Prufa, saga sem enginn ætti að lesa - enda óhemju ruddaleg og óhefluð, ekki fyrir hjartasjúklinga og enn síður fyrir húsmæður í Vesturbænum!

Athugið að ef þið lesið þetta allt þá er það á ykkar ábyrgð, Hr. Gráðugur og Frú Rudda taka enga ábyrgð á neinu hérna, og þið hafið verið vöruð við bæði í fyrirsögn og hérna í upphafi! 

Í eldhúsinu hjá Hr. Gráðugum á Gröðustöðum réð frú Rudda ríkjum.  Hún var ráðskona herra Gráðugs og hafði verið það um árabil.  Ruddu fannst ekkert eins gott og greddulegt eins og að ráðskast með starfsfólkið á Gröðustöðum og hún lét þjóna sem og þjónustustúlkur fullnægja sér til hægri og vinstri.  Hún bar mikinn losta og umhyggju fyrir herra Gráðugum húsbónda sínum og var alltaf með nefið niðri í öllu sem hún vissi að kveikti í gamla karlinum. 

**********

Reyndar virtist Rudda vera dálítið ástfangin af húsbónda sínum hana dreymdi rennandi blauta pútudrauma um hann á næturnar.  Hún vann að því hörðum höndum að allt væri eins og Gráðugur vildi hafa það, en líka eins og hún vildi hafa það.  Hún ætlaði sér að verða húsmóðir á Gröðustöðum seinna meir – og það sem meira var – hún ætlaði að hömpa feita folanum á hverju kvöldi þegar hún væri búin að krækja í hann.

*************

Þó að langt væri liðið á morguninn var herra Gráðugur enn í rúminu og svaf – hann hafði dreymt allsskyns lostafulla drauma sem settu á hann þvílíkan bóner að hann átti erfitt með svefn fyrr en undir morguninn …

************

Frú Rudda vissi nákvæmlega hvenær átti að vekja húsbóndann – og með hverju … grrrrrr!  Hún hafði lagað dýrðlegan morgunverð og beið aðeins eftir póstinum sem kom yfirleitt um það bil sem húsbóndanum þóknaðist að fá morgunverðinn í rúmið.  Frú Rudda heyrði þegar póstmanninn bar að garði og flýtti sér út á hlað til að geta skoðað hann dálítið, enda ungur og stæltur foli þar á ferð sem hún blotnaði við að skoða. Stundum blotnaði hún svo mikið að hún varð að kalla á einn þjóninn eða þjónustustúlkuna eftirá og neyddi þau til að strjúka á henni pjötluna þar til greddan róaðist niður – gamla buddan gat þetta ennþá sko - mjeoowwww. 

*************

,,Þér komið með póstinn snemma í dag ungi maður" kallaði Rudda lostafull til unga póstberans sem hún hafði séð og skoðað svo oft áður með greddublik í augunum.  Hún gekk að stráklingnum og greip eins og óvart í klof stráksins og kreisti … grrrr … stór gæðingur þar á ferð urraði kellingin og glotti.

*************

Ungi maðurinn, sem var úr borginni, var nýbyrjaður að bera út póstinn í sveitinni og var þetta sumarvinna hjá honum.  Hann hafði komið þarna nokkrum sinnum áður en aldrei áður lent í því að kellingartuðran leitaði svona beint á hann en hann hafði verið varaður við ráðskonunni á Gröðustöðum og var því tilbúinn þegar Rudda ráðskona leitaði frekjulega á hann. 

*************

,,Ó, þér hljótið að vera frú Rudda ráðskona hér" sagði drengurinn og brosti sínu blíðasta til gröðu druslunnar á hlaðinu.  Því næst greip hann um báðar tútturnar á kellingunni og snéri duglega uppá þær – kellingin gargaði hátt af sársauka og sleppti ruddalegu takinu á bungunni á stráknum sem var ekki lengi að hoppa á bak graðfolanum sínum og þeysa aftur af stað – hann kastaði bréfabunka í haus kellingarinnar og skelli hló af þessari beyglu sem leit út eins og ofnotað skar.

*************,,Eeewwww" heyrðist í Ruddu um leið og hún beygði sig til að týna saman fjandans póstinn. 

,,Helvítis unga trippið kann örugglega hvort sem er ekki að fullnægja reyndum konum eins og mér" hugsaði Rudda – ég fæ tækifæri til að nýðast á honum seinna hugsaði hún og flýtti sér inn til að láta þjónustuliðið nudda á sér aumar tútturnar sem strákhvolpurinn snéri uppá. 

*************

,,það er kannski ekki svo áliðið, og herra Gráðugur er enn í rúminu svo það ætti að vera í lagi að fá sér einn röndóttan á einhverjum af þjónustuliðinu núna" hugsaði Rudda talsvert rólegri en í upphafi og það kom einhver gretta á andlitið á henni, einhvers konar greddubrosgretta. 

*************

,,Hvar eruð þið letidýrin ykkar" öskraði hún ruddalega þegar hún gekk inn í eldhúsið - hún sendi frá sér brosgrettu sem hefði sómað sér mjög vel á skelfilegri persónu í draugasögu. 

*************

,,Hvar eru eiginlega mannasiðirnir á þessum bæ?  Á ekki að þjónusta madömmunna í morgunsárið?" galaði Rudda um leið og hún flýtti sér inn í eldhús.  Þegar þangað kom tókst henni að ná einum að flýjandi þjónunum og misnotaði hann á eldhúsgólfinu innan um kál og kartöflur. 

*************

,,Hérna hefur þú dágott nesti og svo ertu velkominn aftur í eldhúsið mitt hvenær sem er" kurraði hún hróðug um leið og hún var búin að suddast á strákgreyinu, hún rétti unga þjóninum nestispinkil með káli og kartöflum í þakkarskyni fyrir “greiðann”. Hún skellti uppúr og nuddaði blauta pútuna sína um leið og hún lagaði aftur kjóldrusluna sem hékk allur krumpaður utaná henni.

*************

,,Morgunstund/dráttur gefur gull í munn – eða pjásu" raulaði gamla brussan með sjálfri sér um leið og hún gekk inn í sjálft húsið frá eldhúsinu. 

*************

Frú Rudda flokkaði niður póstinn eins og húsbóndinn vildi hafa hann.  Því næst lagði hún af stað með póstinn ásamt  morgunverðinum til herra Gráðugs.  Hún bankaði létt á svefnherbergisdyrnar hjá húsbónda sínum og gekk inn þegar hún heyrði eitthvað þrusk fyrir innan.  Þarna á miðju gólfinu stóð herra Gráðugur hálfnakinn en kominn á ról.  Hann var reiðilegur, reiðilegri en venjulega - hún gekk inn í herbergið.  Hr. Gráðugur klæddi sig og gerði sig svo líklegan til að fara í skóna.

*************

,,Stendur eitthvað til í dag?" spurði Rudda varlega og horfði á húsbóndann sem átti í erfiðleikum með að komast í skóna vegna ístrunnar.  Hún var vön því að herra Gráðugur væri enn sofandi þegar hún færði honum morgunverðinn og morgunstrokkið. 

*************

,,Nei, það stendur ekkert til" hreytti Gráðugur fúll út úr sér, það var greinilegt að hann var úrillur – enda illa sofinn og ekki enn búinn að láta kellingargerpið fróa sér hvað þá meir.  ,,Ég vaknaði við einhver hróp og skræki hérna áðan og leit út til að athuga það og sá þig tala við póstaulann" hélt spikfeitur húsbóndinn áfram og leit reiðilega á ráðskonuna sína.  Hann var nú svo sem ekkert sérstaklega reiður við ráðskonuna, honum þótti bara svo gott að hafa alla undirgefna og hálfhrædda við sig. 

*************

,,Ég gat ekki heyrt betur en að þú værir að væla eitthvað utaní honum og strjúka á honum Bévítis klobbann" hélt Gráðugur áfram og skapið batnaði aðeins við tilhugsunina um að fá morgunrúnkið sitt fljótlega.  Hann vissi auðvitað um lostan og gredduna sem alltaf var í þessari gömlu belju – en honum var sama því lóðatíkin þessi fullnægði hans losta hvort sem er líka. 

**************

,,Var eitthvað spennandi á milli stóru tánna á póstinum í dag" urraði Gráðugur og lét sem hann væri ekkert spenntur, auðvitað var hann búinn að bíða eftir því að geta losað um stífluna sína síðan hann vaknaði og alveg frá því að hann hafði heyrt af öllu tilstandinu þarna úti á hlaði – fjandans hryssan sem ætlaði að brynna öðrum staur  á undan honum sjálfum.

***************

,,Taka útburðarstrák sem er ekki einusinni með hár á stubbalingnum fram yfir sjálfan húsbóndann á Gröðustöðum, háttsettari verða menn varla" hugsaði Gráðugur feiti um leið og hann reif póstinn sinn af skelkaðri kellingardræsunni.  Hann flétti í gegnum bréfin á meðan frú Rudda lagðist á hnén til að eiga við húsbóndann.  Allt í einu hrökk Rudda við og stökk á fætur.  Ógurlegt hróp bergmálaði í svefnherberginu. 

**************

 ,,JÁ, JÁ, JÁÁ!" hrópaði Gráðugur eins og smákrakki og hann svitnaði af áreynslunni.  ,,Loksins komu klámblöðin sem ég pantaði úr bænum" hrópaði hann og greip utan um Ruddu ráðskonu sem sökk í stóra ístru húsbóndans. 

,,Hjálp" æpti ráðskonan skelkuð og var mjög brugðið.  Hún ýtti við graða og feita húsbóndanum. 

**************

,,Ætlar þú að láta mig drukkna í spikinu á þér drulluhali" æpti Rudda reiðilega á Gráðugan húsbónda sinn og ýtti harkalega á hann.  Hún ýtti helst til of fast á þungan kallfjandann.    Herra Gráðugur hrökk undrandi undan reiðri ráðskonunni. 

**************

,,Hvaða æsingur er þetta eiginlega hræið þitt?" hrópaði Gráðugur reiðilega um leið og hann hrökklaðist aftur á bak.  En um leið og hann hafði bakkað örlítið varð eitthvað fyrir honum.  Herra Gráðugur féll með miklum tilþrifum og látum beint á rúmið sem hafði verið beint fyrir aftan hann.  Það skipti engum togum að rúmið mölbrotnaði með miklum hávaða og stórskorinn karlinn lá kindarlegur í miðri ruslahrúgunni. 

**************

Frú Rudda horfði dauðskelkuð á sjálfan húsbóndann á Gröðustöðum lenda með látum á rúminu sem hún hafði svo oft hömpað honum í – sá rúmið brotna og síðan lá fituhlunkurinn hálfnakinn grafkyrr í öllu brakinu.  Hún æddi að honum og henti sér niður á hnén við hlið hans. 

**************

,,Ertu í lagi tuddinn minn?" hrópaði hún og rogaðist við að reyna að lyfta risastórum manninum á fætur hún tosaði með annarri hendinni í hárið á kallinum en með hinni náði hún góðu taki á litlum tillanum á honum – hún tosaði af öllum kröftum. 

**************

,,Svaraðu mér belgurinn þinn!" vældi ráðskonan upphátt og leit skelkuð á húsbónda sinn sem allt í einu byrjaði að skellihlæja  - og um leið fann hún að lillevinen á honum var byrjaður að harðna. 

**************,,Hvað er að tarna!" hló feiti karlinn í rúmbrakinu. 

,,Þú ert þó ekki að reyna að slíta af mér dindilinn" hló Gráðugur frekjulega um leið og hann reisti sig upp.  Herra Gráðugur var svo ánægður með að hafa nú loks fengið klámblöðin sín – og  af því að fá nú loksins Krúnk og ríð, sem hann vissi auðvitað alltaf að hann fengi, að hann gat ekki reiðst þessari uppákomu.  Þar að auki fannst honum ráðskonan bara standa sig sæmilega vel í að tosa í bibbann á honum svo að hann var alveg til í að bjóða henni aðeins hærri stöðu á Gröðustöðum – kannski hjásvæfu eða súludanskellingarstöðu . 

**************

,,Þú vilt kannski að við ruglum saman reitunum okkar fiskibollan mín" sagði Gráðugur sjálfsánægður og hélt áfram að hlæja.  Rudda ráðskona horfði undrandi á alveg nýja hlið á húsbónda sínum.  Aldrei fyrr hafði hann gantast svona og gert að gamni sínu á þennan hátt þegar hún var að reyna að veita honum frið og fró þarna í miðju rúmbrakinu - hún sótroðnaði og flýtti sér að standa á fætur. 

***************,,Þú ættir ekki að vera með þennan fíflagang við mig" sagði hún til að fela gredduna sem óð um gamla kroppinn hennar. 

,,Hvaða læti voru þetta eiginlega líka að öskra svona og hræða mig næstum því úr nærbuxunum?" gargaði Rudda áfram því hún hafði ekki tekið eftir klámblöðunum í póstinum.  Herra Gráðugur brölti á fætur með talsverðum erfiðleikum og hann blés eins og hvalur þegar honum loksins tókst að standa upp í tvennum skilningi – kellingin hélt nefnilega enn um litla feita úbersúpermanninn á honum og virtist ekkert ætla að sleppa strax.

***************,,Litla stranga og ruddalega Rudda mín" urraði Gráðugur og setti stút á munninn.  Hann þóttist ekkert taka eftir hneykslissvip ráðskonu sinnar. 

,,Ég var ekki að fíflast neitt með þig" sagði húsbóndinn og teygði fram sveittar hendurnar og ætlaði að grípa í ráðskonuna. 

***************

,,Hvað hefur eiginlega komið yfir þig?" spurði ráðskonan um leið og hún hopaði undan höndum Gráðugs – hún fann að greddan var að ná tökum á sér.  Hún hafði gaman af því að Gráðugur skildi nú loksins reyna eitthvað við hana. 

***************,,Ég held að við ættum bara að láta pússa okkur saman" sagði húsbóndinn hryssingslega og náði loksins taki á Brussunni sem var allt of horuð í raun. 

,,Ég fékk klámblöðin mín úr borginni" hvíslaði Gráðugur hrannalega í eyra Ruddu.  Ráðskonan greip andann á lofti og hrópaði upp yfir sig. 

***************,,Klámblöð – þarftu klámblöð fjárans klessan þín – mjólka ég þig ekki nógu vel fíflið þitt?" gargaði Rudda sármóðguð og þorði varla að draga andann. 

,,Allir draumar mínir ætla þá að hrynja" hugsaði ráðskonan með sér og það kom hræðslublik í augun á henni -  ætlaði hann bara að díla við sig sjálfur yfir klámblöðum þetta selspik. 

***************,,Auðvitað þarf ég klámblöð, bollan mín" hló sveitastjórinn og sló ruddalega á rassaboru Ruddu. 

,,Við pössum svo vel saman, bæði gráðug, gröð og ruddaleg – við ættum að láta pússa okkur saman" hélt Gráðugur hlægjandi áfram og dróg kellinguna að sér – hann reif af henni kjóldrusluna og reyndi að troða lillemann - sem var alltof stuttur inn í gegnum ömmunærbuxurnar hennar og í skjól - hann sá að ráðskonunni virtist líka vel þessi tilraun. 

*****************

,,Við eigum eftir að verða þau allra gröðustu og flottustu á landinu" hélt Gráðugur áfram og belgdi sig allan.  Ruddu fannst þetta glæsilegt. 

 ,,Já þegiðu nú og leggstu á gólfið belgur – þú getur ekki komið pípunni á þér í rennuna mina svona – ég verð að setjast klofvega á þig apinn þinn" æpti Rudda og það hlakkaði í henni við tilhugsunina um að nú mundi hún fá að hossa sér á hestbaki á hverjum morgni á þessum hval.  Gráðugur og Rudda héldu áfram að fitla og klessast saman í skammarlega ömurlegum tilþrifum sem ég legg ekki á ykkur hérna í sögunni þannig að ég enda hana hérna svo þið fáið ekki martröð! 

Eru næturblogg undarlegri en dagsljósblogg? Miðað við þetta hérna, tel ég að undir steypu hvíli hlutir sem þola ekki dagsljósið.

Grunur leikur á að þessi víraði hlutur sem liggur á höfði mannsins á myndinni hér til hliðar sé hárkolla, olíudolla eða dauð rolla. Einnig leikur grunur á að maðurinn undir hárkollunni, dollunni eða rollunni sé hinn alræmdi Landspabbi. Flogið hafa sögur um að Karlinn sé að safna undir sig fé-lögum áður en þjóðin kemst með hendurnar í fjár-hús-lagahirslur karlsins. Þjóð-fé-lagasamtökin, undirfátæktarmörkum, hafa hafist handa við að stofna til ýmissa fé-laga til að reyna að koma böndum á karlinn eða í það minnsta ná brókum hans.

Fé-lög sem girnast brækur pabba eru t.d. fé-lag brókarútgefenda, fé-lagadeild HHG og söfnunargildrur hans, fjár-heimdellingar, fé-lagaþotuliðið og fleiri þoturassar í þjóð-fé-laginu. Landspabbi hefur nú þegar hafist handa við að leggja niður hinar ýmsu bjarnargildrur - og aðrar stofnanir, sem beittar verða misgáfulegum fýlumeðferðum án miskunar. Sigað mun verða Bjarnarbófum á þá fé-laga sem reyna að koma fingrum sínum í landsbrókina. Talið er að það sé fleira en bara fjár-lög sem landspabbi er að fela í brók sinni - en slúður er um að hvar sem karlin gengur angi um allt hinn mesti brókarbremzufararilmur, so tú spík - if jú ketch mæ drit, or his drit! Lagt hefur verið til af antilandsbrókarfélaginu að spúlað/smúlað verði út á Ríkabæ, höfðingjasetri Landspabba. Næsta víst er að ýmislegt grunsamlegt muni þá poppa upp.

 

Ýmsir aðilar í þjóðfélaginu hafa ákveðið að standa að mótmælaaðgerðum gegn ríkdæmi Landspabba með því að þeyta kerlingar á tjörninni í Reykjavík á morgun klukkan 6. Þeir sem eiga kerlingar sem þeyta má í tjörnina eru vinsamlega beðnir um að setja kerlingarnar í þar til gerða pokakerlingapoka og koma þeytikerlunum niður á Séstekkigötu í þar til gerða gáma sem svona kerlur í sig háma (þeytikerlingapokar fást fyrir lítið hjá pokakerlingunni á súlunni á Akureyri, aka Jónínu Dúu).

Ef engar kerlingar fást til þeytingar þá munu mótmælendur bara snúa sér að því næsta í stöðunni - kasta eggjum í konu Landspabba - enda með eindæmum eggjandi kona þar á ferð. Mótmælendur - með Urla Kurla í fararbroddi - hvetja landann til að mæta með allavega einn líter af bruggi - helst landráðalaunbrugg. Látið ekki stappa á ykkur lengur - mætið með okkur í bæinn og stappið á aðra. Enda hefur verið ákveðið að bílar verði ekki notaðir sem vopn hérna, við munum fara allt á tveim jafnfljótum - nema einhver sé á öðrum fljótari en hinum.

Forsvarsmenn mótmælenda mæla með því að þið komið líka vel skóuð, sjóuð og róuð. Enda þó Urli Kurli sé stundum frár á fæti, viljum við engin læti. Ef ykkur vantar skótau - kíkið þá á snúrurnar hjá Jenný Önnu, enda ætíð með skótau um allar tryssur. Annars eru til góðir ódýrir skór - sérhannaðir til mótmæla hjá Malda í Móinn hf. Hans fótabúnaður er sérsniðinn á fætur mótmælenda sem þurfa að ganga langt! Heyrst hefur að sumir gangi of lang í skóm frá þeim en sjaldan hefur rass sloppið við skófar ef Malda í Móinn hf er annars vegar.

Eftir 15 mínútu fleytikerlingaleik munu mótmælendur fá klukkutíma hvíldartíma. Farið verður á Höltu Rottuna - í spa og mun Jónína Ben bjóða þar uppá Aflandspöbbun og mun hún rífa af okkur skóna, leggja okkur í bleyti og veita okkur detoxpúst. Boðið verður líka uppá Axlanudd, Axlabönd og einnig verður okkur boðið uppá að Axla ábyrgð. Málið er að ganga ekki of langt, enda eiga löngugönguskórnir að vera læstir í skáp í búningaaðstöðu. Eftir klukkutíma Detox munum við aftur þramma niður að tjörn, taka ákveðinn Björn - og senda hann í Maysúðameðferð og Detox. Athugið að þeir sem ekki vilja hvíldarspatíma geta farið á Kanelsetur Tigercoppers og fengið bæði flengingu og kanelsnúðameðferð, en það er önnur saga.

Athugið að Verðlaun verða veitt fyrir bestu framgönguna í mótmælunum, verðlaun sem nýst geta sem heimilisbúbót svo um munar. Urli Kurli sjálfur mun ekki fá verðlaun, enda einn af þeim sem gekk of langt í dag - í gönguskóm frá Malda í Móinn hf. Þeir sem vilja geta mætt í Kanínugerði sixtynine, kvikkýbæ - til að sjá verðlaunin - en það mun vera Gena- stökkbreyttur köttur sem etur það sem fyrir hann er lagt. Muna að halda frúnni frá dýrinu, annars væri það í lagi fyrir þá sem eru í endurnýjunarhugleiðingum hjónabandsins, að þeyta kerlu í kött, þannig séð.

Munið líka, sá sem nær í skottið - nei, ekki það skott - á Landspabba og kemur höndum ofaní fjár-lagapokann hans - gætið ykkar á bjarnargildrunum. Hugsanlega væri lag að vera með fingralanga þingmenn með í för til að losna sjálfur við fingursnapp. Passið þó vel að treysta ekki fingralöngum þingmönnum lengra en svo að þið getið slegið á puttana þegar nóg er komið. Talið er að Kárni Ryko sé heppilegur kostur í þetta verkefni, enda annálaður fyrir rányrkju og sjálfslaunaaðdrátt.

Neyðarlending - ef allt mislukkast í þessum aðgerðum - þá mun ég afskrifa ykkur öll, ekki kannast við ykkur og benda á Bananabúðir hf sem sökudólg. Allir vita auðvitað að í Bananabúðum dvelja LandsþingAparnir hans Landspabba, litlu strengjabrúðurnar.

Hér með vil ég líka benda á að allt hér að ofan, öll þessi steypa og þessi hrærigrautur - kom undan teppum, flísum og parketi sem Jónína reif upp af eldhúsgólfi Græna Þröskuldsins á Akureyri. Ekkert af þessu á sér stoð í kerfi mínu - enda ekki með neitt stoðkerfi. Af gefnu tilefni hefur nöfnum manna og staða verið breytt að hluta til - til að vernda mig gegn stríðsglæpum og hryðjuvekum af hálfu hins alræmda Landspabba og Urla Kurla. Vil að endingu líka taka það fram að ef þú, lesandi góður, finnur eitthvað í líkingu við sjálfa/n þig hérna, þá er það alls engin tilviljun - ég hef auga með þér og þegar þú átt síst von á - mun ég poppa svo hratt upp að engispretta myndi skammast sín fyrir seinaganginn í sjálfri sér.

Minni enn og aftur á - hve mikil steypa á til að flæða út þegar maður er að bloggeríast á nóttunni, syfjaður og óhvíldur - bílstjórar - takið til ykkar orð mín og hvílið ykkur vel fyrir góð mótmæli - rekið út illan anda, heljarfjanda og dreypið á góðum landa svo allir verði rólegir. Ég tek enga ábyrgð á efni þessa pistils, bendi í því tilviki á hina alræmdu Henný Hönnu hina óútreiknanlegu sem ekki ætlar í framboð, enda hún búin að smita mig af bullukollunni. Öxlum ábyrð, þeytum kerlingar - fylkjum liði og stígum á míníborgarana sem grýta glóð í eld olíufélaganna. Kaupum kók, bók og brók - landspabbabrók. Lifið heil og munið eftir skófatnaði frá Malda í Móinn. Over and out.

  

Það er hægt að gera betur ef maður leggur sig fram! Ætlar þú að gera tilraun?

Ef þið klikkið á þessa mynd þá sjáið þið öll smáatriðin sem ég hripaði niður á blað og hafa öll að geyma miklar upplýsingar um mig sjálfan! Ég sendi þetta náttúrulega inn á einkamálasíðu í Bandaríkjunum - ásamt góðri og vel valinni mynd - og ég trúði varla eigin tölvu þegar ég skoðaði afraksturinn eftir daginn - 378 bónorðssvör og kynlífstilboð! Geri aðrir betur ... er á leiðinni erlendis í svallferð.

Nei, þetta var bara heljar mikið grín og sannarlega ekkert til að taka sér til fyrirmyndar. Rakst bara á þetta á netflakki og fannst það snilld - var að hugsa um að taka þetta út og skrifa þetta á íslensku og ramma inn - gefa svo börnunum í ættinni svona í afmælisgjöf, ef ég nennti... en það er nú önnur ella - en alls ekki slæm hugmynd að dreyfa svona jákvæðni í börnin. Segja þeim að þeta eigi þau að lesa á hverjum degi og hafa þetta á bakvið eyrun. Jákvæðni er mikil gjöf sem ekki er öllum gefin, en allir geta tamið sér að meðtaka jákvæðni ef þeir bara hafa eitthvað svona fyrir augunum og sjá þetta af og til - málið er að það jákvæða myndi síast smá saman inn og á endanum myndi hún skila sér duglega til baka...

 Vitið þið hvað - ef maður hefði svona "jákvæðnislista" t.d. í einu horni baðherbergisspegilsins - þá myndi maður ósjálfrátt lesa hann af og til á meðan maður væri að tannbursta sig eða þvo hendur eða nota tannþráð eða eitthvað álíka. Við erum svo skrítin mannfólkið að við þurfum eitthvað til að horfa á, á meðan við dundum okkur við smáatriðin - og ljúf falleg og jákvæð orð eru það langbesta veganesti inn í daginn sem maður getur fengið inn með morguntannburstun. Ég mana ykkur til að prufa þetta og sjá til eftir viku eða mánuð hvort þið séuð ekki farin að hugsa um þessi jákvæðu orð ykkur til gleði og meiri jákvæðni að þeim tíma liðnum. Nú, ef þið eruð nú þegar óbilandi jákvæð - þá mæli ég með öfugum lista náttúrulega - þeim svartsýna.

 Þessi mynd skýrir sig algerlega sjálf og þarf mjög litla hjálp til að koma meiningu sinni fullkomlega til skila.

Það gefur auga leið að ef við sýnum náungakærleik og virðingu, sýnum öllum jafna alúð og manngæsku og við sjálf myndum óska okkur til handa - þá yrði lífið mun yndislegra og mun meira þess virði að lifa það.

Munið bara að við erum öll - og þá meina ég algerlega öll - af Guði sköpuð og það er hans ósk og okkar skipun að vera góð hvert við annað. Man eftir einhverri færslunni hérna á blogginu þar sem ég kom inn með athugasemd um að við ættum að fara öll út að morgni með það í huga að reyna að gera minnst eitt góðverk þann daginn sem og alla daga og myndi slíkt rúlla upp mikilli góðmennsku um heiminn (munið þið eftir myndinni um þetta?). Ég hef mikla trú á að góðverkin skila sínu og koma ætíð á einhvern hátt til baka til okkar í einhverju formi.

Alltof mikið er af þeim sem sennilega hafa aldrei framið góðverk, að því er virðist. Netið er t.d. ekki á neinn hátt öðruvísi en lífið sjálft og á netinu grasserar oft mikil illska, fyrirlitning og/eða öfund í garð þeirra sem kannski eru sjáanlega á einhvern hátt betri, heiðarlegri eða öðruvísi en normalið er talið eiga að vera. Ótrúlegt finnst mér t.d. að sjá þegar nafnlausir aðilar óinnskráðir eru að kasta ljótu og meiðandi efni inn á færslur þeirra sem til dæmis eru að blogga hér og annars staðar. Þeir aðilar sem slíkt stunda ættu sannarlega að hafa miða út um alla íbúð sína sem segja "ég ætla ekki að vera með skítkast á neinn í dag" eða "í dag ætla ég að breyta til og prufa að hrósa einhverjum". Hver veit, kannski myndi það gleðja og örva þann sem aldrei hefur prufað - svo ég hreinlega mana þá sem henda skít daglega - að prufa að setja skítkastið ofaní skúffu næst þegar þeir fara á netið - og gera tilraun, hrósa, tala fallega um einhvern, segja eitthvað styrkjandi eða bætandi. Ég er sannfærður um að áður en skítkastarinn veit af þá verður hann búinn að gleyma skítbyssunni í skúffunni og er miklu ánægðari en áður.

 

Mér finnst alltaf jafn skemmtilegt að rekast á svona ráðleggingar og óskir. Það er svo mikið endalaust gaman af því að það virkilega þurfi að setja svona upp sum staðar - en málið er að það þarf virkilega. Ótrúlegt en satt, til dæmis eru margur karlpeningurinn sem hreinlega getur engan vegin stýrt og miðað bununni ofaní Wc eða skál á vegg. Fannst það óendanlega fyndið þegar ég rakst á blogg (held að það hafi verið hjá Boxaranum okkar) einhvern daginn um að það væru fallegar Gínur í gluggum um allt salernið einhvers staðar erlendis - hélt að það væri alveg nóg um að menn geti ekki miðað beint hvað þá ef það eru fullt af tælandi módelum í glergluggum um allt salernið og menn að snúa sér hægri og vinstri til að skoða - á meðan þeir skvetta úr sokknum.

 Reyndar gruna ég að neðri óskin sé óþörf. Enda held ég nú að konur sannarlega sitji kyrrar á sama stað allan tíman sem athöfnin tekur. En ég veit það náttúrulega ekki - er það annars ekki þannig með ykkur dömur mínar? Sitjið þið ekki grafkyrrar á meðan þið eruð að fremja þessa hefðbundnu athöfn?

 

Jæja, þá er þessari jákvæðnifærslu lokið hér með. Ætla að fara að kíkja blogghringinn og skoða allar nýjar færslur hjá ykkur. Vonandi hafið þið nú dásamlega nótt framundan og yndislegan dag á morgun. Ef ég gæti þá myndi ég taka ykkur og knúsa ykkur í tætlur hvert og eitt... love you all!

IzzPiss og PelaMál.. ekkert er stinnara en stolið stál.

  Ég verð víst að fara að koma mér í bólið því klukkan er orðin þrjú - og maður þarf að vakna eldsnemma. Ég er að eyða tveim til þrem tímum yfir daginn í að lesa og skrifa eins og óður um allt hjá bloggvinum mínum - og líka stundum hjá ýmsum öðrum. Svei mér ef maður þarf ekki að fara að endurskipuleggja lífið í kringum þetta blogg.. hahaha. En þetta er mikið tímafrekt og ég veit að ég mun ekki hafa nema brot af tíma í sumar til að vera hérna, ef þá bara nokkurn tíma yfir höfuð. Sumartíminn er nefnilega mjög mikill annatími hjá mér og stundum tek ég mér ekki einn einasta dag frí yfir allt sumarið, enda fer ég ætíð í sumarfrí í byrjun September. En þá tek ég líka tvo til þrjá mánuði í það heila í frí og er erlendis mestan þann tíma. 

  <------- þetta er það eina sem ég hef eiginlega að segja um ákvörðun HI varðandi aðalprímadonnu Háskólans. Skelfing trúði ég EKKI á grímuna sem karlinn bar í kastljósþættinum í kvöld.  Aumingja maðurinn, bara með 500.000þúsund á mánuði - bara venjulegur launamaður. Auðvitað verður maður að ræna frá öðrum og gera að sínu til að komast af og auðvitað mun Háskólinn standa með sínum. En er HI ekki að gefa hinum venjulega nemanda hér kærkomið leyfi til að fara sannarlega eftir prófessorum skólans, takið verk annarra og gerið að yðar!? Varla verða nemendur reknir úr skólanum ef þeir verða uppvísir að ritstuld til að ná prófáföngum - þeir eru bara að fara eftir því sem fyrir þeim er haft í skólanum - ekki satt? Fyrst kennarar stunda þetta í ró og næði - og athugasemdalaust af hálfu HI - því þá ekki nota þetta sem fyrirmynd? Segi ekki meira sko ...

 Góða nótt á ykkur kæru bloggvinir og fleiri - er búinn með ykkur í kvöld og nú er rúmið aðalmálið ... með smá viðkomu í eldhúsinu þar sem terta og mjólk bíða mín sem nesti inn í góða nótt! Látið fara vel um ykkur og Englar gæti ykkar ljúfa fólk..

Er þetta fetish eða bara óðs manns/konu æði? Hér er vaðið yfir ykkur á skítugum skónum...

  Ojæja, ég sem ætlaði svo sem ekki að vera með neitt of mikið persónulegt hérna á blogginu - en nú er hér komið að fetish hjá mér. Maður sér af og til ákveðið svona fetish hjá sumum bloggurum hérna, t.d. Jenný er með skófetish (hleypur um á háum í snjósköflum sko), Dúa er með fetish fyrir eldhúsinnréttingum með öllu innbyggðu (leitar af nýju eldhúsinnréttingunni við Sjallann í töluðum/skrifuðum orðum), Milla er með fetish fyrir "smá fyrir svefninn" (sem er óggisslega skemmtilegt - bloggerí sko!), Hannes H. Gissurarson er með fetish fyrir verkum annarra og gerir þau að sínum .... og svona má lengi telja upp. En hérna er sem sagt smá hamagangur í mér, það er nefnilega þannig að fleiri en bara konur geta haft fetish fyrir skóm. Ég kaupi mér alltaf 2-3 skópör í hvert sinn sem ég ferðast erlendis og dýrka skó sem eru öðruvísi en allir hinir eru í. Hérna á eftir hendi ég inn myndum af nokkrum af þeim skóm sem ég á og bara pardone me þó ykkur finnist þeir hallóó, þá er mér nokk sama - enda ætla ég sko ekki að troða þeim á ykkar tær heldur mínar.. *bros*..

Eins og sjá má þá er ég meira fyrir dökka skó sem hægt er að nota við nánast hvað sem er - skó sem eru með frönzkum lásum frekar en reimar eða bara lokaðir. Samt fíla ég líka vel reimaða skó og jafnvel lokaða - en þeir skór sem ég nota allra mest eru þó sandalar(sjá síðast).

Oftast ef ég kaupi mér reimaða skó þá eru reimarnar í ákveðnum litum, oft sterkum afgerandi litum og þá nota ég t.d. Með gulu reimarnar - gallabuxur með gulum vösum eða gulum merkjum eða álíka bulli.

Ef ég hins vegar kaupi mér skó í sterkum litum eða litum sem passa ekki við nema eitthvað alveg ákveðið - þá er það vegna þess að ég á t.d. buxur sem eru svartar - með rauðum flékkjum eða svartar með miklu rauðu í - sjá buxur fyrir skó hérna undir..

Hér má t.d. sjá rauða skó með sínum buxum og appelsínu litaða með sínum og svo koll af kolli - eða buxur af buxum .. ehh!

Ok, þetta var bara fyndið. Já, ég er karlmaður - en ég er mikill fataáhugamaður (en þó ekki mikill jakkafatamaður eða svona skrifstofukallalegur).. enda náttúrulega bara ungur og áberandi fjörkálfur sem dansar út í eitt, tjúttar út í tvö og klæðir sig uppí ... sex, þannig séð auðvitað. *Glott*.

En sko - ég er stundum yfirdrifinn og ég á nokkuð mikið af skóm sem ég hef aldrei farið í - eða suma bara einu sinni. Ég á líka minnst 40-50 buxur af öllum tegundum og hugsanlega 70 boli, skyrtur og peysur... Og já Jenný - ég á nokkrar úlpur líka! Mikið af þessu er ónotað og stundum þarf ég að rýma fyrir nýjum fötum - með því að setja í kassa önnur ný föt sem ekki hafa verið notuð. Læt ykkur vita þegar ég opna fatamarkað í kolaportinu - ekki að þið kæru bloggvinir - sem eruð flestir konur - hafið mikil not fyrir strákagallabuxur og skó, en kannski bara til að þið getið komið við og fengið hjá mér kaffisopa og kanelsnúð.. *bros*.

Svo að ganni, hér fyrir neðan er hurðin af ísskápnum mínum. Ég er alveg óður í seguldót á ísskápa og kaupi mér alltaf nokkra í hverri ferð erlendis. Börnin elska þetta og yngstu geta setið fyrir framan ísskápinn minn tímunum saman í því að skoða og raða hlutunum hingað og þangað.

Fann meira að segja uppá leik (sem reyndar er til í einhverjum svona útgáfum á öðrum vettvangi) handa blessuðum börnunum með ísskápinn í aðalhlutverki. Læt þau horfa á hlutina á ísskápnum og virða þá vel fyrir sér. Því næst bind ég klút fyrir augun á þeim og færi þeim einhvern hlut og þau þurfa að þreyfa á hlutnum til að finna út hvaða hlutur það er sem þau halda á. Systkynabörn mín sem eru aðeins eldri leika sér stundum í þessum leik sjálf þegar þau eru í heimsókn..

Ogggggg... svo að lokum... smá gríndrusla sem ég fékk í jólagjöf...

Já, þetta er G-string... en way to small náttúrulega *flaut*. Hehehe..

  Þá held ég að það sé bara ekki meira í bili sem ég hef að segja eða sýna. Hver veit nema maður eigi eftir að henda þessari færslu bara út fljótlega, enda ekki mikið fyrir að sýna eða segja frá of persónulegum hlutum sko.. hehehe. En svona er lífið, nafnlaust - næstum því - en yndislegt. Farinn að kíkja blogghringinn og bulla smá í ykkur öllum áður en ég stekk í hlýtt og notalegt bólið sem þegar er upptekið að hluta .. *glotterí*. Góða nótt kæru vinir.