Nauðgar þú einhverjum um Verzlunarmannahelgina? Verður þér nauðgað? Getur þú gert eitthvað í málunum?

Jæja, þá er komið að því að þið farið á erótíkurflakk og flandur út um holt og hæðir. Það er þessi tími – verslunarmannahelgin – sem er framundan og nú verða flest allir á faraldsfæti – og sumir á miðfæti – og enn aðrir að misnota miðfót sinn “á öðrum” …

Þegar þið farið nú af stað í útilegur, þjóðhátíð í Eyjum, Akureyri, Galtalæk, Neskaupstað, Kántrýbæ eða bara hvert sem er á landið – í ævintýraleit – þá er um að gera fyrir ykkur að hafa varan á og hafa ýmislegt í huga sem nauðsynlegt er að hafa með í pokahorninu!

Það er næsta víst að flest allir verða með áfengi flæðandi um allt um þessa helgi og munu hugsanlega margir vera að fara á sitt fyrsta fyllerís-flakk svo það er nauðsynlegt fyrir alla að vera varkárir með alla umgengni og fylgjast vel með sér og sínum.

Engin ætti að vera einn á ferðinni því hætturnar leynast alltof víða á þessum fylleríshátíðum. Nú er um að gera að sýna og sanna vináttu sína hvert við annað og gæta þess að vinur/vinkona sé aldrei ein/n á ferðinni útúrdrukkin/n…

Því miður er það nú svo að margur misjafn sauðurinn fer á þessar útihátíðir – bara í þeim tilgangi að finna vel drukkið fórnarlamb sem hægt er að misnota vegna ölvunnar! Með því að leyfa aldrei vini sínum eða vinkonu að ramba um yfirgefin á svona hátíðum, blindfull, heldur skipta sér alltaf af og gæta þeirra sem þið ferðist með – gætuð þið sannað vinskap ykkar og komið í veg fyrir að glæpur sé framinn á þeim.

Þið mynduð vera öruggari ef þið vissuð fyrir víst að einhver úr vinahópi ykkar væri sannur vinur/vinkona og að sá hinn sami myndi aldrei yfirgefa ykkur í neyð. Nú getið þið sýnt og sannað það sama með því að gæta vinar/vinkonu ykkar.

Ef þið eruð mörg saman og alltaf með vakandi hug og auga fyrir því sem er að gerast í kringum ykkur getið þið vel gætt hvers annars án þess að þurfa að vera að eyða allri helginni í einhver barnapíustörf…

Það er svo auðvelt fyrir ykkur að skipta ykkur af og það er betra að skipta sér af einu sinni of oft heldur en einu sinni of sjaldan. Ef þið sjáið eitthvað misjafnt á ferðinni, einhver grunsamlegur á vappi í kringum ykkur, eða bara ef eitthvert ykkar er orðið of drukkið – skiptið ykkur þá af – ekki leyfa hinum drukkna vini/vinkonu að vera stundarkorn einhvers staðar aleinum þar sem hægt er að misnota þau! Hafið þau frekar ætíð nálæg, jafnvel þó það þýði að einhver liggi áfengisdauður við hliðina á ykkur.

Það er ljótt að segja, en samt satt, að það eru alltof margir óþokkar sem fara af stað þangað sem þeir vita af unglingum á fylleríum í þeim erindagjörðum að lokka þá með sér afsíðis eða í bíl eða tjald eða hvert sem er svo þeir geti gert hluti sem ekki er hægt að taka aftur.

Með því að sýna sanna vináttu og gæta hópsins, skipta sér af, vera með vakandi auga – öll en ekki bara einhver einn – þá getið þið sannarlega komið í veg fyrir verknað sem engin ætti að þurfa að ganga í gegnum. Ekki skilja einhvern eftir dauðadrukkinn úr vinahópnum í tjaldi og alls ekki á víðavangi – það er bara boð til næsta óþokka sem væntanlega yrði ekki lengi að nota sér tækifærið og þá er fjandinn laus.

Hafið það nú hugfast þegar þið leggið út í hamagang verslunarmannahelgarinnar – að stundarkæruleysi getur kostað vin/vinkonu ykkar mikið - nú eða bara ykkur sjálf.

Verið mörg saman – alltaf og alls staðar – og gætið hvers annars. Skemmtið ykkur vel en með varúð og vakandi auga þar sem þið megið vera þess fullviss að það eru því miður margir mismunandi sauðir í kringum ykkur öllum stundum – og sumir þeirra ráða ekki við ljótar hvatir sínar en geta ekkert ef þið eruð sannir vinir og gætið hvers annars!

Munið líka sjálf að dauðadrukkin ein á ferðinni eruð þið auðveld bráð fyrir menn/konur sem ekki sýna neinu virðingu og nauðgun eða annar glæpur er eitthvað sem engin ætti að þurfa að ganga í gegnum eða lenda í ...

Með vakandi auga og varkárni getið þið sloppið við lífsreynslu sem gæti vel verið eitt það alversta sem hægt er að hugsa sér. Skemmtið ykkur nú vel en farið varlega um verslunarmannahelgina!

Mér finnst endilega eins og ég hafi farið í 7 hringi með sama efnið hérna …
En er samt sáttur því það er aldrei of varlega farið þegar unglingar og áfengi eru annarsvegar og útihátíðir og perrar hins vegar …

Munið bara að þó þessi pistill eigi kannski ekki við um okkur sjálf núorðið - þá getur þessi pistill átt mikið og nauðsynlegt erindi til barnanna okkar og barnabarnanna. Tuðið í þeim, það er eina ráðið til að fá þau til að meðtaka það að sýna varkárni og "nágranna/vinagæslu".

 

 

Ég ætlaði reyndar ekkert að skrifa núna í kvöld, bara rétt að segja halló og góða nótt. Dagurinn í dag var heitur og ég er sko ekkert að finna fyrir löngun í að blogga að sinni, en ég vona bara að þið fyrirgefið mér ef ég verð eitthvað lítið að athugasemdast fram yfir helgina. Ég er búinn að lesa yfir alla sem hafa verið í athugasemdakerfinu mínu síðustu færslu en ég hef ekkert kvittað núna, enda kom ég alltof seint heim og þarf að vakna fyrir aldir í fyrramálið. Sýni samt eitthvað af mér áður en ég fer að vinna burt yfir helgina. Vonandi hafið þið það öll sem allra best um verslunarmannahelgina og munið að gæta hvers annars eða segja börnum og afleggjurum að huga vel að vinum sínum, sem og þeim sjálfum bara.

Ljúfar og heitar kveðjur í loftið. 

Búhúhúhú ... eða þannig! Skelfing var það gott að þurfa ekki að ákveða sig seint í gærkvöld - á ég að fara á bloggið - eða ekki? Maður fór bara að sofa ...

 

  Ohhh ... ég vil fá bloggið mitt aftur. Endalaust ömurlegt að geta ekki bloggað og hamast hérna eftir mánaða skemmtilegheit. Núna er ég orðinn eldrauður á blogginu og það útlit hentar ekki mínum augum - vil fá útlitið aftur og það straxxxxxxxxxx... eða þannig.

 

 Ég nenni ekki einu sinni að reyna við myndir hérna núna - ætla bara að senda hérna inn kveðju og er svo aftur rokinn út - enda er hitinn óbærilega mikill, spáin segir allt að 27 gráður á morgun en núna er hitinn mikill líka.

 

  Ég vona bara að Moggablogg verði komið í sitt góða upprunalega form með kvöldinu - alveg nógu slæmt ef ég kemst ekki í að blogga um helgina næstu.

 

  En, ég sendi bara knús og kveðjur út í loftið með von og ósk um að þið hafið það gott í hitanum og ef sólar nýtur vona ég að þið hafið tækifæri til að vera útivið.

 

  Annars er ég góður bara - endalaust glaður og kátur - en það er svo sem ekkert nýtt.

 

  Adios amigos ...

Ef þú ert vatnsberi - þá vil ég þig í sandkassann minn! Er hundrað kall þess virði að missa af blogginu í fjóra daga? Hjálpaðu mér úr fötunum strax - please!

Já, nú er það svart - mig vantar vatnsbera sem fyrst! Einhver?

 Já, það varðar smá leik - eða erótík - eða what ever! Nei, ég er ekki að leita af einhverjum til að bera fyrir mig vatnsbirgðir langar leiðir - bara einhvern sem tilheyrir merki vatnsberans.

Ég er Vog!

VOG 23. september - 22. október
Hjarta þitt stjórnast af hvatvísi saklausrar ækunnar. Þér finnst þú vera eins og barn á leikvelli - smábarn í fullorðins fötum. Farðu nú út að leika við vatnsbera.

Svo þið sjáið að mér er það lífsnauðsyn að finna vatnsbera sem fyrst svo ég megi þroskast fljótt uppúr barnalegu sakleysi æskunnar og fari að passa í fullorðinsfötin mín.

Vatnsberinn þarf helst að vera vel málaður - þannig séð - með línur í ávaxtaham, því stærri og meiri ávöxturinn því meira mun mér þykja um vatnsberann.

Reyndar er ég að leita af leikfélaga - úti í sandkassa en ekki tilfinningalega eða bólfélaga (þó slíkt væri bara bónus).

Hahaha ...

Skammast ég mín fyrir þessa leit - isss neinei - why should i?

Coma sho krakkar - hver vill verða vatnsberinn minn?

Hver er til í að taka mig úr sandkassanum?

Hver vill hjálpa mér í fullorðinsfötin?

Hver tekur ábyrgð á þessu?

Hver er til í tuskið?

Hver vill mig?

Hver?

Annars er ég bara góður - ný vinnuvika að byrja og allt að fara á fullt vegna verzlunarmannahelgarinnar. Það er búið að bjóða mér Una Ciento mil krónur fyrir að standa vakt yfir Verzló, frá föstudegi til mánudags - er að hugsa um að taka því bara - en það þýðir að  ég myndi ekki blogga í sirka fjóra daga. Úff, spurning hvort ég myndi þola slíka útiveru!

Spurning um hvort maður geti séð af þessum töfrandi draumaheim sem bloggið er - ásamt ykkur mínir súperhipp&kúl bloggvinir.

En, það er næstum því vika í þetta. Spái meira í málin í vikunni og læt ykkur vita meira þegar nær dregur.

Hafið yndislega viku framundan öll saman og takk fyrir innlit og kvitt - mér þykir alltaf vænt um að sjá ykkur sem eruð á ferðinni og mun ætíð reyna að kvitta á ykkur öll til baka þegar ég nenni að eyða tíma í ykkur addna ..

Var ég að hjóla nakinn um heiðmörkina með drellann dinglandi niður - eða var ég bara furðuhlutur out of this world? Mun slá allt out í næstu ferð 4 sure!

Þvílíkur dónaskapur í Íslendingum sko! Eða hvað - var þetta kannski bara allt mín sök, var ég kannski bara að ofbjóða fólki? Æi, ég veit ekki en næsta víst er að ég mun sko ... gera þetta aftur og aftur - bara fyrir athyglina og þá hneykslun sem við mér blasti frá öllum sem til sáu!

Ég er að segja ykkur það - ég hjólaði heiðmörkina fram og til baka og endaði á því að hjóla út úr heiðmörkinni við Vífilstaðaspítala. Þaðan kom ég inn í umferðina á Reykjanesbraut sem liggur frá Breiðholti að Hafnarfirði.

Ok, ég var bara á reiðhjóli - aðeins að reyna að stinna kúlurassinn minn og lærin - en ég reyndist vera ber að ofan og í frekar stuttum stuttbuxum(buxum sem bera nafn með réttu)! Í heiðmörkinni keyrðu margir bílar framúr mér eða komu á móti mér - og í sannleika sagt þá snéri fólk sér við í bílunum líkt og það hafi verið að sjá Geimveru!

 

 Ég meina, ég stoppaði til að athuga hvort sprellinn væri kominn út fyrir stuttbuxurnar eða hvort rassinn sæist!

 Sprellinn var inni - svo ég tókann - lagðann meðfram lærinu og niður með hnénu - og hélt áfram að hjóla! Neineinei ... auðvitað ekki. *Glott*.

Ok, reyndar sá ég að margar konurnar reyndu að horfa ekki - en svei mér þá ef ég hafi bara ekki hneykslað fólk með því að hjóla svona hálfnakinn í umferðinni. Ég sem hélt að við Íslendingar væru svo kúlaðir á því og kipptum okkur ekkert upp við það þó einhver væri að striplast aðeins, en nei .. þó svo að margir hafi reynt að láta eins og þeir séu kúl á því þá stóð það uppúr að vel flestir misstu sig við að góna eins og naut á belju - eða eins og belja á naut sko - og segi ykkur það að karlarnir voru ekkert skárri en konurnar.

   

Ok, ég veit að ég er dálítill foli í mér - en þegar fólk getur ekki hamið sig betur en þetta þá togast á í manni margar hugsanir og tilfinningar.

Ég ákvað að sýna kúlið útávið en inni barðist hálfgerð gremja og smá ergelsi yfir því að ég væri að fá meira en það sem ég vildi í athyglinni. Ég var bara að hjóla til að styrkja líkamann en ekki til að verða sýningagripur fyrir hneykslaðan landann. Ég meina - hitinn var á bilinu 23-27 gráður - átti ég bara að vera fullklæddur og pollsveittur?

Næst þegar ég fer út að hjóla mun ég vera kappklæddur frá tám til skalla - burt séð frá því hver hitinn verður, nú eða bara vera nakinn  og gefa þá fólki bara eitthvað öruggt til að smjatta á - hahaha! Jamm, nei - held ekki.

 Ljúfar kveðjur í loftið - er í skrifuðum orðum farinn bloggrúntinn!

„Það eru til geimverur"

Flashback to the past - er verndarvængurinn minn horfinn? Eineltisljótleiki er já - ljótleikinn uppmálaður. Það þarf lítið til að vera tekinn fyrir.

 

 Mín elskulegasta Kurr er horfin burt af klakanum. Hún hefur nú ætíð verið á þeytingi, en nú hafa lent í hári hennar villihestar sem drógu hana alla leið til Spánar - alfarin - hrakin af landi brott! 

Mér er hugsað núna til þeirra daga þegar við vorum ung - bara krakkar. Hve auðvelt og sjálfsagt það var henni að gæta mín og vernda en hve stríðin og glettin hún var á sama tíma.

Oft var ég eins og lítil mús í gamla daga - með lítið hjarta og viðkvæmt - mátti ekkert aumt sjá án þess að reyna að gera eitthvað til að laga. Oft lenti ég í aðstæðum þar sem "stóra systir/Kurr" kom haupandi að og skakkaði leikinn eða tók í hnakkadrambið á einhverjum sem voru að "tukta til litla bróður"

Mér var oft strítt þegar ég var barn - enda var ég með frekar stuttan annan endann (skapið) þegar eitthvað misjafnt var í gangi - þó nú hafi sæmilega ræst úr skapi manns í dag. Ég var ábyrgur og mjög óvenjulega samviskusamur krakki sem lét fátt fara framhjá mér - síst af öllu einelti ef ég varð vitni að slíku - var skapstór en samt ekki mikill að velli svo oft kom ég mér í aðstæður sem ég komst bara engan veginn út úr aftur..

Það þarf stundum ekki mikið til að lenda í hópi þeirra sem lenda í stríðni, öðruvísi föt, öðruvísi áhugamál, öðruvísi viðhorf til lífsins sem og fleira. Ég tók þá stefnu sem barn - að skipta mér af - þegar önnur börn voru að hrekkja þá sem voru ekki alveg eins heppin með lífsgæði og almennt gekk og var - og það var nóg til að ég var bara tekinn með og var lagður í einelti vegna þess.

Mér er minnistætt atvik sem tengist einmitt eineltisfjanda - og Kurr. Ég hafði einmitt skipt mér af því þegar 4 drengir höfðu króað af skólabróður minn sem var með annan fótinn styttri en hinn og haltraði vegna þess. Hann var lagður í einelti og oft króaður af eingöngu til að þessir 4 drengir gætu fengið að svala sinni ljótu eineltisþörf.

Einn þessara drengja var stór að velli og lét ætíð sýnu verst - var í forsprakki og stjórnaði hinum algerlega. Þó það skipti engu máli í sjálfu sér - þá var hann frá fjölskyldu sem var þekkt í bænum fyrir ríkdæmi og leit sú fjölskylda niður á þá sem minna máttu sýn í þjóðfélaginu (ekki mín skoðun heldur alvitað á staðnum).  

Þegar ég sá hvað var í gangi varð ég náttúrulega reiður, enda var um að ræða skólabróður sem var hágrátandi en hinir 4 fræknu voru þarna yfir honum hlægjandi og pikkandi í hann. 

Þegar ég kom nær gekk ég strax að þeim og spurði þá afhverju þeir gætu ekki fundið sér eitthvað annað að gera en að hrekkja, afhverju þeir væru svona margir að ráðast á einn og hvort þeir sæju ekki að strákgreyið væri grátandi!!!?

Hrekkjalómarnir litu á mig með háðsglotti, snéru sér að mér og gerðu sig illilega.

Ég var barinn illilega í þetta skiptið .. en þó ekki í eina skiptið sem slíkt kom fyrir mig vegna afskiptasemi minnar.

Þegar ég kom heim var ég þokkalega illa farinn, blár og marinn og auðvitað með skæluna á fullu, það sauð á einni stórri systur - Kurr - hún gekk á mig og fékk uppúr mér hvað hafði gerst - svo hvarf hún eins og stormsveipur en á að sjá eins og eldfjall sem var að byrja að gjósa. 

Í skólanum daginn eftir sá ég þessa 4 drengi aftur - en þeir gáfu mér bara puttann og fóru svo brott, létu mig bara alveg í friði - og gerðu mér ekkert mein aftur þó oft fengi ég putta eða ljóta orðasendingu. Ég gat þó ekki betur séð en að forsprakkinn hafi verið með fallega sett upp glóðaraugu og nokkuð rispaður - hann haltraði eitthvað. Ég fékk það aldrei staðfest frá Kurr að hún hafi tekið í hann - en ég heyrði af því á örðum vettvangi að systir mín væri sko svaka gella, gæti sko tuktað til ruddana í hverfinu - maður getur nú lagt saman tvo og tvo og fengið út allavega sjö ef út í það er farið.

 

En, nú er Kurr mín farin af landinu og nú hef ég bara engan til að berja fyrir mig þá sem eru ekki alveg að standa sig vel í þjóðfélaginu.

Ég verð bara að vona að hún hafi verið heppin með húsnæði þarna suðurfrá - maður hefur nú séð undarlegustu hús þarna og sum hver hreint ekki íbúðarhæf.

Ég fer reyndar sennilega í lok Ágúst sjálfur út og þá kem ég til með að sjá hvernig skottan mín hefur það. Hún þarf að huga að mörgu þegar hún kemur út - koma stúlkunum litlu í skólann og íþróttir og allur sá pakki sem fylgir því að vera með börn. En næsta víst er að hún mun hafa það mun betra þarna úti með börnin en hérna heima - má víst segja að hún hafi gerst landflótta og verið flæmd af landinu vegna ömurlegs ástands hérna heima.

Ég veit nú reyndar ekki alveg hvað hún ætlar sér að fara að gera úti - vinnulega séð - en ég verð bara að vona að hún taki ekki uppá því að standa á "hringtorgunum" á spáni!

Reyndar er hún nú alveg nógu glæsileg kona og eggjandi til að geta það - en halló - systir mín fær ekki leyfi frá mér til að standa úti alla daga og nætur. Ef hún verður með stól eða bekk þá er það í fínu lagi samt - en chommooonnn - engin á að þurfa að standa svona úti - en það er önnur saga. 

En, nóg um það. Ég hef lítið verið á netinu síðustu daga, mikið að gera og mikið um að vera svo ég hef ekki haft tölvutíma á lausu - og svo bara varla nennt að setjast við tölvuna á nóttunni.

Mun vera á ferðinni í kvöld til að lesa bloggvini og kvitta á þá sem hafa verið á ferðinni hjá mér undanfarið. Hafið yndislegan dag - enda sjóðheitur - og dásamlega helgi öll - sama hvar þið eruð og hvað þið takið ykkur fyrir hendur.

Ljúfar kveðjur í loftið.

Flæmdur frá Rússlandi

Ert þú með titrarann á - á símanum þínum? Hvar geymir þú þinn síma?

Skelfing er ég nú feginn því að búa ekki á þeim svæðum sem verst eru sett í skjálftalátum. Mér finnst nú alveg nóg um þegar síminn minn byrjar að titra og skjálfa - en símann geymi ég í vasanum mínum - að framanverðu!!!

 OMGOOOODDDD ... njeee - segi bara sonna!

En, það hlýtur að vera skelfilegt að þurfa stanslaust að vera í ótta um einhvern stærri og stærri skjálfta sem gæti mögulega sett allt á enn meiri hvolf - eða sem valdið gæti meiðslum eða einhverju þaðan af verra.

Hetjur eru það sem á slíkum svæðum búa og halda áfram búsetu þrátt fyrir hvern hristinginn af öðrum.

Í það minnsta myndi ég ekki treysta mér til að lifa við slíkar aðstæður - en kannski er ég líka ekki alveg sá auðveldasti þegar kemur að því að hafa það gott eða lifa hátt og vel án þess að eitthvað eins og Móðir jörð komi til með að skyggja á hamingjuna með kokteil - hristum en ekki hrærðum ...

Baráttukveðjur á alla þá sem búa á skjálftasvæðum Íslands!

„Mikill titringur í dag"

Hóran hefur í flestum tilvikum valdið. Viltu láta berja þig - borgaðu þá! Syndaaflausn ...

 Hún horfði niður á mannaumingjann sem kúrði á fjórum fótum fyrir framan hana, hún sveiflaði fokking svipunni svo það small hátt og kvellt í gólfinu við hlið hans. 

“Sleiktu stígvélin mín druslan þín” sagði hún með hroka og valdi í röddunni. Hún fylgdist áhugalaus með manninum skríða nær með höfuðið rétt við stígvélin hennar, hann stakk tungunni út og sleikti ...

 

 

Nei, vitið þið hvað – ég ætla ekki að fara að skrifa eina allsherjar BDSM sögu hérna handa ykkur. Var bara að spá í það vald sem hóra hefur yfir þeim sem kaupa hana. Sannarlega eru til margar tegundir af hórum, líklega eins margar og við sjáum oftast á erlendri grundu um allar stórborgir eða við öll hringtorg.

 Það er í það minnsta til eitthvað sem kallast;

 

1. Hóra sem sett er í hlutverk af einhverjum öðrum – nauðung/mannsal.

2. Hóra sem hefur litla sjálfsvirðingu – neyslufíkill.

3. Hóra sem fer í hlutverk sitt sjálf - nauðug.

4. Hóra sem fer hamingjusöm í hlutverk.

5. Hóra sem fer í spennuham af endorfinsgleði.

6. Hóra sem elskar valdið yfir kaupandanum.

7. Hóra sem elskar eingöngu peninga.

Svo er líka til önnur tegund af hóru – en það er Hjákonan, en slík kona getur verið óhemjudýr í rekstri. Kaupendurnir koma svo hér að neðan. En, við tökum hórurnar fyrst – þar er af ýmsu að taka.

Hóra númer eitt er hugsanlega kona sem hefur af einhverjum ástæðum lent í höndunum á misyndismönnum/konum sem selja aðgang að líkama hennar. Þar með er hún líklega ekki beint hóra heldur kona í nauðungarsölu, sannarlega ætti ekki einu sinni að nefna orðið hóra um slíka konu náttúrulega – frekar ætti að nota orðalagið – fórnarlamb.

(Á ekki að líðast eða vera til og ætti skilyrðislaust að uppræta slíkt)

 

Hóra númer tvö er hugsanlega kona sem hefur orðið illa úti á lífsleiðinni á einhvern hátt. Það getur verið kona sem lent hefur í eiturlyfjaneyslu eða einhverri neyslu sem heimtar mikla fjármuni svo halda megi neyslunni við. Slíkar konur ætti kannski ekki að kalla raunverulega hóru svo sem – en þar sem hún viðheldur neyslu sinni með því að selja aðgang að líkama sínum, þá er það samt hórskapur.

(Á ekki að líðast eða vera til og ætti skilyrðislaust að uppræta slíkt)  

 

Hóra númer þrjú er kona sem líklega hefur líka orðið undir á lífsleiðinni en líklega þó vegna lítillar menntunnar og margra barna, jafnvel vegna þess að hún kann ekki að fara með fjármuni. Hugsanlega fer hún í hóruhlutverkið til að þurfa ekki að horfa uppá börn sín svelta heilu hungri og því ætti sannarlega ekki að nota orðið hóra um slíka konu þó svo að hún selji aðgang að líkama sínum.

(Á ekki að líðast eða vera til og ætti skilyrðislaust að uppræta slíkt)

Hóra númer fjögur er sennilega kona sem er óendanlega gröð. Hún fær aldrei nóg af karlmönnum, konum og bara hvaða leikfangi sem er. Hún er óseðjandi og virðist aldrei fá nóg. Þó líklegra sé að slík kona fari bara á djammið og sæki sér hina og þessa til að liggja með – þá er það ekkert útilokað að hún selji líka aðgang að líkama sínum. Kannski væri réttara orðalag yfir slíka konu frekar almannagjá eða lausbróka ..

(Hvað kemur okkur það við þó gröð kona vilji fá sér smá hoppedí skoppedí - ekkert)

 

Hóra númer fimm er sannarlega kona sem kýs að lifa lífinu í eilífri spennu. Hún fær mikið kikk út úr því að hátta sig fyrir framan ókunna. Hún lifir í stöðugri leit af því sem fær blóðið til að renna hraðar, bæði hennar blóð sem og blóð þess sem hún sækir í. Hún fílar endorfinið sem leysist úr læðingi þegar samlífið byrjar – en ekkert er þar með sagt að hún njóti kynlífsins sem slíks, frekar að hún njóti alls þess sem leiðir að sjálfum mökunum.

(Hver erum við að vilja banna konum að ná sér í spennu ef hún kýs að gera slíkt)

 

Hóra númer sex er klassahóra. Hún er kona sem sér ekkert annað í stöðunni en að hún fái völdin og ráðin í eigin hendur. Hún velur sér kaupendur sem óska eftir niðurlægingu og hörku. Klassahóran elskar valdið sem hún fær, elskar að kalla kúnna sína druslur og aumingja – elskar að traðka á þeim sem voga sér að kaupa aðgang að henni. Hún er valdagráðug og framagjörn og hún er tilbúin í það að stíga á hvern sem er til að fá sínu framgengt.

(Hvar væri réttlætið ef við myndum banna konum að vaða upp valdastigann - power to the woman)

 

Hóra númer sjö er gráðug kona. Hún elskar ekkert eins heitt og peningana sem hún fær fyrir kynlífsgreiðann. Hún selur sig dýrt og sankar að sér fé líkt og Jóakim Önd. Hún er jafnvel til í að selja allt í kringum sig til að komast með klærnar í peningana.

(Það er hvergi skráð að græðgi sé af hinu vonda og því er gráðug kona hið besta mál)

Þá eru það kaupendurnir, en líkt og hórurnar – þá eru þeir eins misjafnir og þeir eru margir.

Af kaupendum er það að segja að - já til eru mjög margar týpur þar líka, t.d;

   

1.         Kaupandi sem vill geta ráðið yfir og niðurlægt hóruna.

2.         Kaupandi sem er kynlífsóður og fær ekki nóg heima.

3.         Kaupandi sem á nógan pening og nóg af tíma.

4.         Kaupandi sem á ekkert fé.

5.         Kaupandi sem vegna veikinda og eða útlits.

6.         Kaupandi sem þarfnast í raun og veru sálfræðings.

7.         Kaupandi sem er að fá sér drátt í fyrsta sinn.

  

Kaupandi númer eitt er líklega aðili sem er haldinn ákveðnum geðklofa eða geðveiki á einhvern brenglaðan hátt. Hann hefur einhverja óaðlaðandi þörf á að niðurlægja aðra, ráða yfir öðrum og stíga á þá líkt og um skítinn á götunni sé að ræða. Hann er svo húkt á því að hafa völdin að hann er reiðubúinn að eyða stórfé í það eitt að geta kallað aðra manneskju aumingja, druslu eða hóru.

(Á ekki að vera til og er ólíðandi, á að uppræta skilyrðislaust)

 

Kaupandi númer tvö er hugsanlega spólgraður náungi sem hugsar með dindlinum. Líf hans stjórnast alfarið af miðjunni – allt sem gerist í kringum hann getur hann yfirfært í kynlífshugsun. Hans eina raunverulega hugsun er “hvar og hvernig fæ ég næstu fullnægingu?”. Allir sem á hans vegi verða eru í hans augum hugsanlega næsta fullnægingarmaskína.

(Hvað kemur okkur það við þó menn séu graðir - ekkert)

 

Kaupandi númer þrjú er sennilega milli – eða milljóneri, forstjóri, bankastjóri eða ráðherra. Hann veður í peningum og á nóg af öllu. Hann hefur þörf á að sýna ríkdæmi sitt og hvernig þá betra en með því að dreifa þeim í hórur eða þjónustu. Hann hugsar ekki endilega um kynlíf sem slíkt, bara kaupir hóruna til að bæta í safnið ..

(Hvað kemur okkur það við hvernig menn eyða peningum svo framalega sem það er þeirra eigin fé)

 

Kaupandi númer fjögur er örugglega námsmaður, róni eða auðnuleysingi – með fullri virðingu fyrir námsmönnum. Hann á ekkert eða lítið fé en telur að skársti kosturinn af þrem – kærustu, eiginkonu eða hóru – sé hóran ódýrasta málið. Kærustunni fylgir heilmikið af rómantískum fylgihlutum, út að borða – blóm, gjafir og bíltúrar. Eiginkonunni fylgja skyldur og kvaðir – börn og bura sem kostar oft heilmikið en hórunni fylgir ekkert nema ákveðin upphæð og eftirstöðvarnar eru engar, yfirleitt.

(Bjargi sér hver sem getur - mér og mínum að meinalausu)

 

Kaupandi númer fimm gæti verið einhver sem hefur fæðst með alvarlega útlitsgalla, verið ófríðir með eindæmum eða lent í slysi sem afskræmir líkama þess sama. Sannarlega hafa allir þörf fyrir nánd, kærleika og ástúð – jafnvel þó þeir þurfi að kaupa slíkt. Næsta víst er að það er erfitt fyrir slíka aðila að ná kynnum við aðra því mjög margir setja útlitið ætíð í eitt af fyrstu sætunum þegar þeir hitta nýja manneskju augliti til auglits. Aftur á móti er hægt að kynnast innri manneskju í gegnum bréfaskriftir eða netsamband – þar sem fólk kynnist innri manni áður en skelin sést.

(Konur vilja ekki "ljóta" eða á einhvern hátt "gallaða" menn - en þeir eru samt þurfandi eins og hinir)

 

Kaupandi númer sex markast hugsanlega af einstakling sem hefur lítinn áhuga á kynlífi – það eina sem þá vantar er einhver sem er tilbúinn að hlusta á þá. Auðvitað eiga slíkir einstaklingar að kaupa sér aðgang að sálfræðing frekar en hóru. En, sálfræðingurinn mun ekki strjúka þann þunglynda og taka utanum hann með móðurlegum huggandi orðum líkt og hóran myndi gera.

(Okkur kemur í raun ekkert við hvaða leið einstaklingur notar til að komast í snertingu við aðra manneskju)

 

Kaupandi númer sjö er væntanlega einhver óharnaður óframfærinn eða ósjálfstæður einstaklingur sem þorir ekki á almennan djamm-markað í leit af einhverjum sem er til í að afsveina/meyja sig.

(Hver hefur sína leið að sínum markmiðum, er það ekki í góðu lagi)

 

******************************

 

Eins og þið sjáið þá er ekki til neitt sem heitir eingöngu hamingjusöm/samur eða óhamingjusöm/samur - seljandi eða kaupandi að vændi í ýmsum myndum. Það er til eintak af öllum hugsanlegum gerðum í báðum hópum, bæði seljendur sem og kaupendur.

 

Sannarlega er sumt algerlega ólíðandi – ætti aldrei að sjást eða gerast – en sumt er í raun og veru bara algerlega í fínasta lagi – enda er sumt á þessu sviði þannig gert að það er ekki að gera neinum mein á neinn hátt.

 

Hvað kemur okkur það við þó hórur (menn eða konur) sem sannarlega eru að stunda sitt með sinn eigin líkama – geri það? Ekki neitt í raun og veru. Málið er bara að sumir virðast hafa þörf fyrir að nota hvert tækifæri sem gefst til að hrópa eitt og annað um ranglæti heimsins um allt og yfirfæra það á þá sem stunda það sem ekki þóknast þeim sjálfum.

 

Þetta eru bara svona pælingar – en málefnið er líklega orðið langþreytt og næsta víst að það er langt frá því að fjöldinn sé sammála um hvað og hvernig á að líta á þennan málaflokk. Mín skoðun er sú að ef hóra kýs að starfa sem slík af einhverjum “eðlilegum” ástæðum – þá er það ekki mitt að dæma hana eða verknaðinn. Það er heldur ekki mitt að dæma kaupandann – enda læt ég það algerlega vera.

 

Ef þið hafið eitthvað um þetta að segja eða ef þið þekkið fleiri tegundir af hórum eða kaupendum – þá endilega verið óhrædd við að segja ykkar meiningu. Ég bít ekki – fast! Bloggvini mína bið ég þó um að athuga að ég vil ekki koma þeim í vandræði – svo þeir þurfa ekki að setja komment á þessa færslu frekar en þeir vilja.

P.s. ég hafði ekki hugsað mér að rökræða þennan pistil á neinn hátt svo ekki búast við því að ég fari á málefnalegu buxurnar hérna inni ... kveðjur í loftið! Farinn bloggvinahring ...

Picasso hvað? Ef þið skiljið þetta ekki - þá get ég ekki hjálpað ykkur meira.

*Skellihlátur* Do i really need to say more? Nei, ég hélt ekki.

Picasso málverk endurheimt í Brasilíu

Þynnist í vinsældum Moggabloggs? Mér var rænt, verðmæti skilin eftir - en ræningjar höfðu mig á brott með sér. Hvað er eiginlega strútssteik?

Eitthvað heyri ég um að sumir bloggarar séu að slá í gegn og á leið yfir á keppinautana? Er eitthvað til í því að einhverjir af okkar ástsælu bloggurum séu að hverfa héðan?

Næsta víst er að þó einhver sé vinsæll hérna á Mbl.is er ekki endilega víst að það hlaupi allur vinsældarskarinn á eftir þeim yfir á Dv.is. Ég hugsa að margir elti þá til að lesa - en enn fleiri munu ekki elta þá svo vinsældarlistinn þeirra mun örugglega minka heilmikið á öðrum vettvangi. En grunur minn er þó sá að þeir verði ekki lengi að vinna það upp svo sem.

Ekki mun ég hafa tíma til að elta einhverja bloggara af Moggabloggi ef þeir hverfa eitthvað annað, en næsta víst er að ég myndi sakna þeirra ef það eru einhverjir af mínum uppáhalds.

********

Well, ég er nú staddur lengst austur fyrir fjöll - og lengra en það.

  Í gær var ég lagður af stað á bloggvinarúnt en ekki búinn með marga þegar hópur fólks ruddist hérna inn og hreinlega rændi mér - skildi tölvu, heimabíó, hljómtæki og ýmislegt verðmæti eftir - en rændi mér þess í stað. Ég rétt náði að grípa myndavélina svona í von um að geta náð myndum af ræningja hópnum og þeim ómannúðlegu aðstæðum sem mér voru búin.

Uppi stendur að nýjasti áfangastaðurinn er Apavatn - en með kvöldinu verður það Laugavatn - en þar á að grilla Strútssteik, skötusel og fleira góðgæti. Maður er hreinlega að svelta heilu hungri í svona fangavist - og flugurnar mahrrr - fjandinn hvað ég þoli ekki allar þessar hvimleiðu flugur um allt.

Ætlunin er að snúa aftur mjög seint í kvöld eða á morgun, og hver veit nema ég skelli inn myndum af ræningjunum og jafnvel fórnarlambinu líka.

Síðasta færsla var með "listaverkum" sem ekki eru gerð af mér sko! Jóhanna mín M&V - fjögur efstu eru eftir þekktan listamann hérna á Íslandi - en tvö neðstu eru gerð af bróðurdóttur minni sem er rétt tvítug og keypti sér málningu og pensla um daginn og fór að dunda sér við að lita á striga. En svona er þetta, list er og verður ekki list fyrr en maður slær í gegn.

   Hlýjar kveðjur á ykkur öll og njótið yndislegrar helgar skottin mín..

Er nóg að sletta málningu á striga og pota nafninu sínu undir - til að verkið sé ómetanlegt? Myndir þú kaupa málningaslettu eða sólarlag til að hanga á þínum stofuvegg?

Nú er svo komið að "list" er eingöngu list ef rétta nafnið er í undirskrift verksins. Hvað finnst ykkur t.d. um neðangreinda list?

Getið/þorið þið að segja ykkar álit á eftirfarandi listsköpun?

Gætuð þið hugsað ykkur þetta inn á heimili ykkar?

Hvað með þessar tvær? Gætuð þið ímyndað ykkur þær hangandi á stofuveggnum ykkar? Ekki ég.

 

 Hvað með þessa sólarmynd, í mínum huga sleppur hún vel á vegginn minn - enda er hún þar!

 

 Og að síðustu, hvað með þessa?

Hvert er ykkar álit á svona listaverkum? Ef þið þorið að leggja til orð um þessi listaverk þá endilega gerið það.

Hvað er list í dag?

Málningu skvett á striga og svo réttu stöfunum troðið neðst - og wúlla - málningarsletturnar kallast listaverk sem með tímanum gæti orðið ómetanlegt - eða er það bara nafnið/stafirnir sem eru í horni slettanna sem er ómetanlegt?

Er þetta ekki einmitt líka málið með tónlistamenn, nafnið eitt selur allt - alveg sama hve uglý lagið er, ef söngvarinn er þekktur þá selur hann hverja vitleysuna af annarri.

Hvað segir þetta um okkur - sem kaupum þessa List? Ómæ, segi ekki orð meir!