Flögur eru til fleiri góðra hluta en bara að eta þær...

  Þetta er endalaus snilld. Þjófavarnakerfi eru til ýmissa góðra verka nauðsynleg, líka vegna barnsrána á sjúkrahúsum. Getur sparað jafnvel mánaða eða áralangar rannsóknir í leit af krílinu og jafnvel finnst það aldrei aftur. Það er ótrúlegt að nokkur lifandi manneskja skuli geta gert annarri manneskju svo illt að ræna hana barni sínu, vitandi þvílíkt áfall það er fyrir alla foreldra að missa barn sitt.

Ég myndi svo í framhaldi vilja sjá svona varnarflögu grædda í þingmenn. Mótkubburinn yrði þá staðsettur í kosningaloforð, líklega myndu þá margar hurðir skella og engar lyftur virka á hinu háa Alþingi - því fjær sem þingmaðurinn/flokkurinn fer frá kosningaloforðinu því meiri yrðu lætin, glæsilegt þannig séð. Fínt væri að skella líka kubb á velferðakerfið og almenning - en það er næsta víst að þá væru engar lyftur í landinu í lagi og allar hurðir landans kyrfilega læstar, enda ekkert velferðakerfi til í námunda við hinn venjulega launþega.

  Annar góður flögustaður væri í mig og tölvuna mína. En það myndi það aldrei ganga upp því ég er svoddan flautaþyrill og oft á svo mikilli ferð til og fá - að stundum sé ég tölvuna ekki svo sekúndum skiptir, skelfilegt þannig séð.

  Svo væri náttúrulega snilld ef vísindamenn færu nú í að umbreyta flögunni og gera hana að varnarflögu, svona forvarnaflögu. Þannig að ef nálægðin á milli flaga væri of lítil myndi hjálparsveitin fá boð um vandræði. Væri gott t.d. á allan almenning og á móti flaga í - bjórinn - ísskápinn - nágrannakonuna - lögregluna - fýlusvipinn - og fleira og fleira sem við ættum að forðast... *flaut*. Ég t.d. þyrfti að forðast nágrannakonuna því annað er svona í þokkalegu standi hjá mér .. þannig séð en náttúrulega með ýmsum uppák0mum við ýmis tækifæri.

  Þá væri nú gaman að lifa, held ég. Maður myndi festa margar flögur á Gróu á Leiti, nokkrar á kisu svo fuglar fengju smá næði, á bíla sem æða með vandræðalega miklum hraða afturbretti bílsins, hendurnar á yfirmönnum þegar þær nálgast of mikið bossa ritara sinna, hendurnar á Lionesskonum þegar hendurnar á þeim nálgast minn bossa of mikið... hmmmm.... heyrðu, væri annars til í að hafa hina flöguna þar - svo að ef hendur læonnesskvenna fjarlægjast rass minn of mikið þá myndi allt klikkast. *flauttttt*. Annars væri líklega bara best að hættessu bulli og halda sig við upphafið, sjá til þess að engir foreldrar þurfi að líða það að börn þeirra hverfi af fæðingadeildinni. Knús í kvöldið ykkar kæru vinir..

Þjófavörn á börn

Stutt innlit - játa morð og smá um helgina.

  Bara svona rétt að segja . Hef lítið verið á netinu síðan á föstudag. Stóð í ströngu um helgina í að drepa eina vonda kerlingu sem gerði usla í vinahópnum. Um leið og ég tók eftir henni réðst ég á hana og tók hana hálstaki, reyndi að kyrkja hana. Hún var of borubrött og alltof þykkur á henni hálsinn þannig að ég náði ekki nógu góðu taki til að kremja líftóruna úr henni, snéri mér því að rótum hennar og byrjaði að klippa þær hverja fyrir sig. Skelfing var hún rótföst þessi heljarinnar vindbelgur. En ég er þrjóskur, ósérhlífinn og grimmur með eindæmum - og þá sérstaklega þegar verið er að gera aðsúg að vinum mínum. Og ég segi ykkur, ég var ótrúlega grimmur og miskunarlaus í baráttunni við þessa ljótu meri (afsakið orðbragðið). Mér tókst eftir heljar slagsmál og læti að skera á allar hennar taugar og skildi hana eftir í rúst - þurrkaði hana út - blessuð sé minning hennar - hvíl í friði Gróa á leiti, mér, mínum og vinum mínum að meinalausu. Ég sá til þess að koma henni aftur í föðurhús og þar hvílir hún núna sundurtættar taugar sem og lúin - mölbrotin bein. Gróa á leiti er ekki aufúsugestur í mínum kokkabókum og vei þeim er reyna að planta henni í mínum vinahóp. I´m bad.. i know.

  Í gær fékk ég lítinn frænda í heimsókn sem ég var með í nótt, skilaði honum núna síðdegis í dag, sunnudag. Hann er bara sex mánaða, dásamlegur drengur - sonur systursonar míns. Sá litli er svo rólegur og yndislegur að það hálfa væri nóg. Lá og hjalaði allan daginn einhvern veginn og svaf inn á milli - var samt alltaf að ýta í hann til að "athuga hvor hann væri ekki að vakna" svo ég gæti haldið á honum og knúsast með hann. Svo sofnaði hann klukkan hálf tólf á laugardagskvöldinu og svaf til hálf níu á sunnudagsmorguninn. Ég lá á maganum í rúminu mestan tímann tosandi í tærnar á honum og skoðandi litlu puttana hans, alveg eins og ég gerði við pabba hans fyrir 25 árum þegar ég var að passa hann lítinn ... Viðurkenni það að ég hef endalaust gaman af börnum.

  Eitthvað hljóta Edeneigendur nú að vera að græða. Skruppum til Hveragerðis í dag þegar sá litli var farinn, ætluðum að fá okkur kaffi en - það var ekki til uppáhellt kaffi í Eden!!! Urðum að fá okkur kakó, en það var svo sem okey því kakó er gott... ein lítil ræfisleg tertusneið með einni teskeið af rjóma kostaði rétt við 700kr! Hægt að baka heila tertu fyrir minni pening... Tveir kakóbollar, ein lítil kók og lítil brúnkaka = 12hundruðogeitthvað. Fer með nesti þangað næst ...

  All my good blogging friends.. kíki betur á ykkur á morgun því ég er ekki alveg að nenna hringinn í kvöld. Enda margar færslur hjá flestum og það tekur tíma að lesa ykkur öll, læt í mér heyra hjá ykkur öllum.. Good night sweetypæs og góða viku framundan.

Afganistan og tengdamamman ferðaglaða..

  I wish u a good flight all the way, even further if you´re lucky ... Æi já, mér fannst fyrirsögnin ein og sér endalaust skondin. "Fer til Afganistan á sunnudag" - mátti til með að henda þessu inn í nóttina. Það er nefnilega þannig að ég heyrði gamansögu eitt sinn þegar verið var að gera grín að flugfélagi frá Englandi og kom "Afganistan" sterkt þar inn sem smá punchline. Kannski ekki mjög fyndið þegar maður rífur smá brot úr sögunni en hendi því samt hérna með.

Sögumaður segir að farþegar á leið til Alicante á Spáni verði sennilega heppnir með flugveður á leið sinni - samkvæmt venjulegri áætlun mun flugið til Alicante taka 3 tíma og 45mínútur - en fái flugfélagið mikinn meðvind mun ferðalagið taka sama tíma en áætlaður lendingastaður er í Afganistan... en auðvitað óskum við Ingibjörgu góðrar ferðar og megi heimsóknin þangað takast vel í alla staði.

  Smá grín en verður að vera á ensku því annars kemur það kolvitlaust út.

  My motherinlaw stood on my doorsteps one day with her 15 bags of clothing: "I was just passing by" she said, and jumped in to my house. I hated her guts for doing this fucking stuff, comming uninvited and shouting "I was just passing by" - i mean - she lives in fucking Denmark and we live in Iceland??? Passing my ass ... This was the fifth time this year and i was fucking pissed. When she was leaving, i threw out her bags and said in a fucking sweet way: "Just remember - mother dear - next time you are passing by - THEN FUCKING JUST PASS BY".. and slammed my door after her. Somehow i think she will from now on - just pass by our house without visiting us... what a bastard i am.

Góða helgi allir mínir bloggvinir - og aðrir bloggarar.

  

Fer til Afganistan á sunnudag

Úr einu - í annað - og aftur til baka, þannig séð.

  Það er svo margt sem truflar rólegar taugar okkar þannig að taugaflækjur eru orðnar daglegt brauð. Það er endalaust hægt að finna eitthvað í þjóðfélaginu til að kvæsa yfir, pirra sig á. En er það til nokkurs? Ekki þýðir að mótmæla dómum á Íslandi, engin hlustar á okkur. Ekki þýðir að kvarta yfir háu vöruverði eða háu verði á bensíni og dísel, ekki hlusta olíufélögin á okkur. Það myndi engin taka eftir því þó við mótmælum með söfnun undirskrifta á lista vegna kulda á Íslandi, ekki hlusta veðurguðirnir neitt frekar en þeir sem telja sig guði á öðrum vettvangi...

  Ég skil vel að Lögreglumenn séu hneykslaðir og reiðir. Litháísku bavíanarnir sem réðust á þá á Laugarveginum sluppu með smá flengingu og orðsendingu um að haga sér betur næst - út með ykkur óþekktirnar ykkar og verið góðir við löggimann næst. Ljótu skilaboðin sem löggjafinn er að senda erlendis svo glæpamenn geti farið að skipuleggja ferðir hingað, þar sem berja og kýla má lögin án þess að fá svo mikið sem sekt, bara flengingu og kannski nokkra daga á skilorði. Það þýðir engin refsing í raun. Bíddu, halló - er ekki hellings sekt bara fyrir að taka húfuna af löggunni? Ómæ... næst þegar þú ert í stuði skaltu kýla lögreglumann frekar en að reyna að ná húfunni af henni - þú sleppur betur frá því eru skilaboðin frá löggjafanum. Þú skalt líka sparka nokkrum sinnum í hausinn á löggunni á meðan hún liggur - eftir kjaftshöggið - en passaðu þig á því að húfan detti ekki af löggunni - því þá lendir þú í vandræðum. Halló krakkar, hvað er að hérna?

  Ekkert þýðir fyrir landann að hlaupa til og safna fólki saman á mótmælalista - því engin tekur við svoleiðis pappírum í dag og engin les slíkt listaverk. Kannski væri það eina rétta að safnast saman fyrir framan alþingishúsið - helst nokkur þúsund - með mikið af grænmeti og eggjum og grýta því í húsið, jafnvel sparka smá í steypuna og gefa húsinu utanundir með flötum lófa. Það myndi að vísu þýða að maður fengi á sig þungan dóm og miklar sektir, engin skal ráðast á steinsteypt hús sem kallast Alþingishúsið - jafnvel ekki þó innan þess grasseri spilling og handónýtur löggjafi. Löggjafi sem ber hagsmuni glæpamanna fyrir brjósti og sér til að þeir sleppi vel frá hinum ótrúlegustu glæpum, svo framalega sem þeir ekki rífa húfur af löggælsunni. Hugsanlega væri betra að ráðast á löggu eða tvær, en mun þó að passa uppá húfurnar þeirra.

  Var að heyra af því að díselolía væri orðin jafnhá eða hærri í verði en bensín, er eitthvað gruggugt í gangi? Er ekki díselolía mun vistvænni en bensínið? Væri ekki sniðugt að ríkið tæki uppá því að bretta upp ermarnar örlítið og fara að vinna að því sem þykir vistvænt og gott, t.d. með því að lækka tolla/skatta af olíunni...? Ég hefði haldið að það væri ljúfari kostur að láta fólk kaupa og keyra díselbíla frekar en bensínbíla - en kannski hef ég ekki fylgst nógu vel með - enda oftast labbandi eða hjólandi.

  Hey, datt allt í einu eitt í hug - langaði til að kasta því hingað. Eru þeir sem haldnir eru fordómum með svona "hestablöðkur" á báðum hliðum vanga sinna? Þið vitið, svona til að það sé ekki hægt að horfa nema bara beint áfram... Stundum er nefnilega ekki hægt að rökræða við þá sem bera mikla fordóma, þeir vaða bara beint áfram á vegi fordóma sinna án þess að geta á neinn hátt skilið viðhorf þeirra sem ekki eru á sama máli og þeir. Svo saka þeir mann fyrir að kunna ekki að rökræða - bara vegna þess að maður er ekki sammála þeim. Þeir sem eru illa haldnir í trú sinni á eitt eða annað, bullandi fastir í sínum skurði - sjá ekkert annað en það sem þeir vilja og telja það hinn eina heilaga sannleik. Ef maður blakar smá í þá með annarri skoðun - sem er jú manns eigin skoðun - þá er maður algerlega bara á villuvegi, alveg út úr korti - að þeirra mati. Þeirra fordómafulla skoðun er sú eina rétta og mín skoðun er kolröng fyrst hún er ekki eins og þeirra. Er einhver ein skoðun eða eitt álit réttara en annað? Erum við ekki öll með okkar trú, okkar álit og skoðun - og engin ein endilega sú fullkomnasta - nema kannski fyrir okkur? Þurfa fordómafullar manneskjur endilega að reyna að fá okkur til að vera sammála og samþykkja þeirra fordóma, annars erum við bæði röklaus og hreint bara vitlaust? ... úff ætla ekki að kalla neinn sauðheimskan - það væru fordómar á blessaðan íslenska sauðinn að líkja honum við fordómafulla manneskju.

  Jæja, ég er farinn að skoða ískápinn minn - ætla að sjá hve mikið af grænmeti og tómötum ég á. Kötturinn var hérna rétt áðan, ætla að kasta tómötum í hann til að æfa mig fyrir næsta mótmælatómatakast. Svo þegar ég er búinn að útata köttinn fer ég niður í leikhús, ætla að kíkja á bakvið tjöldin og kasta tómötum í Landspabba sem situr þar ætíð með taumana í klónum, kannski ég eyði nokkrum tómötum líka í Villa REI ef hann situr við hægri hendi Davíðs.

  Knús á ykkur öll í nóttina - munið - tómatastríð í mótmælaskógi um helgina, aðalhlutverk - Landspabbi og löggjafinn, aukahlutverk - dómarastétt sjálfstæðismanna. Munið eftir nesti, tómötum og grænmeti, allt er vænt sem er vel grænt - líka Jenný. *koss út í náttmyrkrið*.

Er hægt að senda dýr í dýraskiptaaðgerð? Blessað bullið alltaf ...

  Hjálpi mér hvað gæludýr geta verið erfið stundum, sem kannski er ekki skrýtið þegar maður hugsar um hve mikið það er sjálfum manni að kenna. Við ölum þau upp og þau verða eins og við gerum þau, eða þannig. Það er auðvitað mismikið hægt að kenna dýrum, en kettir og hundar verða bara eiginlega alveg eftir bókinni. Maður kennir þeim að fara út að pissa, borða á ákveðnum stað og liggja eða sofa á ákveðnum stöðum. Maður siðar þau til og lætur þau gegna - rétt eins og um börn sé að ræða...

Núna er ég kominn í tóma tjöru með mitt gæludýr. Jú, það er kisa enda meiri fyrir ketti en hunda þó ég sé líka hrifinn af hundum. Mín er hálfgert tígrísdýr, eiginlega. Hún er læða, falleg og loðin skógarblanda.

  Hún er orðin hvað ... sjö ára gömul en hagar sér þó ennþá stundum eins og barn. Ég þarf að beinhreinsa fiskinn hennar. Hún borðar ekki samloku með osti, nema ég taki skorpuna burt og hún neitar að drekka vatn nema á kvöldin.

  Þá sjaldan sem hún vill leika sér, enda orðin gömul náttúrulega, þá kannski nenni ég ekki að sinna henni - viti menn, hún bara stekkur á mig og fellir mig eða ef ég ligg þá kemur hún hlaupandi, stekkur á mig - og hoppar svo á mér eins og ég sé einhver skollans fjaðradýna.

  Hún hleypur á eftir spýtum og ber þær til baka, svona eins og hundur - og stundum held ég að hún sé bara hreinlega klikkuð eða í það minnsta sé hún hundur í kattalíkama. Ætli það sé hægt að fara með dýr í dýraskiptiaðgerð?

  Ef það er kalt úti, sérstaklega þegar það er snjór, þá neitar hún að fara út um gluggann sinn til að pissa svo ég opna fyrir hana svalahurðina. Nei takk, hún fer ekki út heldur stekkur í fangið á mér og kurrar tælandi "carry me out to the toilette" .. já, þið lásuð rétt - ég verð að bera hana út í næsta skafl og kasta henni þar niður og láta hana pissa - hún gerir sitt í fljótheitum og mokar tonni af snjó yfir og svo æðir hún á mig aftur og neyðir mig til að bera hana inn aftur.

  Ég gruna að ég hafi ekki verið nógu strangur við hana, látið alltof mikið eftir henni og hreinlega gert hana að dekurdýri sem kemst upp með hvað sem er. Betri helmingurinn hérna hlær og kallar mig gæludýraundirlægju og segir mér að vera strangari, nota svipuna meira. Well, maður bara lemur ekki dýr eða flugur - svo ég hugsa að framtíð kisu sé tryggð í lystisemdum þeim sem dýrum eiginlega er ekki alveg ætlað, þannig séð. Seinna fæ ég mér Hamztur, that´s for sure...

  to you all into the night, verið góð hvert við annað - allir sem þið mætið glíma við álíka dagleg vandamál, sorgir og erfiðleika og þið sjálf, sumir jafnvel erfiðari eða þyngri.

Fær maður syndaaflausn ef maður játar vanmátt sinn gegn fordómadóti og játar nýðingshátt í t.d. umferðinni?

  Svona strax, bendi ég á að eftirfarandi er svo sem frekar skrifað sem "djók" en að einhver alvara fylgi - en fylgir ekki einhver alvara öllu gríni? Ég gruna það nú. En, alger þvæla er þó hérna í bloggstíflunni minni. Ég er svoddan nýðingur í umferðinni að mér er um og ó. Ég er óheyranlega mikið að reyna að vera "fyrstur" og "fremstur" í röðinni, að það liggur við að ég kaupi mér stóra vélaskóflu til að geta rutt mér brautina í gegnum umferðaþvöguna sem ætíð myndast á ákveðnum tímum dags. Blótsyrði sem ég læt fjúka .. eru ekki prenthæf - og margir rólegir bílstjórarnir fá framan í sig hnefan og reiðilestur um leið og ég svína fyrir þá... úff.. ég gruna líka að ég sé haldinn nokkrum fordómum, eða þannig.

Syndaaflausnarbeiðni til þess sem allt veit og allt sér, allt heyrir og er fyrirgefandi ...

  "Ég, óður bílstjórinn" Faðir, fyrirgef mér því ég hef syndgað. Það er langt síðan ég bloggaði síðast til þín, skammast mín ferlega - not!

"Faðirinn fyrirgefandi" Sonur, bloggerí á ekki að taka létt - annaðhvort bloggar maður af öllu hjarta eða ekki neitt. Get svo sem alveg litið framhjá þessu núna, en bættu þig strákrassgat. Ok, láttu vaða - hvað er að bögga þig fleira en bloggerísleysi. Helltu úr skálum þínum og sjáum hvað við getum gert í þínum málum...

  "Ég, óður bílstjórinn" Ég blóta helling í umferðinni. Um daginn var ég eitthvað að flýta mér, eins og alltaf, og ég lenti í vandræðum - heilmiklum vandræðum. Ég komst ekkert áfram því það var konuálft sem bloggaði allar akreinar - átti að vera lengst til hægri en bloggaði á þrem akreinum til skiptis, og ég brjálaður að reyna að bloggast framúr henni. Djö..... já - mikið var ég orðinn pirraður. Hellti smá úr bloggljótpokanum og lét hana heyra það, en auðvitað heyrði hún það ekki - held hún hafi verið heyrnalaus, sjónlaus og á vita vitlausum hraða í lífinu. Helv.... ehm.. kerlan fór loks eftir mikinn eltingaleik á hægri helming bloggsins - og þá notaði ég tækifærið og bloggaði á fullu framúr henni - snéri mér öllum við til að steyta hnefa í hana og blóta henni öllu illu fyrir blogghægaganginn. Fjand... æi mikið adrenalínkikk fékk ég þegar ég steig bloggið í botn framhjá henni og ég sá að hún tók örugglega eftir því þegar ég snéri mér að henni með hnefa og blóti - hún náfölnaði upp og gargaði eitthvað og baðaði út höndunum, fíflan þessi. Henni hefði verið nær að vera réttu megin á veginum og fylgjast betur með umferðinni!

"Faðirinn fyrirgefandi" Skömm er að lesa, og hver voru vandræðin og syndin  - fyrir utan Djö.. Fjand... og Helv... ?

  "Ég, óður bílstjórinn" Jú, um leið og ég var búinn að blogga blússandi framhjá henni og snéri mér við til að gera henni grein fyrir siðlausri hegðan hennar í bloggheimum - glottandi við að sjá hana svona skelfilega skellkaða - snéri ég mér aftur við - en of seint. Vorum rétt ókomin að "rauðu" ljósi og ég bloggaði beint inn í hóp af öðrum óðum bloggurum. Kerlingin var að reyna að vara mig við náttúrulega en ég óð(ur) áfram þaut með leiðinda afleiðingum. Ég kann þér enga þökk fyrir að hafa ekki sent mér sms um að þetta gæti gerst, en líklega hefur þú ekki átt inneign eh? Nú á ég von á slatta af fúlum og reiðum bloggurum á hæla mína, bloggandi um hve óður ég er í umferðarbloggeríi - og hver veit hvaða lögfræðinga ég fæ ekki líka í heimsókn.

"Faðirinn fyrirgefandi" Þú ert ömurlegur maður, þér hefði verið nær að fara fyrr af stað eða í það minnsta reyna að stilla skrif þín þannig að ekki úrúr flæði vitleysan, en ég sé ekki að það þurfi að fyrirgefa neitt hér. Nema kannski Djö... bloggleysið í þér, muna að blogga oftar til mín því ég er ekki af sms kynslóðinni og nenni ekki að svara þér þar líka. Og, værir þú til í að hætta að senda mér þessi leiðinda póstkort þegar þú ert á ferðalögum? Plz, nenni ekki á pósthúsið fimm sinnum á dag.

  Veiti þér hér með fyrirgefningu með hæfilegri refsingu. Skrifaðu Fimm reiðilestrablogg og fjögur svipuhögg Fjand.. gríluna sem olli þessum bloggárekstri. Láttu mig svo sjá meiri dug og kjaft í þessum reiðibloggum bjálfinn þinn. P.s. getur þú sent mér smá inneign á símann minn næst þegar þú sendir mér póstkort? Amen...

  "Ég, Góður í umferðinni" Ok kaddl.. ég skal athuga hvort ég geti ekki nappað símakorti handa þér, enda ófært að þú getir ekki verið á línunni þegar maður þarf á að halda. Takk fyrir aflausnina, fíla vel lífið þegar þú hefur gefið mér tipps. Reyni að blússa ekki yfir fleiri í bili - en samt eitt að lokum. Gruna að ég sé með hálfgerða fordóma og vantar ráð til að losna við þá. Málið er nefnilega að ég er fjand.... reiður. Nokkrir gaurar náðu til sín gellu(eða var það gellan sem náði þeim) og voru ekki beint á heiðarlegu brókunum í því dæmi, eru allir erlendir sem auðvitað skipir engu máli - glæpur er glæpur - en svo kemur í ljós að stúlkukindin er líka erlend og hjálpi mér hve ljót hugsun skaut upp kollinum. Fyrsta sem ég hugsaði, án þess að pæla í því beint, var að okok - erlend gella í peningavandræðum sem Platar fimm unga útlenda gaura til að leika, en kærir þá svo til að fá smá happadráttarpening. Engin leið að sanna neitt ljótt og misjaft - engir áverkar og gullfiskaminni gleypir það sem skiptir máli... Ef íslensk stúlka hefði verið þarna - þá hefði ég farið og kálað gaurunum sjálfur, en fyrst það er svona ... æi - þetta eru fordómar í ljótri mynd og ég þarf að koma þessari hugsun í burtu...

  "Faðirinn fyrirgefandi" Þetta fyrirgef ég ekki, svona fordómar eru ljótir og ófyrirgefanlegir. Settu sápu á hugsanagang þinn og skrúbbaðu vel, losaðu þig við þessar hugsanir. Í svona málum skiptir nákvæmlega engu máli hvers þjóðar gerendur eða þolendur eru!! Djöf... ertu erfiður maður, refsing: 15 égvilbætamigblogg og 35 svipuhögg á hvora rasskinn, og láttu mig svo í friði.

"Ég, iðrandi" Damn... ég er sko í vandræðum núna. Gat vel sagt mér þetta sjálfum. Auðvitað er glæpur glæpur, en mikið fjandi getur verið erfitt að hrista svona af sér. Hugsa sér ef eitthvað væri til í svona löguðu, hve illa konur/menn geta farið með mannorð og æru alla með því að gera eitthvað álíka og að ásaka saklausa fyrir eitthvað sem ekki á sér stoð - annað eins hefur gerst, hef skothelda vitneskju um slíkt. Æi, farinn að blogga "égvilbætamigblogg" og reyna að vera betri maður og bloggari en ég var í gær... Knús út í lífið.

  Flýta mér - hægt - út í umferðina. Fer þangað með nýrri aflausn, syndga seinna.

Stundum hefur maður ekkert að segja - en vill samt eiga síðasta orðið. Luv ya all..

  Kæru bloggvinir, og aðrir lesendur...

  I can´t believe this...

  I have absalúttlí notthing to say...

  I had something to give away - but i don´t.

 Eitt tómlegasta blogg mitt til þessa held ég ... Knús á ykkur.

Launagreiðendur í landinu ættu að hugsa sinn gang áður en þeir tapa öllu erlendu starfsfólki frá sér.

  Það kemur nú líklega engum á óvart þó fólk af erlendum uppruna sé að flosna út úr óvistvænu umhverfi. Útlendingahatur og misnotkun á erlendu vinnuafli gengur auðvitað aldrei til lengdar, hvenær ætla íslenskir athafnamenn/konur að átta sig á því að erlent vinnuafl er nákvæmlega eins og íslenskt vinnuafl - flestir frábærir starfsmenn en slatti af lúðum sem helst vilja fá kaupið í áskrift án þess að lyfta fingri í staðinn. Þetta á bæði við okkur sjálf sem og útlendinga. Því fyrr sem stóri Íslendingurinn áttar sig á því að með illri meðferð tapar hann erlendu vinnuafli, engin lætur endalaust vaða yfir sig og misnota.

En, hey - á ekki Ísland að vera bara hreint og útlendingalaust? Kommon, hvers vegna ekki bara spúla dálítið út af klakanum?

  Hvað myndi gerast ef útlendingahatursfólki tækist að taka þessi rúmlega 21 þúsund manns sem eru að vinna hérna - og senda það fólk heim? Ég er ansi hræddur um að mjög mörg fyrirtækin í landinu færu beint á hausinn því mjög mikið skarð myndi myndast í hópi þeirra sem eru á vinnumarkaðinum og seint og illfært væri að manna þau 21 þúsund störf með íslensku letiblóði. Þeir sem eru haldnir mesta útlendingahatrinu ættu að hugsa sig aðeins um, við erum fámenn og ráðum ekki við öll þau störf sem væru í boði ef gott fólk frá öðrum löndum væri ekki hérna að gera góða hluti. Við þurfum á þeim að halda og ættum frekar að einbeita okkur að því að gera vel við erlent starfsfólk og huga að því hvernig má bæta samskipti frekar en að fókusa í kolranga átt. Virðing, réttlæti og sömu laun fyrir sömu/svipaða vinnu - á að ganga yfir alla jaft - bæði Íslendinga og fólk af erlendu bergi brotið.

Samkeppni um erlent starfsfólk

Einkamálabloggerí og pirringur, eða hvað?

 Hjálpi mér ef Bloggheimar minna bara ekki á Einkamál eða álíka stefnumótasíður. Þetta virðist frekar einkenna yngri bloggara, en ekki eingöngu þó. Fór á flakk um helgina á bloggsíður sem ég hef aldrei farið á áður, flakkaði á síðuna hjá fúlum á móti og fúlli á móti - fljótur út þaðan aftur, of neikvætt -, síðuna hennar SigguViggu úti í bæ og síðuna hans SiggaKalla uppi í sveit - allt bara svona til að sjá eitthvað aðeins meira en mína ástsælu bloggvini (maður er nefnilega fljótur að festast í því að ráða ekki við meira en bloggvini sína vegna tímaskorts)... Og viti menn - hvað blasir við? ...

  

Á síðunum hennar SigguViggu (hin almenna skvísusíða) staflast upp hinir og þessir karlkynsbloggarar með sætyrði og daður, leynda gullhamra og allt að því að vera boð um stefnumót með "kertaljós og rómantík" innanborðs.. auðvitað slatti af vinkonum og vinum sem SiggaVigga þekkir in real life, eða sem hún er með sem raunverulega bloggvini - en greinilega heilmargir (karlmenn) sem eru að daðra við fallega unga "displaymynd" sem þeir sjá í glugga höfundar. Svipað er hjá SiggaKalla, nema stúlkubloggarar eru mun dannaðri og flétta fram mun óljósari daðri sem þó er sjáanlegt líka. Mér finnst endalaust fyndið að sjá svona mikið daður í gangi sem er auðvitað ekkert nema gott mál, enda nota ég heilmikið daður á mínar bloggvinkonur - og bloggvini. En það eru nokkrir bloggarar sem ég hef rekist á sem virðast sannarlega vera að daðra í raun og veru þó ég viti ekki hví. Ætli fólk hafi náð saman á rómantísku nótunum hérna í bloggheimum? Það væri forvitnilegt að heyra í einhverjum sem hefur t.d. kynnst ástinni sinni í gegnum bloggheima...

En í aðra sálma - fúla sálma kannski.  Æjá, ég gruna að fúl/l á móti sé komin/n í ljós - en sennilega hefur fúlt alltaf verið einhvers staðar á ferli þó en tók bara ekki eftir því fyrr en því var skellt í andlitið á mér með hroka og dónalegum hætti, í stað þess að vinsamlega biðja mig um að hætta. Nágranna kerlan mín er sem sagt fúl á móti núna þessa dagana, hefur kært mig - hótar mér lögsókn - surprise me - allt vegna veggjakrots á húsið mitt, reyndar fóru nokkrar litlar teikningar yfir á hennar hús - en það voru bara litlir og yndislega skemmtilegir broskallar.. þvílíkt og annað eins - að láta smá upplífgun á umhverfinu trufla geðið á annars yndislegum vettvangi. Rofl (skellihlátur sko). En þetta truflar svo sem ekki mitt daglega blogg, held ég - er ekki fúll á móti sjálfur heldur lít undan þegar ég rekst á eitthvað sem ekki er alveg inn hjá mér. Ég læt ekki hluti sem skipta nákvæmlega engu máli pirra mig, hvað þá væla yfir því... Ónei - eða hvað - er ég ekki nú þegar byrjaður á því að kvarta yfir fúlli á móti?

  Jihaaa... Páskarnir nálgast eins og óð fluga. Ég elska svona hátíðar og tyllidaga, nóg af góðum mat og nammsí - og frídagar og páskaegg og steik (að vísu ekki gæsir því Maddý neitar að afhenda þær)... Æi já, ég hlakka mikið til. Svo er líka alltaf svo skemmtilegt sjónvarpsefni á svona hátíðardögum, góðar sögulegar myndir - skemmtiefni sem og hið skemmtilegasta barnaefni, elska góðar teiknimyndir t.d. ... Auðvitað er það þó Páskaeggjaátið sem ég sleppi mér alveg í - fæ alltaf tvö til þrjú stór egg - en kaupi mér oft eitt til tvö svona til vara. Rétt hjá sumum að maður minnkar sannarlega ekki þegar svona gósentíð er í gangi.

  Jæja, svona að lokum. Ef ykkur leiðist kæru bloggvinir, broskallar og hreyfimyndir í athugasemdakerfi ykkar - á bið ég ykkur vinsamlegast um að benda mér endilega á það frekar en að láta það pirra ykkur að óþörfu. Ég virði það miklu meira ef fólk segir bara það sem það meinar eða lætur mann bara heyra það - frekar en að kasta því fram undir einhverri rós. Það er ekkert virðingaverðara en það að skella fram í lok pistla sinna setningum eins og "Kæru bloggvinir & aðrir bloggarar, vinsamlega ekki nota stóra hreyfikalla eða setja inn stórar myndir í athugasemdakerfið hjá mér, mér leiðist slíkt". Það myndu auðvitað allir virða það og fara eftir því, gruna ég - og allir sáttir og ánægðir - ekki satt? Ég elska nefnilega skemmtilega broskalla og hreyfimyndir sem fara ekki yfir strikið og eru notaðir á réttan hátt. Mér finnst þeir lífga uppá bloggið og setja skemmtilegan svip á það sem maður vill koma á framfæri - ef þeir eru notaðir rétt. En aftur á móti leiðist mér þokkalega mikið þegar stórar myndir eru settar í athugasemdakerfið og bið alla mína vini og aðra bloggara um að setja ekki stórar myndir í mitt athugasemdakerfi.

  Ég hvet ykkur til að eiga góða viku og hvet ykkur til að láta ekki litla saklausa hluti í lífi ykkar pirra ykkur, okkar er valið og okkar að hafa orð á því sem ekki hentar okkur - til að forðast leiðindi og útrýma óþarfa pirringi úr kolli okkar og umhverfi. Framtíðin er óskrifuð bók og engin getur skrifað okkar ævintýri í bókina - nema við sjálf. Vöndum efnisval og skreytum sögu okkar - okkur til ánægju og yndisauka. Knús á ykkur sem pirrist ekki yfir mér - þið hin - megið pirrast mér og mínum að meinalausu.

Farsælast er að koma hreint fram og segja hver er á bakvið .. bréfin. Eða hvað?

 To write something in here. Hef ekki látið neitt hérna inn síðan á hvað.. föstudag! Undur og stórmerki, ætli ég sé kominn í bloggstíflufélagið? Nei, bara búinn að vera á fullu í að snúast, vinnast, kelast, æfast, elskast, kíkjast, keyrast, fjölnotast, töffarast og ýmislegt fleira - eiginlega allt nema tölvast.. Hér á eftir kemur sitt lítið um þessi atriði sem ég var að snúast í... Vonandi leiðist ykkur lesturinn elskurnar en ef þið klárið ekki lesturinn - þá skil ég ykkur vel, en verð samt vonsvikinn - rétt eins og svikinn héri.

Á hverjum morgni, eftir góðan og fullkomna fer maður af stað í dagleg verkefni, ef maður nennir. Slatti vinna, leikur og leikfimi er það sem kemur góðum degi ætíð inn í gott kvöld. Reyndar hefur svo sem ekki verið mjög mikið að gera hjá mér undanfarið, en ég kvarta þó ekki og hef nóg að bíta og brenna - bít kerluna og brenni gluggapóstinn. Það er ótrúlegt hvað maður er vanafastur, ef eitthvað er öðruvísi en það "á að vera" - þá bara er maður alveg ótrúlega ómögulegur.

Til dæmis eru bílastæði í hverfinu ekki alveg eitthvað til að hrópa húrra fyrir. Ég legg bílnum alltaf í sama stæðið og það er svona hálf óskrifað í lögum hverfisins - að viðkomandi stæði sé míns bíls. Ef svo ólíklega vill til að einhver hefur lagt bílnum sínum þar, liggur við að ég keyri aftur niður í bæ eða hringsóli í hverfinu í von um að hinn mikli stæðisræningi fari. Stundum dettur mér þó líka í hug að leggja bara þversum fyrir aftan viðkomandi bíl og láta svo bara sem ég heyri ekki þegar eigandinn reynir að komast burt með flauti og látum - en ég er of dannaður til að gera eitthvað svo illt af mér, þó ég hugsi það.

Svo eru æfingar nauðsynlegar og ótrúlega gott að setja þær inn í daglega rútínu, ef maður nennir. Maður finnur þvílíka mun á sér ef maður stoppar stuttan tíma, eins og þegar maður er á ferðalagi eða álíka. Reyndar er ég farinn að hlaupa og labba mikið þegar ég er á ferðalögum erlendis. Ætíð dásamlegt að hlaupa eftir strandlengjunni á sólríkum degi, en getur þó stundum verið erfitt því það er svo mikið af berum sólar bobbingum sem sjá til þess að maður er í sífeldum árekstrum við fólk sem er á vappi þarna á sama tíma - þið vitið - maður hefur ekki alltaf augun fyrir framan sig heldur öbbólítið uppá ströndina...

I know. But live is bjútífúl and i love it and enjoy every moment of it.

Rétt kíkti á boldið hennar himnaríkisdúllu - snarhætti því þó eftir hálfan þátt því þetta er ekki eitthvað sem ég vil festast í - vaninn jú nó - vil ekki venjast því að horfa á sápur. Sápur eru svo sem virkilega góðar - og ilmandi - á baðkarsbrúninni. Það eru einu sápurnar sem ég vil þurfa að venjast - líklega vegna þess að ég er mjög mikill þrifnaðar gutti. Skil þó vel alla sem fíla betur sápur í sjónvarpi því það getur verið gaman að sjá hvernig lífið er í glamúrheimi þeirra ríku og frægu.

Ég hef þó meira gaman af því að kíkja yfir á nágranna-konuna mína. Hugsanlega hef ég smitast af henni, enda þekkt í nágreninu fyrir að detta á glugga hjá mér - sem og fleirum. Oftar en ekki kemst ég að því að hún er hin mesta skvísa, flott á því og dansandi lipurtá.

Kannski ég taki með henni snúning bara einhvern daginn, með von um að stíga ekki of mikið á tærnar á henni. Gruna reyndar að hún sé hérna á blogginu og lesi alltaf allt sem ég skrifa, finn nefnilega oft lítinn miða sem kemur inn um bréfalúguna þar sem stendur t.d. "það er svo gaman að lesa í þig!" ... hvað sem það þýðir svo sem, kannski er hún bara ástfangin - kannski bara svona týpískur stalker sem í framtíðinni mun ræna mér og loka mig inni í kjallaraherbergi og svo mun hún misnota  sér fullan vilja minn til samræðis og ástar. *Blautirdagdraumar*..  ómæómæ.

Það er svo sem yndislegt að vera elskaður, en ekki að láta elska sig í tætlur og ræmur - eða láta króa sig af í horni ástarinnar. Var reyndar að skoða í kassa sem ég fann í geymslunni og fann slatta af ástarbréfum sem mér bárust fyrir fermingu. Yndislegt að skoða og rifja upp sumar af þessum ástarvímustundum - þessum villtu sælustundum sem maður lenti í þarna í den. Auðvitað var maður vel blautur á bakvið eyrun og kunni mest lítið annað en að vera í "andlegu" ástarsambandi - enda var ég strax sem ungur maður flugskrifandi ástarbréf til hægri og vinstri. Ég átti sjö kærustur í skólabekknum mínum þegar ég var 12-13 ára - 7 kærustur af 7 bekkjasystrum. Ég var mikill grallari sko. Sendi þeim öllum leyni ástarbréf og löööööngu seinna komust þær að því að þær voru allar að fá cute miða frá einum og sama pjakknum - Gvöð hvað ég var tekinn í gegn þá sko! Þær króuðu mig af allar saman í hóp - og skiptust á að kyssa mig á vanga, nef og og og ... já, ég skrifaði ekki fleiri ástarbréf restina af skólagöngunni. Við tóku ástarbréf lífsins. Vann á verbúðum t.d. á nokkrum stöðum og notaði sömu bréfasendingaaðferðina þar, en lét þó ætíð vita í lok bréfs hver sendi og þar á ég enn í dag dásamlegar vinkonur í gömlum bréfavinkonuástkonum, meira segja bréfaástvinkonur sem ég skrifast enn á við en hef aldrei séð... *sæludæs?*.

Já, ef mér leiðist - sem gerist mjög sjaldan - þá sest ég niður og skrifa langt og skemmtilegt ástarbréf - á gamla mátann með penna í hönd - og sendi svo á yndislegar vinkonur sem leynast mér ennþá þarna úti. Mér finnst mjög gaman að skrifa svona bréf, sendi t.d. alltaf póstkort á alla sem ég þekki þegar ég er á ferðalögum. Finnst óendanlega leitt að gamla góða bréfavinasambandið sé nánast útdautt, allt í tölvupósti eða sms nú til dags.

Það er allt orðið svo tæknilegt og fullkomið að gamlir samskiptamátar eru á lista yfir nánast útdauða hluti eða á lista yfir aðgerðir sem eru í útrýmingahættu. Ætli það verði nokkuð mörg ár þar til engin pósthús verði til - enda gagnslaus ef engin sendir orðið bréf.

 Well, nú er ég búinn að eyða dágóðum tíma í að töffarast og tími til að fara að kíkja létt yfir bloggvini mína. Ég kíki reyndar alltaf á ykkur af og til þó ég jafnvel skrái mig ekki inn, enda hef ég stundum ekki tíma til að skrifa neitt - hvað þá að kvitta alls staðar, en ég mun þó ætíð láta ykkur finna fyrir mér af og til. Enda á ég bestu bloggvini sem hugsast getur og mér finnst óendanlega sárt ef ég get ekki skrifað helst eitthvað smá við allar ykkar færslur. En sumir eru bara svo duglegir að skrifa inn að ég næ ekki að fylgjast með, sumir eru með fjöldamargar færslur á dag t.d. En, líklega er ég kominn með nóg í þessa færslu - og ekki eru allir sem nenna að lesa mjög langa pisla - eða hafa bara ekki tíma í það. Skil það manna best og virði það.

En nú er ég kominn með kaffibolla í aðra hönd og er að fara yfir ykkur essgurnar, og kvitta á ykkur í leiðinni. Hlakka til að sjá hvað þið eruð búin að vera að barrdúsa síðan í gær. Þetta klapp er í boði tigercopper - handa bloggvinum sem og öðrum góðum bloggurum! Njótið helgarinnar og verið góð við hvert annað, lífið er dásamlegt og getur orðið enn yndislegra ef við gerum okkar besta til að draga ætíð það góða í öllum fram.