverjum tilvikum - munaðarvöru eins og síma... hjálpi mér, ég trúi þessu varla - en hvað hefur svo sem ekki gerst víða sem gæti alveg rennt stoðum undir að þetta sé í raun og veru satt?

Það hörmulegasta við þetta allt saman er að í fæstum tilvikum er tilkynnt um atburðina og brotamönnum ekki refsað vegna ótta fórnarlambanna. Ótti við hefndaraðgerðir, að neyðaraðstoð verði dregin til baka, að verða útskúfaður úr samfélaginu og vankunnátta á einnig þátt í því að svo fá brot eru tilkynnt. Sameinuðu þjóðirnar fagna skýrslu bresku hjálparsamtakanna "Safe the Children" - og hyggjast taka málin til gaumgæfilegrar skoðunar.

 

Það er skelfilegt til þess að hugsa að brosandi börn sem sjá friðargæsluliða og hjálparstarfsmenn koma á stríðshrjáð svæði - eiga von á því að loks verði þeim hjálpað, þau fá að borða og hugsanlega smá menntun eða eitthvað mannsæmandi allavega.

En þess í stað eru hugsanlega á ferðinni menn/konur í hópum - sem eru þangað komin að mestu leyti á þeim forsendum að svala sínum viðbjóðslegustu kynferðisbrengluðu hvötum. Bros barnanna hverfa smá saman og uppi standa litlir einstaklingar sem sjá vist sína hér í heimi sem vist í helvíti.

Þetta er skelfilegt og þvílík grimmd að Fritzl-málið bliknar í samanburði. Það er sannarlega von mín að Sameinuðu þjóðirnar geri nú eitthvað mikið og róttækt til að stoppa svona viðbjóð af, og refsi þeim sem nást svo grimmilega að það verði öðrum víti til varnaðar. Segi bara ekki annað en að maður trúir varla að svona mannvonska sé til - en miðað við ýmislegt annað sem hefur komið upp, þá ætti svona lagað hugsanlega ekki að koma á óvart. Mannfólkið er eins misjaft eins og það er margt - og sannarlega eru til viðbjóðsleg eintök sem mættu mín vegna rotna í helvíti fyrir svona grimmd.

Upplýsingar fengust úr grein í 24stundum í dag, miðvikudag 28 Maí - 2008. Skýrslan um efnið var unnin af Bresku hjálparsamtökunum "Safe the Children" og byggðist á viðtölum við minnst 250 börn frá Fílabeinsströndinni, Suðurhluta Súdans og Haítí. Nick Birnback, talsmaður Sameinuðu þjóðanna, segir hinsvegar að ekki sé með nokkru móti mögulegt að tryggja að engin tilvik eigi sér stað innan stofnunar með um 200 þúsund starfsmenn víða um heim.

Skilorðsbundið fangelsi fyrir líkamsárás

Fyrir þá sem ganga í svefni.. skot í myrkri!

Ok, það er ekki eins og ég hafi tekið ranga beygju einhvers staðar - en þetta getur náttúrulega komið fyrir hven sem er!

Eins gott að sofa bara alla nóttina þegar maður er eins ruglaður og þessi náungi - enda ólíklegt að morgunmaturinn hans eigi eftir að bragðast vel miðað við mynd.

 

En, ég hef ekki verið á blogginu í dag eða lítið bara síðan í gærdag. Verð ekki á ferðinni núna heldur því ég er með gesti sem ég vil ekki skilja eftir í reiðuleysi. Ekki gott að láta gesti ganga um eina því maður veit aldrei uppá hverju þeir taka sko.. *flaut*..

Ég verð hugsanlega ekki hérna fyrr en annaðkvöld á bloggrúntinum - en hver veit.. ég mun allavega ekki kvittast mikið fyrr en annaðkvöld allavega.

Það hefur líka verið mikið um að vera, stór veisla sem er í undirbúningi vegna útskrifta og ég að vinna í slíkum uppákomum náttúrulega.

Ætla bara að bjóða ykkur góðrar nætur og vona að þið hafið það yndislegt kæru vinir, saknið mín nú pínulítið - eða kannski bara helling - jamm það er miklu betra. Faðmlag út í loftið ..

   .... P.s. Ég sagði ykkur það! Júróbandið vann sig uppúr forkeppninni! Hef heilmikla trú á þeim Friðrik og Regínu - enda stórglæsileg bæði tvö!

 ....

Hér er kisuuppdate og kisusaga síðustu viku og áfram ...

  Ok, síðasta föstudag voru teknar myndir af okkur - enda vorum við orðin 5 vikna og svaka mikil villidýr orðin. Við höfðum þar til bara drukkið mjólk hjá múttutúttu en vorum líka byrjaðir að drekka mjólk úr skál, enda var hún góð sko - gamli karlinn hitaði hana upp í fyrstu skiptin til að við gætum vanist henni - en svo fáum við hana núna bara kalda.

Síðasta föstudag fengum við að borða Wiskas dósamat í fyrsta skipti. Sá gamli er harður á því að Wiskas dósamatur fyrir fullorðnar kisur sé stórkostlegt fyrir lítil kisubörn líka - og hann veit hvað hann syngur sá gamli. Reyndar vorum við búin að heyra það að það ætti að kaupa svokallaðan sérstakan kettlingamat, en slíkur matur er bara trix til að fá fólk til að kaupa einhvern spes mat handa kettlingum. Oftar en ekki er svo bara venjulegur matur í þessum pakkningum, sem stundum eru rándýrar - svo kettlingafóður er út úr myndinni á þessum bæ og við fáum bara venjulegan mat og erum hæst ánægð með það. Við hvæstum og vorum næstum því farin að slást fyrst þegar við fengum að smakka... namminamm sko! En gamli refurinn sá til þess að við systkynin værum hvert við sinn stall á disknum og að við fengjum nóg hvert fyrir sig. Bráðum fáum við að smakka bara venjulegan mat, fisk og kjöt og samloku með skinnku og osti - mamma er búin að segja okkur að svoleiðis samlokur bráðni hreinlega uppí manni.. auðvitað trúum við henni rétt mátulega. 

  

Stundum læðist mamma gamla á diskinn okkar - jafnvel þó hún sé með miklar kræsingar á sínum disk sem er inni í eldhúsi. Hún er dáldið skrítin stundum sko, heldur alltaf að maturinn sé grænni hjá okkur en hjá henni. Ef hún kemst að okkur þá ýtir hún okkur stundum bara frá og græðgin í henni bara gleypir allt í sig á augabragði, hún borðar á nokkrum sekúndum það sem myndi taka okkur marga daga að borða. En hún er náttúrulega svo stór en við svo litlir ennþá. Sem betur fer kemur Foxerinn og skakkar leikinn og fer með múttu frá svo við fáum eitthvað, svo fær hún restina ef við skiljum eitthvað eftir. Hún elskar það ...

 

Nú hefur ekki verið mikið um að vera hjá okkur og fábrotið leikherbergið okkar. Enda þurfti í upphafi að passa að ekkert væri á gólfinu, engar snúrur og ekkert sem hægt var að hlaupa á bakvið og óvart pizzast þar. Það var bara á meðan við vorum litlir og vorum að læra á að það eina sem á gólfinu var - var náttúrulega WC-ið okkar. En núna erum við orðin svo stór, kunnum algerlega á klóið og höfum aldrei subbað út neinstaðar annarstaðar en þar. Svo núna er rebbakallinn búinn að setja upp nokkrar þrautir og ýmislegt sem má hlaupa uppá og í gegnum - en geggjaðasta skemmtunin er samt þegar rebbi sest á gólfið hjá okkur og leikur við okkur. Hann er í gallabuxum sem er svo auðvelt að klifra í og hann hefur alltaf eina löppina bogna og aðeins frá gólfinu - og hina beina en hnéð aðeins upp - og við elskum að hlaupa undir og yfir og klifra um allar lappirnar hans og elta puttana á honum og slást við hann. Við grunum að honum þyki það ekkert minna gaman sko - enda hálfgerður refur í sér.

Í gær fengum við svo að víkka út sjóndeildarhringinn, en bara afmarkað því við fáum ekki frjálsar fætur í því að vaða um alla íbúðina strax. Karlormurinn setti spegil til að hólfa af svo við kæmumst ekki lengra. Reyndar var það dálítið sniðugt og ótrúlega gaman að sjá hvað okkur fjölgaði þegar við stukkum fram og til baka þarna. Þegar við erum búin að sýna Rebba að við rötum alltaf aftur í sandinn okkar - þá fáum við að fara lengra og lengra þar til við fáum að vera all over his place. Við reiknum nú með því að við fáum fljótt að fara lengra - enda með eindæmum þrifin systkyn og kunnum okkur nákvæmlega...

  

 

En, nú er kisuuppdate á enda.. Ef einhver veit um einhvern sem langar í kisu eftir sirka hálfan mánuð þá er eitt okkar sem hefur enn ekki verið ráðstafað. Það er kisustrákur ... knús í daginn ykkar og takk fyrir að skoða okkur.

Over and út of here - but i´ll be back - i will always be back - i am one of those who can alwys come again ... and i will come again - what, hvar fór ég af sporinu?

Bara stutt og snubbótt innlit. Fæ hugsanlega tölvuna mína í kvöld, jibbý - kannski! Þá get ég loks sett inn myndir og broskalla sem og gert eitthvað án þess að eiga á hættu að allt frjósi og hverfi í tíma og ekki tíma.

Heyri betur í ykkur á kvöldrúntinum og reynið nú að vera kát og góð - eða óð, skiptir svo sem engu máli á meðan þið haldið því fyrir ykkur sjálf.

Over and út of here, see ya gæs (lesist Gæs auddað)...

Hvernig væri að binda hnút á ristilinn og stöðva óheft flæði ósóma yfir þjóð og land?

Er ristill þjóðfélagsins Alþingi - og þingmennirnir okkar það sem flýtur þaðan yfir þjóðina? Eru stóru málin sem upp koma í hinu venjulega þjóðfélagi ekki mál sem heila þjóðin ætti að hafa áhrif á en ekki bara nokkrir ristilbúar ásamt sínum undirtyllum? Mér finnst það algerlega ótækt að ég, sem hluti úr þjóðinni, fái ekki að hafa áhrif á það þegar stór mál koma upp sem skipta framtíð lands og þjóðar miklu máli. Sjálfsagt að ráðherrar eða þingmenn fari með hin ýmsu mál og vinni í því að skoða allar hliðar, vega & meta kosti og galla málanna og sendi síðan niðurstöður og uppástungur til þjóðarinnar til ákvörðunar. Ég myndi gjarnan vilja geta kosið um það t.d. hvort skemma ætti ýmsar náttúruperlur víða um land - (sjá pistla Láru Hönnu) - hvort her eða erlendir aðilar geti komið hingað með herlið- og eða herþotur og annað tengt hernaði hingað - vil geta verið með í því að ákveða hvort hin eða þessi stóru mannvirki verði reyst hér eða þar, og svo framvegis.

**********

Ég myndi vilja geta stoppað af hinar ýmsu uppákomur í pólitík eins og t.d. valdabrölt og stólagærðgi. Hefði viljað að það væri í lögum að ef menn sýna af sér græðgi í feitari embætti í t.d. borgarstjórn - að þá hafi kjósandinn vald til að stoppa það af - eða styðja það ef þörf er á. Enda myndi slíkt vald okkar spara mikla fjármuni og mikinn tíma sem fer til óþarfa vafsturs í stað þess að nýtast í það að gera eitthvað af viti okkur til hagsbóta og eins & til er ætlast af þeim sem kosnir eru til þeirra verka fyrir okkur. Enda finnst mér það algerlega ótækt að valdagráðugir menn í pólitík skuli geta haft okkar ákvörðun (kosningu) að vettugi og bara ætlast til að við tökum því með þögninni þegar þeir koma sjálfum sér í stóla sem við sannarlega kusum þá ekki í! Sjá síðustu stólagræðgi í bæði borginni og á vestfjörðum þar sem núna er komið fólk í stöður sem sannarlega þjóðin kaus ekki yfir sig. Svona pólitísk slagsmál vil ég einmitt geta stoppað af án þess að það kosti okkur fé og dýrmætan tíma.

**********

Ég myndi vilja hafa eitthvað með það að segja hvort þjóðkjörnir aðilar séu á fleygiferð um allan heiminn, í einkaþotu eða bara á bíl - eyðandi mjög dýrmætum tíma og miklum fjármunum sem sannarlega ætti að nýta hérna heima við að hlúa að þeim okkar sem minna mega sín, til uppbyggingar velferðar allra okkar landa sem hvergi eiga höfði að halla til dæmis.

Ég myndi vilja geta sagt mitt í því hvort þjóðin eigi að greiða 15 milljónir í að byggja upp skrjóð, sem kannski hefur sögulegt gildi, til að nota undir rassinn á þjóðhöfðingjum vorum á hátíðarrúntinum.

**********

Ég myndi vilja geta sagt nei - eða já ef mér líkar málið - þegar stórar ákvarðanir eru teknar, þegar feitir karlar skaffa sjálfum sér feit eftirlaun og starfslokasamninga (Sjá Davíð Oddson). Ég vil að þjóðin fái vald og hafi rétt á því að geta haft áhrif á allt svona bruðl og vesen með t.d. undirskriftasöfnun um í hverju landshorni fyrir sig. Síðan myndi meirihlutinn ráða því hvort eitt eða annað væri samþykkt eða yfir höfuð gert. Undanfarinn væri þá auðvitað sú vinna sem til þess kjörnir menn og konur myndu vinna og kynna okkur, leggja svo ákvarðanatökur í okkar hendur. Mér leiðist að sjá glottandi stjórnmálamenn og pólitíska framapotara æða með vanvirðingu yfir það sem við kjósum okkur til handa, stíga á kosningar og koma sjálfum sér til valda þvert á það sem þjóðin kaus.

Ég vil vald til fólksins, að kjósendur geti í krafti laga safnað undirskriftum í öllum hornum þjóðfélagsins og að sett væri í lög að lokaniðurstaða úr slíkri söfnun væri tekin til skoðunar og löguð að vilja og óska þjóðarinnar eftir því sem hægt verður - í stað þess að örfáir einstaklingar fái bara að velja og hafna með eigin vinsældir og hag að leiðarljósi.

Ok, þetta eru draumórar - en hve mikið væri hægt að spara með svona taumhaldi á pólitíkusa - og hve miklu mætti koma í verk án þess að eyða of miklu fé og tíma í endalausa umræðu og riflildi á milli flokka og pólitíkusa, sem oft leiða bara til nýrra stólaskipta og engin málefni leysast.

Eldri borgarar - með göngugrind - labba framúr mér á 15km hraða - og veifa mér glottandi fyrir seinaganginn.

Ég fór niður í Hafnarfjörð í gær, niður í miðbæ. Ég var í miklu stríðnisskapi, enda ótrúlegt en satt - ég er dálítill Högni Hrekkvísi stundum. Vitið þið hvað? Það er 15km hámarkshraði í miðbænum, strandgötunni minnir mig að hún heiti gatan. Ég keyrði götuna, á réttum hámarkshraða - og fólki í umferðinni var ekki skemmt. Ég meina, eldri borgarar með göngugrind labbaði framúr mér! Halló, ég fór nokkra hringi og alltaf á réttum hámarkshraða - og viti menn - Gasmann mætti á svæðið eftir heljar mikið flaut og læti á svæðinu - og bað mig vinsamlegast um að láta mig hverfa! Auðvitað var ég samt ekki Gas-aður en ég varð Gas-alega hissa samt. Þeir gátu náttúrulega samt ekkert gert, enda ég eins löglegur og hægt var - en mér var vinsamlega bent á að þessi hámarkshraði væri svona ákveðið viðmið sem hefði þau áhrif að í stað þess að keyra á 50-60 þarna áður - keyri fólk þarna núna á sirka 30-40. Ok, 15-25km yfir hámarkshraða - og ég sem var stoppaður og fékk heljar sekt fyrir að vera á 78km á öðrum stað - þar sem var 60km hámark... ég slapp í miðbænum án sektar - en með áminningu um að haga mér vel framvegis. Ég lofaði öllu fögru en hornin og halinn voru mjög vel sjáanleg þegar ég ók í burtu.

Dagur tvö í tölvuleysi; Ég er magnaður, óheflaður og óforbetranlegur (hvað þýðir eiginlega óforbetranlegur - er það eitthvað orð?). Ég hef nú mest lítið að segja enda lítið verið að bardúsa á netinu, lítið kíkt á það hvað er hæst í fréttum í dag. Það er sannarlega skrítið að vera svona tölvulaus, enda líklega ekki verið tölvulaus í meira en áratug. Svona jálkur eins og ég er á núna skilar mér svo sem hægt og rólega áfram, en með hiksti og kuldafrosti og sjónhverfingum - þegar allt frýs eða dettur út.

Verst þykir mér auðvitað að geta ekki almennilega lesið alla mína bloggvini, en ég hef náð því að lesa þá sem ég hef lesið lengst en lítið gefið mér tíma til að skrölta yfir alla samt - og lítið sent inn comment nema þar sem ég annaðhvort þekki persónulega fólk eða hef já lesið lengur en ég hef bloggað. Ég mun taka duglega skorpu á blogginu ykkar allra um leið og flaggskip mitt kemur aftur í heimahöfn og það mun ekki fara framhjá neinum.

Það sem mér þykir næstverst er eiginlega það að geta ekkert gert í broskalla- og myndadeildinni. Ég get ekkert sent inn myndir eða broskalla í blogg eða athugasemdir - en eins og flestir sem lesa mig vita er ég ofvirkur á þeim brókunum. Mér finnst bloggfærsla án einhverrar skreytingar, myndar eða broskalla vera hálf tómleg, en veit samt að mjög margir nota aldrei slíkt "óþarfa" glingur heldur setja bara inn sína færslu án allra fylgifiska.

En, hér með set ég stopp á bloggerísfærslu - en ætla að reyna að skoða aðeins mína elstu bloggvini en þið hið elskulegust - ég á eftir að hamast í ykkur líka við fyrsta tækifæri. Eigið öll yndislegan dag og góða vikurest. Over and out héðan ...